Hallo mede-mama's, Afgelopen dinsdag kreeg ons meisje heel onverwacht een koortsstuip, ik ben er enorm van geschrokken, ik wist niet wat het was en dacht serieus dat onze dochter dood ging , zo eng vond ik het. We hebben 112 gebeld terwijl we beiden helemaal in paniek waren. Nadat de ambulance weer weg was (nadat ze haar helemaal gecontroleerd hadden natuurlijk) en we naar het ziekenhuis zijn geweest om haar te laten nakijken door een KA zijn we weer naar huis gegaan. Woensdag, haar eerste verjaardag, heb ik echt in een roes beleefd, ik ben zo ontzettend geschrokken en iedere seconde denk ik; ik ga huilen, ik voel me zo machteloos . Nu ook, het ligt nog 'vers' in mijn geheugen (logisch natuurlijk) en ondanks dat ik weet dat het (in theorie) niks ernstigs is, toch ben ik nu continue heel angstig, in de avond lopen we meerdere malen naar haar kamertje, puur om te kijken hoe het met haar gaat. Ineens ben ik zo bang en dat vind ik zo stom van mezelf. Hebben meerdere mama's dit meegemaakt met hun kindje? En hoe zijn jullie hiermee omgegaan? Sorry voor het onsamenhangende verhaal, ik ben nog niet helemaal van de schrik bekomen zeg maar.... Liefs van Fem
Grappig, had net voor jou ook een topic geopend over angst.. Wel een beetje anders. Ik herken je verhaal zo goed! Toen ons ventje 3 maanden oud was heeft hij een hele heftige allergische aanval gehad op een flesje kunstvoeding. (koemelkallergie achteraf) Hij kreeg bijna geen adem, rochelen e.d Begon even later helemaal op te zwellen en kreeg vuurrode uitslag. Ik was alleen thuis en ben zo vreselijk geschroken, ik ben begonnen met huilen en pas 2 weken later opgehouden. Niks kon me meer intresseren en had bij elke verjaardag/feestje een gevoel van wat doe ik hier! Daar komt bij dat hij niet goed groeide en de medische molen.. Verstandelijk gezien wist ik dat het wel goed kwam maar voelde me zo vreselijk schuldig en het is niet te leggen hoe ik me toen (en soms nu nog) voelde, zo angstig en verdrietig. Ik kan je helaas niet vertellen dat het over gaat, bij mij tenmiste niet. Het is niet meer zo dat ik 10 keer ga controleren als hij slaapt maar als ik weer terug denk aan toen krijg ik weer tranen in mijn ogen. Heeft ook heel lang geduurd voordat ik het verhaal kon vertellen zonder te huilen. Ik begrijp het wat je voelt en wens je sterkte! groetjes
Jeetje Butterfly.... Ik zie Sharon nog liggen op de bank op haar zij, helemaal uitgekleed (moest van de man die mijn man aan de lijn had van 112) en dan dat trillende lichaampje, oogjes die weggedraaid waren en dat ze inderdaad lag te rochelen alsof ze geen adem meer kreeg.... Ik heb zelfs nog zachtjes in haar buik geduwd omdat ik dacht dat ze stikte, ik blies zelfs lucht in haar mondje.... bah, het zit me nu ook ineens zo hoog.... Ik kan me goed voorstellen dat je pas na 2 weken stopte met huilen... ik kan me dat gevoel zo goed indenken nu... Maar vergeet niet; er is geen reden om je schuldig te voelen he, je hebt megagoed gehandeld en je bent er nu gelukkig achtergekomen dat hij KMA heeft, iemand zei ooit tegen mij; als je moeder wordt ligt er voor eeuwig een ader bloot en zo is het maar net, als het je eigen kindje betreft ben je zo gevoelig.... Het is vast een vreselijk gezicht geweest.... tenminste, dat was het bij onze dochter zeker en als ik jouw verhaal zo lees was het bij jou ook afschuwelijk..... Ik hoop voor jou maar ook voor mezelf dat die angst overgaat....
