ok onder een nieuwe naam ga ik een nieuwe weg in, we hebben al een meid van 3,5. Heb eigelijk vanaf haar geboorte gezegd voorlopig geen 2e, maar nu ze op psz zit merk ik aan me zelf dat ik steeds meer over een 2e begin na te denken. Ik wilde voorlopig geen 2e: 1)omdat we het niet al te breed hebben en ook niet echt een groothuis hebben(het zou wel kunnen hoor kwa ruimte maar toch 1 extra kamer zou mooi wezen),2 slaapkamers die we makkelijk kunnen verdelen. 2)We kunnen voorlopig niet verhuizen, dus dat zit er niet in. we wonen in een apartementen complex en ben zo bang voor het huilen, kwa overlast voor de buren, ik weet je moet er niet te veel over na denken, maar toen we hier net woonden zei onze buurman nou jullie dochter huild wel veel he, pfff kreeg het er warm van. 3) ik heb een super goede baan, en een leuke opleiding en wil daar ook eigelijk van genieten, en als onze dochter naar school gaat lekker meer werken en meer geld verdienen. ik vind de keus maken zo moeilijk en eng, onze meid was meer een gelukje bij een ongelukje dus niet geplan, tjemig hoe plan je zoiets vind het echt heel eng. sorry voor mijn verhaal maar misschien vind ik hier mijn antwoorden xxx
Je zult zelf de keuze moeten maken. Maar ik denk als je twijfelt je er gewoon voor moet gaan. Het geluk van een kindje is niet in meer salaris of een extra kamer uit te drukken! Succes met je keuze.
volgens mij kun je het nooit precies plannen!!! Het is een moeilijke beslissing en dat is maar goed ook dat je er niet te lichtjes over nadenkt!! Tja en de keuze kunnen jullie alleen maken, wat zegt je gevoel? En wat zegt je partner hierover...
mijn gevoel zegt dat ik nog even moet wachten tot volgend jaar rond oktober ofzo, mijnpartner wil al vanaf onze dochter geboren is een 2e dus die is er een stuk makkelijker in. Ik weet ook wel dat je het niet kan plannen, maar met plannen bedoel ik meer hoe maak je de keuze vind het een enge keuze, we hebben al de verandwoording voor onze mooie meid, en dat maakt me soms al bang hahahahaha
Praat met je partner over de plus en min punten van een tweede kindje. Vraag aan hem waarom hij graag een tweede wil en vertel hem jou angsten mischien ziet hij het anders en helpt dat jou. Hier zeiden we ook 1 is genoeg maar na een jaar kregen we toch allebei de kriebels, nu is de knoop doorgehakt maar af en toe blijft het eng en denk je hoe moet dat dan. Toch denk ik dat overal wel een oplossing voor is als het nodig is. succes
maaruhhh... kan me vergissen hoor... maar in oktober... zit je toch nog steeds in hetzelfde huis... met dezelfde kamers..... etc. etc.. Waarom dan wel in oktober...??? ik herken je gevoelens trouwens wel hoor..... wil heel graag een derde.... en met sommige momenten denk ik dan opeens.... ga ik.. (of we) dat allemaal wel redden.... Denk dat die onzekerheid een beetje erbij hoort.... want dat heb je met de eerste zwangerschap... met de tweede... en nu voor een derde dus ook....
waarom oktober omdat ik dan zeker klaar ben met mijn opleiding, kijk we kunnen het makkelijk redden in dit huis hoor, maar het zijn allemaal twijfels...
hahahahaha... Nee ik begrijp je wel... maar wilde je even laten nadenken.... Grappige is dat ik het zooooo herken... Je eerste berichtje... we zitten met de kamers... nu weer denken.. we kunnen het makkelijk redden in het huis.... van het ene naar het andere... hier dus ook... maarja zoals ik schreef had ik dat met de tweede ook, maar dan voornamelijk dat ik dacht.. Wil mijn zoontje wel een broertje of zusje..? gaat dat wel goed.. krijgt hij dan wel genoeg aandacht... bla, bla, bla... Wij gaan nu hier voor het gevoel... en de rest zal dan ook wel op zn pootjes terecht komen....
ja gek he ik ben toch al zon denker dus blijf er echt mee bezig ga binnenkort gewoon eens met mijn mannetje om de tafel. met onze meid hadden we er nooit over nagedacht, was eigelijk ineens zwanger, we konden elkaar ook niet eens lang dus vel nadenk tijd hadden we niet, wel meteen het gevoel van dit kindje blijft bij ons. Maar goed nu komen toch die dingen, zou ik weer zwanger kunnen worden,hoelang gaat het duren, kan het door een natuurlijke manier, vind het best spannend allemaal.
Tja, moeilijk he. Hier ook regelmatig getwijfeld. En hier is het niet eens de ruimte of het financiële plaatje, maar meer de gedachten van: we hebben nu 1 gezond kind, zal de volgende dat ook zijn? We houden nu zoveel van haar, is dat bij een 2e ook zo? En zo kan ik nog wel even doorgaan... Maar we willen het wel heel graag, heb altijd geroepen: nooit kinderen! en hebben dus de knoop doorgehakt met het idee: het komt allemaal wel goed...
misschien is dat het wel... ik was bij mijn zoontje... ook niet gepland zwanger... ennuhh niet lang kennen... wij kenden elkaar hier 5 weken ofzo toen ik erachter kwam dat ik zwanger was... 25 maart elkaar leren kennen.. 1 mei ++ getest...
dat we elkaar niet lang konden doet er nu niet meer zo veel toee hoor, we zijn nu al weer 4,5 jaar verder. maar hoopte idd mensen te vinden die dezelfde ideeen hadden of twijfels. xxx
Ik denk dat de keuze voor een tweede (of derde of vierde etc) net zo eng is als de keus voor de eerste. Van tevoren weet je nooit hoe het gaat lopen.. Wat voor een persoontje het wordt.. Hoe de eerste gaat reageren.. Hoe de financieen er echt uit gaan zien over een jaar.. 100% zekerheid krijg je voor niks. Het is denk ik echt een "gevoel" wat je moet hebben. Dat je klaar bent voor een volgende en dat het niet uit maakt wat er daarvoor tegenover staat. Zolang dat gevoel er niet is zou ik nog even wachten. Het valt immers niet meer terug te draaien.
Welk gevoel is sterker? Ik wilde heel graag toen onze dochter 6 maanden was al een tweede kindje...heb dit even laten bezinken maar het gevoel bleef. Mijn vriend wilde eigenlijk nog tot volgend jaar wachten, toen toch maar met hem erover gepraat, wat ik heel eng vondt, en toen had hij eigenlijk zoiets, "ja is goed" haha Zeker hebben we het er goed over gehad en wij hebben wel plaats in huis maar is het nu de tijd of nog even wachten? Ik had dus echt zoiets van, we leven nu!! Kom er is niks mooiers dan kinderen "mogen" krijgen!!! Je leven is niet perfect en het wordt ook nooit perfect!!!!