Ik denk dat niemand een keizersnede 'wil', maar dat dat gebeurt omdat het niet anders kan. Het is aan medici om daarover te oordelen. Wel is het zo dat me een geplande keizersnede nog altijd veel relaxter en fijner lijkt voor de baby dan zo'n vacuumpomp. En dat er in het traject daarvoor gewoon meer aandacht voor zou moeten zijn. Natuurlijk hoop ik net als iedereen op een spoedige bevalling, en dat ze er zo uitvalt , en als het moeilijk word zou ik ook heel blij zijn dat die pomp er is hoor... ik begrijp dat het het uiterste redmiddel is. Ik vind alleen het idee van zo'n verlossing zo naar... de baby heeft 9 maanden gegroeid en gebloeid en vervolgens moet hij met spoed uit je worden getrokken...misselijkheid en hoofdpijn of zelfs een hersenschudding of gebroken beenderen... bij een baby is dat toch niet voor te stellen? Daarom denk ik dat die vergelijking tussen keizersnede en pomp, met het argument dat de pomp toch nog altijd beter is, een beetje scheef is. Liever dat een gyn opteert voor een geplande keizersnede (bij bijvoorbeeld een stuit of een heel zware baby), dan maar wat laten proberen en dan vervolgens met alle paniek en kracht de baby eruit moeten trekken.
mja als het moet dan moet het, als je kindje in nood is bijv, maar moeders die met een keizersnede zijn bevallen hebben een grotere kans op trombose (trombosebeen en longemboliën bv) en infecties. Maar de grootste risico's zijn bij de zwangerschap na een keizersnede. Kans op baarmoederruptuur en bloedingen. Omdat dit allemaal bekende complicaties zijn, zijn artsen en verpleegkundigen er extra alert op, waardoor er vaak snel ingegrepen wordt en het vaak wel goed afloopt.
Bij een bekende stuit wordt de keuze meestal aan de ouders gelaten of ze een vaginale bevalling aandurven. Gaat wel altijd een heel gesprek aan vooraf waarbij de risico's worden uitgelegd. Wat zware baby's betreft wordt een vaginale bevalling toch bijna altijd eerst geprobeerd (als het bekken geen afwijkingen vertoond). De ene vrouw kan nu eenmaal grotere baby's baren dan de ander. Je weet pas of je een vacuumpomp nodig hebt op het allerlaatste moment van het persen. Als je op dat moment alsnog een keizersnede krijgt wordt er ook aan je kindje getrokken, want het zit deels al in het geboortekanaal.... Dus hoe je het ook went of keert, op zo'n moment wordt er sowieso aan je kindje getrokken.
Even inhaken op een stukje hoor!! Ik heb een bevalling gehad waarbij mn ukje bijna gelanceerd is. Van 9 cm ontsluiting naar R op mijn buik duurde een kleine 10 minuten (om 05.55 uur vliezen breken bij 9 cm en om 06.05 uur lag hij op mijn buik). Naast dat het verschrikkelijk was voor mij(ow wat deed dat pijn zeg! Onvoorstelbaar!! Weeënstorm met pers, buik, been, rugweeën.. leek wel een eeuw ipv 10 minuten) heeft mijn manneke daar flink last van gehad. Hij was misselijk en had hoofdpijn en mocht alleen bij mij of manlief liggen(nouja, DAT was niet zo erg Daar heb ik twee weken misbruik van gemaakt) en het was echt zielig. Hij was zoo prikkelbaar en het was duidelijk dat hij niet lekker in zijn velletje zat. Dus dat kan ook bij een bevalling waarbij de baby er bijna uitvalt hoor!
En die risico's gelden alleen vlak na de bevallingen, of een grotere kans op trombose etc in het algemeen na zo'n ingreep? He bah, ik heb me nooit gerealiseerd dat die risico's er ook nog aanzitten. Vind het al een enge gedachte zo'n keizersnede an zich.
Die risico's zijn volgens mij aan alle operaties verbonden. Gaat geloof ik wel echt om een beperkte periode na de operatie. Bij alle operaties die ik tot nu toe heb gehad, kreeg ik altijd op voorhand een spuitje tegen trombose.
