Dus jullie kindje slaapt al vanaf haar geboorte bij jullie op de kamer en nu dus bij jullie in bed? Ben je niet bang dat ze daar nu zo aan gewend geraakt is dat ze dalijk niet meer in haar eigen bed wilt slapen?
Sophie had nog nooit bij ons in bed geslapen als ze ziek was,ze ging altijd op een gegeven moment toch liggen klieren...( aan je neus trekken,in je oor zitten.... ) maar gisteravond was ze echt zo ziekies,hoesten deed zo zeer dat ze elke keer getroost moest worden en vooral door mij...maar omdat ik nu zo dikke buik heb en het niet zag zitten om er 20 x uit tegaan,heb ik er bij ons lekker gelegd,ze dat voelde voor haar ook fijn! Gewoon doen waar jij en de kleine zich fijn bij voelen....
Vanaf de geboorte tot een maand of 5 in een wiegje naast ons, daarna in een co-sleeper en dan nu in ons bed.... Wel hebben we nu in haar eigen kamertje, waar ze tot nu toe alleen gebadderd heeft, een bedje in gezet, waar ze overdag slaapt (als ze dit al doet ). Zo weet ze dat ze nog een plekje heeft om te slapen. Tsja, of we bang zijn of ze t.z.t. wel in haar eigen bedje wil slapen... Op haar 18e zal ze dat toch wel willen? Zonder dollen, wellicht dat het inderdaad wat meer moeite kost, maar nu nog een paar maanden, een jaartje misschien, redelijk kunnen slapen is lekker! Daar zijn we echt aan toe!
Vanmiddag heb ik het gedaan. Bedje eruit en naar haar eigen kamer om daar overdag te slapen, en een 1persoonsbed naast ons 2persoonbed. Wat een kingsize bed is het nu, hahaha! Mevrouw ligt nu in het midden met papa er naast, over een uurtje of wat volgt mama. Morgen hoop ik je te kunnen vertellen dat het goed is gegaan!
seks kan je toch ook overdag hebben... Ik ben 29 van de 30 avonden per maand veel te moe om mijn man uberhaupt aan te kijken. Intieme praktijken hebben we over het algemeen 's middags in het weekend. Was ook al vaak zo toen er nog geen beeb was.
hee hoe kom je trouwens aan een 1 persoons bed dat net zo hoog is als je eigen bed? Ik vind het wel een oplossing namelijk. Wij hebben een bed van 140 breed en hebben al overwogen om een nieuw bed aan te schaffen..
Nou, dat zat ik ook net te bedenken. Ieder zijn eigen ding hoor, maar niks voor mij. Kamiel, die slaapt al sinds zijn 3/4e maand in zijn eigen kamer en dat gaat prima. Ook als hij ziek is. Als hij echt pijn heeft, verdrietig is en niet kan slapen dan mag hij bij ons. Maar IK word er niet vrolijk van. Mijn vriend des te meer! Die stopt hem het liefst bij elke kik tussen ons in. Maar Kamiel is een echte wurm en rolt het hele bed door. Daar word ik echt chagrijnig van. Geen optie dus, dat tussen ons in slapen. Daarbij, ik hoef echt niet altijd mijn kind bij me te hebben. Heb ook behoefte aan ruimte voor mezelf en dat haal ik uit het feit dat onze slaapkamer ONZE slaapkamer is! En waarschijnlijk lost Yake dat op een andere manier op!
Nou de vraag was dus inderdaad al gesteld maar heb je dan nog wel sex ja? Ik persoonlijk moet er niet aan denken om mijn zoontje bij ons op de kamer te laten slapen. Hij ligt al vanaf dag 1 in zijn eigen bedje en dat gaat perfect. Daardoor krijg ik een goede nachtrust en hij ook! Anders word ik wakker van elk geluidje die hij maakt! Maar zo zie je maar dat dat voor iedereen verschillend is maar dat is voor mij echt geen optie!
Het was idd te laag, dus ik heb het verhoogd met houten blokken en nu is het allemaal gelijk. Gewoon even zagen!
Oh ja, ik heb liever dat mijn kind bij ons slaapt dan dat ik haar eerst moet laten janken voordat ze slaapt. Dat is hier absoluut geen optie.
Hier slaapt iris ook bij mij als ze ziek is of als ik dat gewoon gezellig vind .. Het meeste slaapt ze wel in hara eigen kamertje .. Hier kan ze wel lekker naast mama slapen plek zat ik een tweepersoonsbed ...
Sex hebben we al sinds de geboorte van Sasha niet meer in de slaapkamer... Nu is het de woonkamer-eetkamer-keuken whaha. Ik zou er zelf nog een boxspring bij zetten, naast ons bed. Dan is het toch wel dezelfde hoogte? Ow wij hebben trouwens 2 boxsprings aan elkaar.
Me kleine meisje krijgt tandjes en is niet te genieten.. Dus papa slaapt op de bank en zij slaapt lekker bij mama in het grote bed. Vannacht lag ze ook lekker opgerold als een rupsje tegen me aan.. heerlijk .
Nou nou... beetje fel vind je ook niet? Het was gewoon een vraag hoor! Ik vind het ook een heel bijzondere aanname... Wat zit je dwars? Geen optie om je kindje te laten huilen? mmm.. zielig voor haar
Yake, ik heb een vraagje aan je. Ik hoop niet dat je het verkeerd opvat, want ik bedoel het absoluut niet aanvallend, maar ben gewoon erg nieuwsgierig naar je aanpak. Ieder zijn ding. Laten we dat voorop stellen. In verschillende topics heb ik gelezen dat je dochtertje nog steeds 's nachts een voeding krijgt, dat je haar nooit laat huilen, dat ze overdag bijna niet slaapt en nu dat je haar altijd bij jullie op de kamer laat slapen. Ook heb ik ergens gelezen dat je niet graag naar het cb gaat omdat ze daar zeuren over nachtvoeding, te weinig slapen etc etc. Hoe sta je er zelf tegenover? Volg je puur je gevoel of denk je dat deze aanpak het beste voor jullie werkt? Denk je niet dat je haar hiermee erg verwent?