in het programma kwam een chirurg aan woord die uitlegde dat oorzaak vaak ligt in een dieet waardoor je stofwisseling verandert. Dan ga je nornaal eten en kom je dubbel zo hard aan. Ik snap dit mechanisme niet. Iemand hier wel?
Ik ben geen bioloog, maar ik vind het wel logisch klinken. Niemand haalt 100% van de energie uit het voedsel dat ie eet. Maar hoeveel je er wel uithaalt verschilt van persoon tot persoon en kan veranderen. Stel: je darmen halen 80% van energie uit je eten, en dan poep je dus 20% uit. (Even om te rekenen: je eet 2000 kcal: dan haalt je lijf 1600 eruit, en poep je 400 uit) Als je op een dag 1600 kcal gebruikt is dat prima. Maar stel nou dat je opeens maar 1800 kcal gaat eten... Je lijf wil nog steeds die 1600 eruit halen om te verbruiken, dus gaan je darmen efficiënter werken: je haalt dan ongeveer 90% van je energie uit je eten. Als je nu weer gewoon gaat eten, zoals voor je dieet (= 2000 kcal) blijft je lichaam op 90% werken en haalt dus 1800 kcal eruit. Je verbruikt nog steeds diezelfde 1600. En dan is het simpel: als je meer opneemt dan je verbruikt wordt de rest als vet opgeslagen.
Dat mechanisme bestaat niet, en daarmee praat die chirurg dus flauwekul, sorry. Ook de reden dat men voeding over moet laten aan mensen die daar verstand van hebben en niet aan artsen. Ik ga als dietist ook niet iemand adviseren over een maagverkleining, laat die chirurg dan ook niet beginnen over dit soort dingen. De spaarstand is 1 van de meest extreme hardnekkige fabels ooit. Iets genuanceerder: In WO2 is er het minnesota starving project gedaan, waarbij een groep mannen een tijdlang zwaar uitgehongerd is om te zien wat dat doet met het lichaam. Daaruit bleek dat er geen spaarstand bestaat, je stofwisseling wordt hoogstens zo'n 100kcal spaarzamer, dat is echt minimaal. Nog iets genuanceerder weten we wel dat bijvoorbeeld onze hormonen (zeker bij vrouwen) aardig van slag kunnen raken. Denk aan een vrouw die zichzelf uithongert (anorexia, maar ook bikinifitness) en daarbij de menstruatie verliest. Ons lichaam zal spaarzamer worden om de belangrijke processen te laten verlopen. Maar andersom, als je daarna stopt met extreem lijnen zal je lichaam niet ineens van 100kcal 200kcal maken, dat bestaat niet. Er zijn wat kleine onderzoeken die iets zeggen over darmflora en omzetten van energie, maar op dit moment lijken die nog niet er op te wijzen dat je efficienter wordt als je zwaarder wordt of juist lijnt. Wie weet komt die kennis nog, maar iig nu nog niet. Dat is natuurkundig ook vrijwel niet mogelijk. Wat wel bijvoorbeeld speelt is dat iemand met fors overgewicht vaak hormoonproblemen heeft (insulineresistentie o.a.) die je vetstofwisseling beïnvloeden. Je zit gewoon met een soort kapotte benzinetank. Daarmee wordt je stofwisseling niet ineens efficienter, maar wel wordt de energie die je eet omgezet in vet en niet als brandstof gebruikt waardoor je constant cravings hebt voor koolhydraten en tegelijkertijd steeds aankomt. En ik wilde nog iets zeggen, maar ik ben het vergeten
Ik geloof daar wel in. Zo werkt het (lijkt het) bij mijzelf ook. Ik heb jarenlang geprobeerd af te vallen en snapte niet waarom dat niet lukte, want ik at al zo weinig en kon eigenlijk niet nog minder eten. Ook at ik altijd hetzelfde ontbijt, dezelfde hoeveelheid brood, warm eten. En als ik dan een keer iets extra's had gegeten (bij een feestje bijv.), dan kon ik daar zo een kilo van aankomen. Totdat iemand tegen me zei dat mijn lichaam op een soort spaarstand werkte. Net als een kachel die zachtjes brand en waar af en toe op voorspelbaar moment een blok hout op gegooid wordt. Mijn stofwisseling kabbelde zachtjes voort. Ik heb toen Sonja Bakker gedaan en daar moest ik soms zelfs meer eten dan ik gewend was, maar omdat je iedere dag wat anders eet (de ene keer meer ontbijt, andere keer minder, maar wel uitgebreidere lunch enz.), moest mijn stofwisseling ineens aan het werk en viel ik af.
Dit hoor ik heel vaak! Ik eet zelf ook te weinig. Ik heb gewoon nooit echt honger en als ik soms voor de grap een dagje KCal tel dan komt dat vaak overeen met crash dieeten. Maar echt afvallen doe ik niet en ook heb ik geen ondergewicht (BMI 21) Ik ben benieuwd naar de verklaring van @Littlegirl1989 daarvoor?
In dit artikel wordt wel over een soort spaarbrander gesproken: http://www.proud2bme.nl/Proud2Live/Ondervoeding_en_anorexia:_Minnesota_Starvation_Experiment Interssant artikel!
