En volgens mij wordt dat alleen maar erger hoe ouder je wordt. We weten immers allemaal dat vanaf je 35e de vruchtbaarheid alleen maar af gaat nemen, en als je dan al (bijna) 30 bent zoals robin77 en ik...
Ik ben het wel een beetje met Jesske eens. Bij onze eerste was het binnen 3 maanden raak, de tweede meteen maar de derde liet erg op zicht wachten. Ik was veel met internet bezig en las allemaal nare berichten waardoor ik me juist meer onegrust ging maken. Door een overlijden in de familie was ik er een maand juist helemaal niet mee bezig omdat we het gewoon te druk hadden met regelen en we genoeg hadden aan ons vertriet en niet wilde denken aan een baby omdat we net iemand kwijt waren. Juist die maand (zonder internet, verplichte sex enz) raakte ik zwanger! Als je ook leest bij de tekst onder Jesskes naam kun je zien dat ze weet waar ze het over heeft zij is al heel war ronders verder dan de gemiddelde 12 die er voor en baby staan. Jesske petje af dat je zo positief bent!
Ook ik zie soms somber in. Ben in december 2007 gestopt en had stiekem verwacht binnen een half jaar zwanger te zijn, niet dus.... Om me heen zie ik allemaal kennissen zwanger worden en begrijp me goed: ik ben zo blij voor ze! Maar ohohoh, nu breekt de tijd aan dat ik een beetje jaloers erop wordt. Wil het ook meemaken en elke keer die teleurstelling en weer een nieuwe cyclus in vind ik nu al moeilijk. Heb dan ook veel respect voor meiden die al veel langer bezig zijn. De zwangeren die ik ken zijn nu hoogzwanger of net bevallen en merk vanaf vandaag dat ik daar vooral moeite mee heb. Mijn leven staat stil lijkt wel in vergelijking met hun. Ik weet het, ik mag niet vergelijken maar toch....Gelukkig is mijn vriend erg nuchter en zegt steeds: onze tijd komt ook wel. En daar hou ik me stevig aan vast. Op zich hebben we geen haast, maar soms bekruipt me gewoon het gevoel: stel dat het nooit lukt? Afijn, ben wel blij deze site gevonden te hebben en lees nu al dat er veeeeel meer in hetzelfde schuitje zitten. Zo in het dagelijks leven lijkt het alsof iedereen zo snel zwanger wordt. Succes iedereen!
Hey wat gek kreeg geen bericht meer dat er een nieuwe reactie was. Het is op een gekke manier "fijn" om te lezen dat je lotgenoten hebt. Al gun ik jullie ook veel liever een positieve zwangerschapstest! Vanochtend had ik opeens ronde kringen rond mijn tepels. Ik meteen helemaal hyper en weer testen.. maar niks. Had dat symptoom nog nooit gehad. Ga nu even rekenen wanneer ik op de 50 dagen zit. Als ik dan nog niet ongi ben doe ik weer een test. En denk idd om toch maar even langs de huisarts te gaan... ook al zal er waarschijnlijk niks uitkomen. Maar heb ook pijn op mijn borst en rugpijn dus heb nog een excuus om te gaan Temperaturen heb ik vooralsnog altijd geweigerd. Ben bang dat ik er dan echt 24/7 mee bezig zal zijn. Ook verplicht klussen laten we achterwege, heb toch geen idee of en wanneer mijn eisprong is dus we doen het gewoon als we er zin in hebben. Mijn vriend is ook veel nuchterder eronder. Hij is ook jonger dan ik, maar voor mij tikt die klik door. Ben nu 26,5 jaar oud wat nog lang niet te laat is, maar wil toch wel meerdere kinderen en graag voor mijn 30e. Dus ja... Gisteren lieten vrienden van ons zien welk babykaartje ze hebben uitgezocht... slik
Heel veel sterkte allemaal. Het is en blijft moeilijk, om te wachten op iets wat je zo graag wilt... Ik hoop dat jullie niet zolang hoeven te wachten als wij op onze derde, we hadden de moed al helemaal opgegeven en na al die jaren was ik nog altijd beroerd als ik hoorde dat iemand anders zwanger was en ik niet. En dat terwijl we al twee gezonde kinderen hadden. Het is gewoon heel moeilijk als je sterk een kinderwens hebt, en het komt niet. Veel sterkte met het wachten, en geef de moed niet te snel op!
