Goedemorgen, Ik vroeg me af wat hierin normaal is. Mijn dochter is bijna drie en wil de hele dag fulltime aandacht. Nu is ze natuurlijk ook nog klein, dus dat ze geen uren alleen kan spelen is niet zo raar. Misschien is het ook wel gewoon normaal, maar dat wilde ik dus even checken hier. Soms speelt ze vijf minuten even alleen, maar dan moet ik haar alweer helpen met iets (poppen aan of uitkleden, de poezen van de overburen laten zien, zoiets). Nu ook, ze zit op de grond bij mijn voeten en kruipt nu naast me op de bank, terwijl ze met een zielig stemmetje zegt 'mamaaaa, mamaaaa'. Nu zit ik dus echt niet de hele dag te internetten als ze thuis is! Ik kwam speciaal even online om dit bericht te typen en daarna ga ik weer verder hier in huis. Dus dat is het niet . Maar hoe lang spelen jullie peuters alleen? Als ik even naar boven ga om haar broer naar bed te brengen of te verschonen, of even snel een was aan te zetten, staat ze onderaan de trap te roepen dat ze 'helemaal alleen' is en dat ik bij haar moet komen. Erg vermoeiend! Ik weet dat het verder niets extreems is, maar vroeg me dus af; hoe lang spelen jullie peuters alleen? En kun je even naar boven om wat met andere kids te doen of in het huishouden zonder dat ze meteen gaan roepen? Ben benieuwd!
Mijn zoontje (bijna 3) is eigenlijk heel zelfstandig.. kan rustig een hele middag alleen spelen binnen of in de speeltuin (zit direct achter ons huis waar ik zicht op heb vanuit de keuken ) .. Ook kan ik rustig een wasje op gaan hangen ofzo.. Daarom is thuiswerken voor mij ook geen probleem, hij vermaakt zich wel.. Tja, ieder kind is anders
Ik denk dat ze moet 'leren' om zelfstandig te spelen. Met (bijna) 3 jaar oud lijkt me dat ze dat toch wel een half uurtje moeten kunnen. Je zou kunnen proberen het haar te leren door bv een eierwekker op 5 minuten te zetten. Als het haar lukt om die 5 minuten te spelen zonder jouw aandacht, is ze een hele grote meid en kunnen jullie samen een spelletje of iets anders leuks doen. Als dat goed gaat de eierwekker op 10, 15, 20 minuten instellen. Zodat jij ook af en toe je handen vrij hebt. Lijkt me best vermoeiend!
Gaat ze naar een psz en hoe gaat het daar? Is dat altijd zo geweest, of na de komst van de baby? Sommige kinderen moeten bepaalde zelfstandigheid ook leren, en dan kun je daarmee goed oefenen. Elke keer even aan de spel meehelpen en dan weglopen. Evt een zandloper of een kookwekker op 10min zetten, zodat ze zelf kan oefenen in alleen spelen. Verder is het vaak ook meer de vraag om aandacht. Heeft ze verder kindjes om mee te spelen? Vraagt ze net zoveel aandacht van papa? Is ze in het overige handelen wel enigszins zelfstandig? Aankleden, naar de wc, eten, speelgoed opruimen enz?
Ik vraag me dit dus ook vaak af. Onze dochter is net 2 geworden en op zich kan ze zich wel een paar minuutjes bezighouden maar precies wat jij zegt: dan moet ik weer iets openmaken, of een pop uitkleden of iets verschuiven. En dan betrekt ze me er toch weer bij..Als ik bezig ben in huis, met stofzuigen oid, dan lukt het haar wel om redelijk zelfstandig te spelen, maar ook niet echt lang. Ze is onze eerste en tot nu toe enige kind dus er gaat natuurlijk veel aandacht naar haar uit. En ik werk 32 uur dus de tijd dat ik thuis ben, ben ik er ook voor haar. Maar ik wil haar wel leren dat alleen spelen ook leuk is, en soms ook gewoon nodig is. Hoe doen andere moeders dat?
Mijn dochter is nog een stukje jonger (21 maanden), maar kan ook max 5 minuten alleen spelen. Als ik iets aan het poetsen ben, is het steeds 'mama, kijke!' of 'mama, tille!' En als ik even boven iets ga pakken, dan is het vaak huilen. In oktober krijgt ze een brusje, dus ben benieuwd hoe het dan gaat... Ze is dan net 2 jaar. Ben benieuwd naar de andere reacties!