Owh wat lijkt me dat een nachtmerrie om mee temaken...ik zou het zelfde hebben....ik heb er geen ervaring mee,maar wil je graag sterkte wensen! Groetjes,
Fem en Butterfly, ik krijg echt de rillingen van jullie verhalen... en het is zoooo logisch dat je daar zo overstuur van raakt en daar ook een langere tijd last van houdt. Volgens mij snapt elke moeder dat. en natuurlijk heeft dat helemaal niets met schuld te maken, je wordt alleen supermachteloos gemaakt omdat je geen invloed hebt en het moet aanzien. Het lijkt me echt afschuwelijk om mee te maken, ik krijg al hartkloppingen als mijn meisje zich iets te heftig verslikt en naar adem moet happen. De angst zal afnemen, dat denk ik echt. Maar je moet weer alle vertrouwen terugkrijgen. sterkte! Amber
Jee ik zit al te huilen als ik dit allemaal lees en ik heb er geen ervaring mee. Maar het lijkt me zooooooo vreselijk om je kindje zo te zien! Wat kun je eigenljk het beste doen als je kindje een koortsstuip heeft?
ey Fem! hier ook koortsstuipen.... gelukkig wel op het kdv ipv thuis ik denk dat we er daarom allicht iets nuchterder in zijn dan jij. wij hebben het namelijk niet hoeven zien (al kan ik melden dat als je over de telefoon hoort dat "er niets aan de hand is" maar dat ze "wel even 112 gebeld" hebben je HEEL hard rent) Wij hebben ook heel de avond doorgebracht bij de huisartsenpost, seh, kinderarts etc. zonder avondeten (wat je dankzij de adrenaline heel niet mist) en totaal uitgeteld tegen de tijd we weer naar huis konden. belangrijkste wat zowel ambulance als huisarts als de diverse doktoren in het ziekenhuis zeiden: het is NIET gevaarlijk! Het ziet er ontzettend eng uit.. maar het is absoluut niet gevaarlijk! Het is een normale reactie op een te snel gestegen temperatuur. De hersentjes van zo'n klein kindje kunnen de sterke stijging (of daling) gewoon niet aan en daardoor krijg je die stuipen. Eigenlijk is het een soort alarm dat de koorts te snel gestegen/gedaald is. In principe zou dit max. 5 minuten moeten duren.. (wij hebben oxazepam nu thuis voor als het langer dan dat duurt) En zolang ze het niet regelmatig heeft is het geen probleem. Heeft ze het wel vaker.. dan moet je contact opnemen met de huisarts want dan willen ze graag verder kijken. Wat ze ook zeiden.. je ziet koortsstuipen niet aankomen. dikke kans dat als ze koorts heeft.. dat ze ze niet krijgt (dan is de temperatuur al hoog tenslotte) Ik ga zo even kdv bellen omdat ze daar een gesprek willen over Anne KDV vindt de stuipen dusdanig eng dat ze bij de minste verhoging ons bellen om Anne op te halen wel lief.. niet zo practisch maareh.. pb maar als je behoefte hebt aan een langer gesprek kheb ook msn enzo
Hier ook een stuip maar dan niet van 5-10 minuten maar van anderhalf uur! Vreselijkkk. Je weet niet wat je overkomt! Je denkt een stuip moet toch na een kwartier wel over zijn als het dan een half uur duurt en dan een uur dan ga je je van alles in het hoofd halen. Ik zou wel willen dat het kdv met zou bellen bij verhoging. Ik wil dan zelf bij mijn kindje zijn en wil de zorg niet aan een ander overlaten! Kan de zin in het vorige bericht: hier ook koortsstuipen.... gelukkig wel op het kdv ipv thuis.......dan ook niet zo goed begrijpen. Heb nu bij koorst wel veel spannig van o als hij nou maar niet een stuip krijgt! Op dagen dat hij niet ziek is heb ik daar minder last van. Na de stuip zelf ben ik wel steeds bij hem gaan kijken bij het kleinste geluidje terwijl hij niet ziek meer was en geen koorst mee had, je moet er weer vertrouwen in krijgen. Pas geleden weer koorts....je bent dan wel ongerust en je wordt er weer zenuwachtig van en gaat telkens kijken. Ik denk dat dit ook niet minder wordt en dat je telkens ongerust bent als hij/zij ziek is. De babyfoon staat hier trouwens weer dag en nacht aan en dat geeft ons wel een vertrouwd gevoel. Ik geef geen paracetamol meer....ze zeggen dat als het kindje een hoge temp. heeft en je dit naar beneden brengt met een paracetamol dat als de paracetamol is uitgewerkt de temp. weer omhoog schiet en dit kunnen de hersentjes niet aan. Dit KAN dan een stuip veroorzaken...Hoeft natuurlijk niet de oorzaak te zijn want ze kunnen het ook krijgen als je geen para. gebruikt hebt! Het ligt aan de te snel stijgende temp. verschillen. Dalende verschillen (bijv van 40 naar 37) weet ik eingelijk niet???? Sterkte allemaal