Tof dat je zelf bent gaan zoeken, maakt me mega enthousiast sorry, vakfanaat op dit gebied! Vergeef me de mega lange post hieronder. Er is zeker een spaarstand, maar tijdens het afvallen. En vergeet niet, minnesota waren geen mannen die sonja bakker aten, maar die mannn werdene cht structureel uitgehongerd. Dit waren pacifisten in een tijd van oorlog, die om hun steentje bij te dragen, moesten kijken hoe het lichaam werkte van mensen die bijvoorbeeld uit concentratiekampen kwamen. Ze vielen in een half jaar 25% van hun lichaamsgewicht af, terwijl ze geen overgewicht hadden. Deze mensen werden echt extreem mager. Linkje voor mensen die het interessant vinden, met foto's van die mannen voor en na: http://www.madsciencemuseum.com/msm/pl/great_starvation_experiment Wat het artikel van proud2bme niet noemt, maar wel interessant is, is dat het grootste deel van die energiebezuiniging van 40% die ze noemen ontstaat door verlies van spiermassa en vetmassa. Daardoor is er minder weefsel te onderhouden en daalt dus ook je metabolisme. Opzich logisch, dat is hetzelfde metabolisme waarom een man van 2meter meer kan eten dan een man van 1.50. Maar een klein deel van die 40% ontstaat puur door het extreme afvallen, hormonen die over de rooje gaan. Google eens op leptine en greline, 2 hormonen die daar bijvoorbeeld een rol in spelen. Het interessantste is alleen de zin erna in het artikel van proud2bme: deze spaarstand verdween zodra deze mannen weer normaal gingen eten! Zij hoefden niet levenslang op een dieet van 1000kcal te blijven omdat hun lichaam daar ineens 2000kcal van maakte oid. Daar is geen sprake van. Enige disclaimer hierbij is dat het onderzoek destijds alleen bij mannen gedaan is. Tegewoordig is een onderzoek als dit niet meer ethisch te verantwoorden dus een heronderzoek met vrouwen zal er nooit gedaan worden. We weten dat vrouwen hormonaal anders in elkaar zitten en ook valt het op dat de huidige generatie jongeren (diegene die gekampt hebben met het extreme lijnen omdat het modebeeld in hun jeugd graatmager was) veel vaker insulienresistent is bij een gezond gewicht. Maar dan heb je het dus wel echt over een metabole ziekte, wat ik in mijn vorige post ook noemde. De vetstofwisselingshuishouding is dan kapot. @nan1984 gevaarlijk om wat over te zeggen bij 1 individu. Wat ik kan zeggen is dat het bijhouden van kcal een groot probleem is. Iets waar dietisten constant tegenaan lopen als ze een client die wil afvallen een eetdagboekje laten bijhouden. Allereerst: het feit dat je bewust gaat bijhouden, maakt dat je onbewust anders gaat eten. Hetzelfde geldt voor de meeste situaties zoals @Sneeuwmees zegt. Als iemand echt structureel lange tijd minder zou eten dan sonja bakker, dan zou je er uit komen te zien als een minnasota deelnemer dus dat kan niet. Wat er meestal gebeurt is dat men bij een dieet ineens meer onbewerkte laagcalorische voeding gaat eten: magere producten, rauwkost enz. Dingen waar weinig kcal in zitten maar de maag wel vult. Daardoor heb je het idee ineens heel veel te eten, maar dat is geen goede graatmeter. Probeer eens 400kcal aan sla te eten en 400kcal aan pindakaas. Snap je wat ik bedoel? Kcal eten voel je niet aan je maag, volume voel je aan je maag. Heb je ooit het programma 'secret eaters' gezien? Wat een idioten he, dat ze zoveel in hun mond wegstoppen en zich er nog niet van bewust zijn? Tja als ik zo zou eten zou ik ook moddervet zijn? Toch? Nooit gedacht als je dat keek? Realiseer je dat niemand zich bewust voor paal laat zetten voor de televisie. Deze mensen houden vooraf een eetdagboekje bij en die getallen komen vaak ergens rond de 1400-1500kcal terecht. Pas als ze gevolgd worden zie je de waarheid. Niet omdat ze de boel willen belazeren, maar omdat ons lichaam simpelweg te complex werkt om met een eetdagboekje alles op te schrijven.
Ja ik geloof daar zeker in, dat is ook de hele reden van mijn jarenlange obesitas. Ik was vroeger wat zwaarder maar nooit te dik, totdat ik (verplicht) van moeders op dieet moest. En sindsdien was het bal. Het schopt je hele verbrandingsmechanisme in de war, je lichaam gaat opeens vetten opslaan wat het voorheen nooit deed en je hele stofwisseling ligt op z'n gat. Het duurt dan weer even voordat het zich hervonden heeft ... Ik ben op een gegeven moment gestopt met dieeten en het heeft jaren geduurd todat ik weer op een stabiele lijn zat. totdat ik met mijn stomme kop vond dat ik naar weight watchers moest. Heel mooi 20 kg afgevallen maar daarna is het er keihard weer helemaal aangekomen en bleef het gaan. en natuurlijk ligt het aan je eetpatroon, maar als je ziet wat ik at ... mijn man at 3 keer zoveel. Nu na mijn gbp ben ik een mooi 74 kg en is het stabiel, maar ik weiger om nog op dieet te gaan.