Ik denk niet dat het de standaard is, als ik zo rondom me kijk naar andere kinderen. Helaas is dit wel helemaal het verhaal van mijn dochter. Ze is nu bijna drie, en ze heeft nooit lang alleen kunnen spelen. Ze wilt gewoon heel graag een klankbord in haar spel. We oefenen wel op het alleen spelen, maar ik denk dat het toch ook de aard van het beestje is. Ik vind het trouwens ook lastig om haar af te blokken in haar nood om samen te spelen. Ze leert heel veel van ons samenspel, en vaak vraagt ze ook hulp om iets te doen dat ze nog nét niet kan. Een puzzel die voor ouderen is, en boekje dat ze nog niet kent... Ik zie haar razendsnel evolueren, en daar ben ik dan ook best trots op. Maar vermoeiend. Dat wel.
Dl heeft die neiging ook de laatste tijd, maar laat zich wel op weg helpen. Ze heeft een duplo set met een glijbaan, daar kunnen alle poppetjes wel een half uur af, zeker als je helpt een trap bouwen en een poortje waar ze onderdoor kunnen. En een afgrijselijk muziekboek van winnie de poeh, met knoppen waar muziekjes achter zitten. En een groot tekenblok, samen met plastic dierensjablonen is ook wel een half uur leuk. Dan nog roept ze graag Mamamama, om even te plagen ( ze is een enorme boef, die ons ook het liefst de hele dag natspettert met water). Muziek is ook een succes hier, gewoon een cd op met kinderliedjes en dan gaat ze dansen en mee proberen te zingen.
Hier kunnen ze het gelukkig wel heel goed (zijn een stuk jonger, dus misschien veranderd dat nog) maar ben er vroeg mee begonnen. Vind het zo belangrijk dat ze zelf kunnen spelen. Soms heb ik namelijk gewoon even geen tijd (of zin, hahaha) om met ze te spelen. Zou het langzaam opbouwen en uitleggen dat ze soms even zelf moet spelen zodat jij wat kunt doen (koken/wassen etc)
Het lukt mijn dochter ook niet. Ivm problemen met mijn zoon hebben we nu groene stip tijd (samen spelen, kletsen etc.) En rode stip tijd. Dan spelen ze alleen. Ik hang dan ook de stip op. Beide kinderen hebben een eigen laatje waar een rode stip op zit. Tijdens rode stip tijd mogen ze daar speelgoed uit halen. Mijn dochter vindt het dan wel moeilijk om zelf te spelen. Maar als ik haar een fysiek begrensde ruimte geef (bijvoorbeeld in de kinderstoel bij tafel of onder de trap waar ik dan een stoel voor zet, krijgt ze meer rust. wanneer we naar de speeltuin gaan in de buurt kan ze zich daar prima zelf vermaken. Mijn tip zou dus zijn om een tijd in te stellen dat ze zelf gaat spelen en dit ook fysiek te maken dmv bijvoorbeeld een stip oid en in een begrensde ruimte waar je speelgoed neer zet. Dit kun je dan uitbreiden naar minder begrenzing.