@knor: als ik 10 minuten eerder was geweest had ik moederziel alleen met haar midden op straat gestaan... ik ben op zich relatief steady tijdens paniekdingen maar ik weet niet zo goed of ik dan net zo kordaat had kunnen reageren als de dames op het kdv hebben gereageerd. (zeker niet als het anderhalf uur zou duren.. ) Buiten dat ze allebei stonden te shaken op de benen hebben ze dr namelijk voorzichtig neergelegd zodat ze zich niet kon bezeren, zijn ze er continu bij gebleven en is 112 gebeld. Vervolgens zijn ze naar mijn huis gelopen (ik woon er tegenover) om het me persoonlijk te vertellen. Ik was natuurlijk nog niet thuis want dan had ik dr al wel opgehaald.. dus hebben ze me gebeld. Vandaar het "gelukkig". Lastig uitleggen maar ik hoop dat je het zo snapt maar de kans dat een koortsstuip gebeurd als hij/zij al koorts heeft.. is in feite kleiner dan wanneer er geen koorts is dus ergens maak je je (net als de dames bij ons op het kdv) ongerust op het verkeerde moment. overigens hebben wij die nacht na de stuip ook niet best geslapen hoor (terwijl we die avond wel 30 keer hebben gehoord dat het niet meer diezelfde nacht nog kon gebeuren) En als jij wil dat het kdv je belt bij een lichte verhoging.. dan moet je dat met ze afspreken. Maar dat ze bellen bij een lichte verhoging is niet het probleem dat ze bij het idee alleen al in de stress schieten vind ik WEL een probleem. Ze passen tenslotte wel 3 dagen per week op mijn dochter Gelukkig is de oorzaak daarvan vrij simpel.. ze weten gewoon niet genoeg van hoe/waarom/wanneer en wat te doen ALS het nodig is. Nuja.. DAT gaan we dus oplossen komende donderdag. Gevraagd of ze allicht wat documentatie willen die wij meegekregen hebben uit het ziekenhuis en dat werd zeer op prijs gesteld. Dus ik ga er vanuit dat het weer helemaal goed komt Ze is niet het enige kindje dat hier last van heeft.. dus het lijkt mij verstandig dat ze de kennis over koortsstuipen bij kleine kinderen iets meer onder het personeel verdelen. Scheelt toch hoop paniek op de groep als ze weten wat er gebeurd.
Goh...en gister was ik bij het cb en die verzekerde mij dat dat niet kon met gebruik van paracetamol (al wist ik zelf wel beter) Lijkt me iig ENORM eng als je stuipjes niet kent. EN ook helemaal niet raar dat je nu zo onrustig en bang bent. Dat vertrouwen moet door de tijd heen weer n beetje opgekrikt worden. Als jou gevoel zegt dat je moet gaan kijken dan ga je toch gewoon kijken. So what als dat 6 x in n uur is ofzo? Zolang je aan je rust toe komt en je kindje ook zal t n zorg zijn...dan ben je iig weer gerust. En n stuip van n half uur tot n uur? Had de HA ofzo daar nog wat over te melden? Lijkt me helemaal vreselijk...
mja wat ik begreep is dat je koortsstuipen ook van een snelle temperatuursdaling kan krijgen dus op zich.. als je aan paracetamol begint.. zou je dus moeten blijven geven omdat anders de kans bestaat dat de temperatuur weer ineens stijgt als de paracetamol uitgewerkt is. beetje flauw.. vooral omdat je toch ooit zal moeten stoppen
Die informatie is die heel interessant? Kun je me die ook toesturen? Er zat 4 uur tussen het geven van de para en de stuip....maar na 6 uur mag je toch pas weer een nieuwe geven? Wilma: Dat van die paracetamol is mij verteld en ik vind er wel een kern van waarheid inzitten. Ik hoop nu ook gewoon dat als ik bij de volgende koorts geen para geef dat hij het niet weer krijgt maar dit kan ook een illusie zijn natuurlijk!!Maar ik ben geen arts dus ik ga zeker geen adviezen geven over wel of niet paracetamol geven!! Dat moet ieder voor zich weten.... Anderhalf uur was wel lang, stuip overgegaan in epileptische aanval. Onderzoek gedaan maar het is een epileptische aanval van de stuip geweest en geen epilepsie! Begrijp je
er stond nog een stukje voor Saskia voor maar die staat niet in beeld: Je verhaal is me nu duidelijk, het kwam wat vreemd op me over in eerste instantie sorry!
