Hoi hoi, Het is best een lang verhaal maar het zit zo toen ik 12 weken zwanger was heb ik vanwege zeer zware rugpijn 2 maanden thuis gezeten. Ik heb hier al eens eerder een topic over gehad want toendertijd wilde mijn werkgever mij geen aangepast werk geven en daardoor zat ik 2 maanden thuis. De reden van die rugpijn was niet direct de zwangerschap maar een wervel in mijn rug is vergroeid en daar heb ik al jaren last van. Ik ga hier ook voor naar een therapeut maar die mag mij momenteel niet helpen aan die wervel ivm de zwangerschap hij mag alleen de spieren eromheen wat soepeler maken, maar dat helpt ook niet echt Na die 2 maanden moest ik van de arboarts eerst weer uren gaan opbouwen dit ongeveer in 1 maand tijd en daarna weer fulltime. Nu was het zo dat de 1e week dat ik dus weer fulltime zou beginnen ik gelijk 14 dagen aan een stuk werd ingepland dit ivm de koopzondagen wat we hadden. Ik gaf toen ook aan van ja sorry wil niet zeuren nu ik gelijk weer fulltime begin maar 14 dagen aan 1 stuk is me wat te lang mag ik niet 1 middagje of dagje vrij hebben? Dit was niet mogelijk door de drukte ( was toen kerstperiode) Doordat ik dus toen die 14 dagen toch gewerkt had begon ik weer te merken dat mijn rug niet lekker zat en nu sinds 2 a3 weken geleden heb ik continu harde buiken die houden soms wel een uur aan zonder tussenpozen. Ik heb dit mijn vk verteld en zij zei gelijk van ga het rustiger aan doen. Ik gaf dit op het werk ook aan en ze waren eindelijk eens een beetje meelevend en zeiden doe de dingen die je kan doen de rest niet. Nu ben ik vandaag eerder naar huis gegaan omdat ik snachts al niet geslapen had van de pijn in rug en buik en op het werk ook niet meer te houden was. Echt blij waren ze niet en dat snap ik nou nooit het ene moment denken ze echt aan me en het andere moment wordt ik scheef aangekeken Nu had ik de vk gebeld en was net hier geweest omdat ik me echt zo'n zorgen maakte en ze zei dus dat ik voorlopig niks meer mag tillen en bukken en geen zwaar werk meer mag doen want dit waren pijnlijke harde buiken en als ik zo door ging kon ik weeen opwekken? ( ik maak me snel zorgen omdat ik 2 maanden geleden ook een lichte bloeding heb gehad dit was uiteindelijk niks ernstigs) Alleen nu durf ik dus mijn bedrijf niet op te bellen dat ik rust moet nemen want het probleem is er is geen ander werk ik til en buk iedere dag. Hun willen dan altijd bewijs hebben een soort van briefje waarin staat dat ik echt niet meer mag werken. Mijn vk zegt je moet gewoon voor jezelf opkomen en dat zeggen. Dat doe ik ook alleen hun willen dit lullig gezegd zwart op wit zien. Aan de ene kant heb ik geen zin om alweer hun iedere dag aan de telefoon te hebben hangen waneer ik weer kom werkenetc etc. maar aan de andere kant wil ik ook de rust die iedereen zegt dat ik moet nemen. Ik wil aan de ene kant niet zo iemand zijn die zich continu ziek meld en me bewijzen maar als zoveel mensen zeggen rust te nemen weet ik het niet meer. Wat zouden jullie doen als je baas continu belt of vraagt om een verklaring van de vk en je het niet krijgt? alvast bedankt en sorry voor het lange bericht
Denk aan jezelf en aan je kindje. Ik bedoel de VK zegt niet voor niets dat dit soort harde buiken vroegtijdige weeën kan veroorzaken!!! Wanneer je werkgever lastig blijft doen, dan moet hij de arbo-dienst maar inschakelen voor een "mening". Jullie zijn beide geen arts, en daar komt bij dat je werkgever dit soort dingen niet mag vragen!!! En daar komt trouwens bij dat de Arbowetgeving zelfs voorschrijft dat bepaalde dingen niet eens meer mogen mbt tillen, bukken etc!!!
Nemen ze geen genoegen met een informeel briefje van de vk? En wil ze dat niet schrijven? Je kunt ook op eigen initiatief naar de arboarts gaan voor een officiele mening/briefje. Dit moet meestal wel via je werkgever, dus je moet dan je werkgever vragen of je naar de arboarts mag voor advies. Je geeft dan gelijk aan dat je een objectief advies wilt halen. En daar zullen ze dan toch wel naar luisteren?
ja dat had ik de vorige x ook al geprobeerd toen ik zo met mijn rug zat, ik belde de arboarts op om te vragen of ik een afspraak kon maken hun zeiden dit kan alleen het bedrijf doen met ons niet jijzelf.. Ik vroeg dit dus op het bedrijf en moest dus door blijven werken tot de arboarts contact opnam na 2 weken nog steeds niks te hebben gehoord ging ik nog eens vragen bij de werkgever en hun zeiden ja dat kan even duren voor ze een afspraak maken tot ik mij 3 dagen later ziek melde toen stond de arboarts gelijk voor de deur. Dus ze dwingen je al om ziek te melden terwijl ze daar al helemaal niet blij mee zijn. En ik dus ook niet want dan hangen ze 4x per dag met je aan de telefoon telkens een andere manager om te vragen wanneer je weer komt werken. En omdat het de vorige x me zo de kont uithing dat ze voor de zoveelste x belde ben ik weer gaan werken.
gewoon ziek melden, dan komt de arboarts vanzelf wel langs. Wat een eikels zeg!!! Dat je 14 dagen moest werken vond ik zo belachelijk. Mogen ze als zwangere helemaal niet van je vragen. Je hebt als zwangere recht op extra pauzes e.d. en inderdaad geen buk en tilwerk. Voor je kindje opkomen!! Voortdurend harde buiken is een signaal dat je sterk moet minderen
kom voor jezelf en voor je kindje op meis.. je baas doet het niet.. en volgens mij mogen ze je, zelfs als je niet zwanger bent, je neit meer als bepaald aantal dagen inplannen en das zeker minder als 14! Vraag gewoon met spoed een afspraak met de arbo aan bij je baas en zeg dat je dat wilt om te voorkomen dat je onnodig veel thuis zit.. uiteindelijk is de arbo ervoor om te zorgen dat er zo min mogelijk verzuim is op een verantwoorde manier.. jij en je werkgever moeten zich aan zijn opdracht houden (is geen advies meestal) doe jij dat niet, kan je gekort worden, maar doet je werkgever dat niet, dan krijgt die minder vergoed via de uwv. sterkte!!!