Hier is het divers. Ze kan goed samenspelen dus buiten kiest ze een "prooi" van 3.5-4 jaar oud en gaat alles samen na(doen). Ze is nogal goed in motoriek soms zelfs dingen doet wat die 4 jarige nog niet durft, maat ze gaat dan gewoon lekker kletsen, samen schommelen, taart bakken, rennen etc. Op kdv is gewoon ook goed ze zeggen dat ze zelf kan prima spelen of samen voor haar leeftijd is erg goed. Thuis verschilt dat want ze wil vaak spelen wat nog niet kan goed. Moet ik helpen uiteraad. Maar ze kan ook rondrennen, dansen, zelf puzzel doen of stickerboeken maar is niet urenlang of zo. Kwartiertje en dan wil ze samen. Ze is echt gezelschapsmens ze vraagt continu "zo?goed?klaar?" Etc. Wil interactie. Enige waar ze uren meezat is dora, peppa, gruffalo, masha bear etc of gewoon halfuurlang fotos bekijken van iphone of apps voor peuters daar kan ze zoet zijn lang
Helaas heb ik niet de indruk dat ik dit zomaar ga kunnen veranderen. Ik ben al sinds haar eerste verjaardag ofzo bezig om haar meer alleen te laten spelen! Ik ga ook gewoon wel die luier verschonen, broertje naar bed doen, was ophangen, etc. Dat ga ik echt niet anders doen, dan roept ze maar even. Vaak negeer ik haar dan gewoon even. Op de creche speelt ze zonder problemen. Samen met de ander kindjes maar ook alleen. Het is alleen thuis dat ze zoveel aandacht vraagt. Haar broertje is natuurlijk ook nog te klein om mee samen te kunnen spelen. Ik heb wel wat hoop dat als hij iets groter wordt ze samen kunnen optrekken en mij wat minder nodig hebben. Ze is in andere opzichten overigens weer geen moeilijk kindje, je kan haar prima alleen laten in die zin dat ze niks sloopt, niet in kastjes komt waar ze niet mag komen, etcetera. Dus dat scheelt dan weer. Maar zomaar 'aan te leren' lijkt het dus niet te zijn, want ik geef nu ook niet de hele tijd toe aan haar aandachtsbehoefte! Ik ga gewoon was vouwen, vaatwasser uitruimen, enz. Als ze dan aandacht vraagt zeg ik dat ze nu even alleen moet gaan spelen. Meestal gaat ze dan jammeren of iets doen waarvan ze weet dat het niet mag zodat ze toch (negatieve) aandacht krijgt. En natuurlijk zijn er ook momenten waarop ze wel dedicated aandacht krijgt. Boekje lezen, samen kleuren, samen puzzelen, etc. Dus het kan ook niet zo zijn dat ze dat tekort komt en er daarom zoveel zelf om vraagt.... Vermoeiend inderdaad! Ze is al zo sinds de dreumestijd, dus het zit echt in haar karaktertje. Met ook nog een baby erbij best slopend. Gelukkig is de baby vooralsnog wat makkelijker, maar goed, dochter was ook een makkelijke baby, dus dat zegt niks Enige voordeel is dat ze 's middags wel nog zo 2-3 uur slaapt! Even rust
Ze vraagt aan papa net zoveel aandacht. In overig handelen matig zelfstandig. Aankleden kan ze nog niet (ze is motorisch niet zo handig, en ze is nog geen 3), naar de wc moet je ook altijd bij mee... Eten moet je ook voortdurend bovenop zitten anders eet ze niks. Opruimen doet ze wel als je het haar vraagt. Uitkleden kan ze wel merendeels zelf, en als het gaat over het hebben van een mening over dingen (wat ze aan wil die dag, welke clipjes in het haar, etc) is ze juist heel eigengereid en pakt ze ook alles zelf uit de laatjes. Helaas heeft ze niet veel andere kindjes om mee te spelen! Wij komen niet uit deze stad en hebben geen echte vrienden hier. Ze heeft een broertje maar die is pas een half jaar. Ze speelt wel twee dagen op de creche, daar heeft ze het heel erg naar haar zin.
Heeel herkenbaar! Hier een peuter van 3,5 die het liefst de hele dag wordt vermaakt. Wij zijn nu bezig met een vast dagritme, waarin duidelijk is wanneer we even samen spelen en wanneer niet, dat helpt tot nu toe wel goed. Tijdens het zelf spelen vraagt ze wel vaak dingen, maar ik spoor haar aan het zelf op te lossen. Als bv een blokje Duplo niet doet wat ze wil, dan ga ik 't niet voor haar doen, maar zeg ik iets als;'Oh, lukt het niet zoals je het wil?' en vaak lost ze het daarna al wel zelf op. Maar al met al ben ik nog steeds veeel met haar bezig overdag, ook al hebben we ook heel duidelijk momenten waarop we écht 1 op 1 spelen. Op de psz hebben we pasgeleden een ochtend kunnen meekijken door een spiegelwand, en dan zie ik echt een ander kind; fijn aan spelen, alleen en met anderen, ook echt geconcentreerd ipv snel afgeleid... Daar is de structuur ook wel heel duidelijk, dus zodoende probeer ik het thuis nu ook heel helder te doen.