@knor: geen probleem hoor en eh.. dat van die paracetamol.. daar ga ik ook geen adviezen over geven ben ook maar een bezorgde mama uiteindelijk en geen huisarts ofzo maar dat is wat ik er van begrepen heb (en jij dus ook kennelijk )
Daling dat had ik nog nooit gehoord. Stijging idd wel...Het verhaal is ook dat de hersentjes de stijging niet aan kunnen. Maar goed dat kan dan ook waar zijn voor n daling natuurlijk. Hier mn oudste die een keer met de ogen heeft liggen rollen en trillen toen hij baby was en koorts had. Niet veel ernstigs gelukkig (voor zover stuipjes ernstig zijn) maar ik kende t gelukkig en wist wat t was. Ziet t er nog niet erg leuk uit...en t blijft eng. En dat was omdat zn temp ineens van normaal naar 39 geschoten was. Heb hem n beetje afgekoelt met n lauw washandje (niet koud want dat is ineens zo'n verschil op zon warm kind) en toen n paracetamol gegeven. En heb daarna geen stuip meer gezien. Het advies is idd ook om ze nadat de paracetamol is uitgewerkt goed in de gaten te houden of de temp weer stijgt. En als dat zo is nog een paracetamol te geven. De mevrouw van het cb zei dat ik dan uit voorzorg er nog een achteraan moest geven. Dat vond ik nou ook weer niet nodig (alleen de rede waarom kwam er niet uit dus begon ik over stuipjes...maar dat was niet zo... ).
@wilma: als je het doet zoals die cb mevrouw zegt.. dan zou je in theorie de rest van dr leven paracetamol moeten bljven geven je weet dan tenslotte nooit zeker wanneer de koorts weg is toch?
Ja idd mijn idee. Dat dacht ik dus ook meteen. Maar heb maar wijselijk mn mond gehouden want ze weten het toch allemaal beter daar. Werd ook min of meer uitgelachen toen ze de prikken gaf en mn meisie het uitschreeuwde van de pijn. Tja daar kan ik niet tegen dus daar kwamen bij mij ook de traantjes. Vraagt ze nog dood leuk of dat ook gebeurde bij mn 2 jongens. Nee hoor daar houd ik niet van dus als die pijn hebben...doet me niks joh! Ben verder helemaal niet geirriteerd door die muts hoor
hehe tja.. dat CB.. blijft een gekke instantie zoals manlief zei: als je echt niks kan.. kan je altijd daar nog aan de slag. ergste is dat ze het ongetwijfeld erg goed bedoelen en er ondertussen een zooitje van maken.
@Wilma: ze zij: er uit voorzorg nog een achteraan geven? Je mag toch maar een aantal molletjes per 24 uur toedienen? En dan moet er ook nog....uur tussen zitten.(sorry ken het niet uit mn hoofd)
Hier ook een meiske (onze oudste) die koortstuipen heeft gehad. Doodeng om te zien. Ze was ineens erg ziek. Vanuit het niets. En maar rillen (een teken dus dat koorts hard aan het stijgen is) En daarbij kortademig. Ik was er niet gerust op dus de HA-post gebeld. We mochten direct komen. In de auto onderweg naar de HA-post was ze totaal niet meer aanspreekbaar en maar draaien met die ogen en ik voelde dat ze af en toe schudde. Ik zei tegen mijn man...GAS en rij maar door rood. Zo bang om haar te verliezen Uiteindelijk bleek ze een longontsteking te hebben en is ze opgenomen geweest in het ziekenhuis om zuurstof toegediend te krijgen. Wat ze in het ziekenhuis deden was om de 6 uur een paracetamol, juist om de temperatuur laag te houden. Maar dan nog kan het gebeuren dat er een koortstuip optreedt. Ze zeggen dat het niet gevaarlijk is, het is een soort kortsluiting in de hersenen door de hoge temp. Maar een kindje met koortstuipen moet altijd wel even door de arts gezien worden. Maar ook hier zit de schrik er goed in hoor. Maar het slijt zeker!