Kop op meid! Onze tijd komt zeker! Ik snap dat het frustrerend is als iedereen om je heen zwanger wordt. En het lijkt ook of ineens iedereen maar aan de lopende band zwanger wordt, kijk maar eens naar de BN-ers, de een na de ander! Om gek van te worden! Maar ik weet zeker dat het met ons ook goed gaat komen en misschien wel sneller dan verwacht! Veel succes meid en ik hoop dat je snel een positieve test in handen hebt! Liefs Lelie28
he hoi! Jouw verhaal komt me bekend voor! Ik ben ook in november gestopt met de pil en heb ook onregelmatige cyclussen zie mijn onderschrift. Ik ben dus ook in de 6e ronde en weet nooit wat er nu weer gaat komen deze maand. Volgende cyclus mag ik gelukkig beginnen met Clomid! Als ik jou cycluslengtes zo bekijk denk ik dat je wel gewoon vruchbaar bent alleen soms komt de eisprong wat later denk ik... Een jaar wachten is echt onzin als je cyclussen langer dan 6 weken hebt. Je kunt altijd even bij je huisarts langsgaan. je kunt ook ovulatietesten gebruiken om te checken of je echt een eisprong hebt. En altijd vanaf dag 8 al om de 1 of 2 dagen klussen totdat je ongesteld wordt zodat je niet verrast wordt door een vroeg of een heel laat ei! Ik wordt ook wel eens ongeduldig maar ik denk dan maar; het is eigenlijk pas de 6e maand en gemiddeld staan er 6 maanden voor om zwanger te worden dus het is heel normaal en het gaat vast binnenkort lukken! Hoop dat het bij jou ook snel gaat lukken! Succes met wachten!
Hoi Isa, Wat goed om te lezen dat jij al mocht beginnen met Clomid. Dat geeft me hoop! Ik hoop dat ik ook echt iets meekrijg van de huisarts vrijdag en niet alleen de boodschap om te wachten. Heb sinds vandaag echte krampen dus denk dat de ongi er dan toch aankomt.. Helaas maar tegelijkertijd ook goed. Want als ik niet zwanger bent wordt ik liever ongesteld, dan hebben we weer nieuwe kansen Klussen doen we echt zeer regelmatig. Zit eigenlijk nooit langer dan 2 dagen tussen en dan is het uitzonderlijk.. kan me bijna niet voorstellen dat we een ei hebben gemist. Jouw cyclussen zijn helemaal verwarrend zeg.. hoop dat de Clomid bij jou goed aanslaat en dat je snel zwanger bent!
Hey ik zit even mee te lezen en kan me helemaal voorstellen hoe je je voelt (ik vond altijd 1 maand wachten al vrééééselijk! Ik kan me voorstellen dat dat gevoel groeit naarmate de maanden voortduren. Ik wil wel even de keerzijde benoemen in de hoop dat je het gras niet als supergroen ziet bij anderen: Ik was bij de eerste direct zwanger. Bij de tweede weer (voelde me de gelukkigste persoon op aarde: ,,wat hebben wij een geluk"). Helaas werd dit een miskraam. Heel verdrietig en daardoor direct een half jaar verder (een half jaar geen kansen-> eerst 3 maanden zwanger daarna 3 maanden wachten op een ongi). Gelijk weer positieve test (daarna meteen bloeden) en die bloeding was de laatste menstruatie van mijn zoon. Feitelijk zijn we dus iedere ronde zwanger geraakt en heb ik nooit zo lang hoeven wachten. Maar de impact van een miskraam en later de impact van een echo waar iets mis was met de niertjes (later gelukkig goed gekomen) en weer later toen hij 10 dagen was doodziek in het ziekenhuis opgenomen is ook niet uit te vlakken. Zo van een afstand leek ik zo'n 'gelukkige' die snel zwanger is enzo. En ik zou alles over doen, want inderdaad héb ik 2 gezonde schatten. Maar verkijk je niet op wat er bij anderen speelt. Ik zeg dit niet om dramatisch te doen (want zo ernstig was het allemaal niet, achteraf). Maar ik denk maar zo: iedereen krijgt zn portie en nergens gaat het alleen maar over rozen. Ik snap dus je verdriet/frustratie, maar richt dat op jezelf en probeer je niet te staven aan anderen. Ik deed dat in die periode ook (die darm die doorrookt tijdens de zwangerschap en straks het kind non stop bij de oppas dumpt is wél zwanger en ik niet), maar daarmee help je jezelf niet.
Pienie heel heftig verhaal zeg... Ben vandaag (is eigenlijk alweer gisteren) ongesteld geworden en had ook afspraak bij de huisarts. Die stuurde me meteen door naar de gynaecoloog en daar mag ik volgende maand heen. Naar het speciale spreekuur "Kinderwens".... en dat was wel even slikken. Is dit de eerste stap in de molen? Nou ja, ik ben iig blij dat er iets gaat gebeuren!