Bij elke operatie is dat risico er, maar bij keizersnede iets groter, doordat de stolling anders in elkaar steekt bij zwangeren en kraamvrouwen, daarom krijg je de eerste dagen idd prikjes om trombose te voorkomen. Maar je moet je niet gek laten maken hoor...komt vasr wel goed allemaal
Hier ook een vacuüm kindje! Na 2 uur persen was meneer nog niks opgeschoten. Doordat ik ingeleid ben, was ik aangesloten op de ctg en konden ze Duuk gijn hartslag goed ik de gaten houden. Na alles gewoon geprobeerd te hebben ging op eens zijn hartslag van 140 naar 60...50.. En geloof me... Op zo'n moment ga je niet denken Hmm doe mij maar een keizersnede! Het enige wat je denkt is red mijn kind het maakt me niet uit hoe! Zoals vaker geschreven. Die pomp is een noodoplossing. Het is niet zo dat de gyn denkt: ach ik pak even de pomp dan ben ik mooi op tijd thuis voor gtst. Je hoort inderdaad dat kindjes die. Met de pomp gehaald zijn het moeilijk hebben... Mar komt dat puur door de pomp of misschien ook door de moeilijke bevalling in zijn geheel?? Zijn de risico's van een keizersnede altijd nog groter dan een ingreep met bijv de pomp. Keizersnede is immers een echte operstie! Als je het echt niet wilt, kun je altijd nog een geboorteplan schrijven.
Ook hier een "pompkindje". Ik was al anderhalf uur aan het persen, en mijn dochtertje kwam gewoon het hoekje niet om. Mijn persweeen waren ook niet sterk genoeg. Pas toen de verloskundige aangaf dat zij de gyn erbij ging halen kwamen de persweeen goed op gang. Maar toen was ik al zo lang bezig dat mijn dochtertje het ook niet meer leuk vond. Op dat moment sta je er echt niet meer bij stil wat je wel of niet wilt. Ik was ook al 30 uur wakker en was ook echt kapot. Ik was juist blij dat ze mij gingen helpen omdat ze anders nu nog in mijn buik had gezeten denk ik Later hoorde ik ook van de verloskundige dat zij mij hielpen omdat mijn dochtertje het benauwd kreeg. Op dat moment hebben zij mij dat niet verteld. Maar je luisterd dan gewoon naar de experts. Ik was bezig om de pijn te verbijten en het gaat dan ook allemaal zo snel dat je, ik tenminste, ook eigenlijk niet doorhebt wat er gebeurdt en al helemaal geen tijd hebt om dingen te vragen of te discussieren. Ze was er ook binnen 3 persweeen uit met behulp van de pomp. En ik heb niet echt ervaren dat de gyn heel erg aan haar "hoofd hing". Ze was na de geboorte wel misselijk, maar dat kwam door de verpleegkundige ook omdat ze een behoorlijke slok bloed en vruchtwater binnen had gekregen, dat spuugde ze namelijk uit 's avonds. Verder huilde ze veel, maar dat kwam omdat mijn borstvoeding te weinig was en ze dus gewoon honger had. Ik was ook heel erg van het plannen en had ook een geboorteplan, maar ik ben uiteindelijk ingeleid, en er is niks zo gegaan als in mijn geboorteplan. Iedere bevalling is anders en je kan het niet plannen. Dat heb ik ook wel geleerd
Dat is gelukkig best wel zeldzaam (en komt met name voor bij babies die bij minder dan 38 weken gehaald worden) . Blijft natuurlijk overeind dat een vaginale bevalling de voorkeur heeft! Die hele keizersnee word volgens mij wel een beetje opgehemeld door sommigen... Het is toch een hele ingreep, en je mag daarna nooit meer thuis bevallen, dat vind ik zelf het ergste van mijn keizersnee. Ik wilde de eerste al thuis, en nu kan ik nooit meer thuis
Tja mijn zoontjes hartslag viel weg, dus hij moest NU geboren worden. Duwen op de buik en met de vacuumpomp is hij geboren. Bij mij was er niet eens tijd voor een keizersnee (als ze het kind er levend uit wilden krijgen), of ze hadden me ter plekke open moeten snijden. Geef mij maar de vacuumpomp. Plus je moet ook bedenken dat het hoofdje dan vaak al vast zit in het bekken, dus bij een keizersnee moeten ze m de andere kant er uit trekken, is ook niet leuk voor de baby. (buurvrouwtje had dit) En ik had het ook verschrikkelijk gevonden, 42 weken, ingeleid, 13,5 uur weeen, waarvan een uur persen en dan nog een spoedkeizersnee. Nee, ik ben blij dat het zo gegaan is. Al ben ik blij dat mijn dochter zonder hulpmiddelen ter wereld is gekomen
Mijn 1e is ook met de vacuum geboren. Na anderhalf uur persen werd hij er op gezet. Helaas vorderde het toen nog niet en schoot de pomp 2 keer van haar hoofdje af. De OK werd gebeld voor een spoedks, maar ik heb er op gestaan om het tocn nog 1 keer te proberen. Gelukkig is ze toen geboren.Ze had wel een enorme plek op haar hoofdje, veel hoofd,- en nekpijn en wilde absoluut niet aan de borst. Ik heb geen keus gehad, maar ben blij dat de KS uiteindelijk toch niet door is gegaan.