Ja, die structuur is wel een goede, Purk. Soort verwachtingenmanagement. Misschien dat ze het daarom op de creche ook prima doet, daar krijgen we altijd alleen maar positieve geluiden van terug. Ik ben alleen zelf niet zo goed in structuur . Wel in alle handelingen hetzelfde uitvoeren, maar niet in dagindeling. Op zich wel een redelijk overzichtelijk ritme qua volgorde van handelingen, van aankleden naar ontbijten, naar even zelf spelen, dan fruit eten, dan samen spelen, lunchen, slapen, enz. Maar met een baby die soms opeens iets anders vraagt, of soms hele slechte nachten met het kleintje waardoor je 's ochtends slecht op gang komt... En hoppa de structuur is weer weg .
Ohja met een telefoon of ipad kan ze ook lang zoet zijn, alleen die geef ik haar niet . Ze wordt heeeeel vervelend als het dan weer weg wordt gehaald, ook als je dat duidelijk van tevoren aangeeft enzo. Dus ik doe niet aan schermpjes.
Emily27 Dat is jammer. Hier geen probleem als ik weghaal of zeg dat het maar 5 min is of zo.. Is het niet optie om haar bijbetrekken bij broer? Je laat haar nu alleen maar je kan haar ook meenemen en dat ze helpt met aankleden of bijblijft etc? Zo zou ik hier doen denk ik. Als ze wil mag ze gewoon mee ik zeg ook wat we gaan doen dan en vraag of ze dat zou willen etc. Denk ik. Als ik hier iets doe: vaatwasser, stofzuigen, afruimen, afstoffen, was in/uit/opgangen/vouwen etc helpt ze gewoon mee met alles. Ik heb geen nood om iets te doen zelf eigenlijk.. Wel iphonen etc maar dan zet ik tv aan even dora of zo als ik moet werken bijv. Of ik geef haar duidelijke taak bijv gaan kleieen naasr of verven dat kan ze prima alleen. Ik hoef alleen naast te zitten naar ik kan okk andere dingen doen zoals iphone of boek lezen zeg maar
Ohnee ik mag dan niet iets anders doen van haar. Ze vindt tekenen, verven, kleien, etc prachtig, maar alleen als ik meedoe. Anders is haar interesse zo weg. Haar meenemen met klusjes doe ik inderdaad veel. Dat gaat ook prima, alleen bij haar broer op de kamer gaat ze dan lopen klieren, zijn mand met speeltjes waar hij nog niet aan toe is trekt ze leeg of gaat zeggen dat die van haar zijn (beetje jaloers de laatste weken ). Of ze gaat springen op de stoel op z'n kamer of ze moet opeens plassen... Ze vindt broer heel lief (gelukkig!) maar kan het slecht hebben als hij even aandacht krijgt en zij niet. Dat moet ze wel gewoon leren, dus ik geef dan niet altijd toe aan haar aandachtsvraag. En dan gaat ze jammeren, wordt ze boos, enz. Best lastig! Tv, ipad etc is gewoon geen optie voor haar. 'Nog vijf minuten' zegt haar niks, maar ook als ik het concreter maakt dan dat (bijvoorbeeld: als dit liedje is afgelopen) is het brullen. En daarna hangen, want ze wordt erg hangerig van schermpjes kijken. Dus dat doen we maar niet! Ik denk dat er weinig op zit dan gewoon hopen dat de tijd het oplost . En anders gaat ze over een jaar wel naar school en scheelt het ook, haha! En die structuur is ook wel belangrijk, ik ga eens kijken of ik het ritme van de creche zoveel mogelijk kan nabootsen. Dat heb ik op een papiertje staan ergens, precies op welke tijden ze gaan eten, slapen, knutselen, buiten spelen, etc.
Maar goed ik bedoel meenemen als baby verschont of in bad maar dan dat ze ook wat doet: bijv kiest sokken of setje uit of boekje voor hem voorleest. Overigens mij zou niet echt bijv. uitmaken als ze zal springen, speelgoed spelen etc ik zou gewoon laten doen. Opdrachtjes geven werkt hier erg goed, weet niet of dat met leeftijd te maken heeft maar als ik zeg: breng die boek (naam) gaat ze zoeken eerst dan brengen dan lezen we samen etc. We hebben thuis ook structuur en vaste tijden voor dingen..