Wie heeft er ervaring met het opwekken van een miskraam met Mysoprostol na een missed abortion? Nadat wij zelf dit weekend een miskraam hebben gehad mbv Mysoprostol had ik er de behoefte om ervaringen van andere te lezen maar ik kon er hier eigenlijk niets over vinden. Dus om alsnog ervaringen van anderen te lezen om om andere die van mij te geven... Hier onze helse ervaring met Mysoprostol. Ik was in de 11e week het vruchtje in in de 8ste week gestopt met groeien. Vrijdagmiddag om ongeveer 14.00 uur heb ik de 4 tabletjes vaginaal ingebracht. Er was ons door de verpleegkundige verteld dar het heel hevig kon bloeden (meer als een heftige menstruatie en dat ik erge krampen kon krijgen) maar er gebeurde niets... en omdat ik er langzaamaan een beetje van baalde dat mijn lichaam me steeds maar niets laat voelen (niet dat ik 7 wk zwanger ben en niet dat het kindje alweer 3 wk overleden is) heb ik toen ook geen paracetamol meer genomen. Tegen 22.00 uur begon het een beetje te rommelen en een beetje te zoemen/zeuren eigenlijk niets noemenswaardig. Maar tegen 0.00 uur kreeg ik krampen/weeen de eerste drie of zo waren wel te doen maar meteen daarna was het echt heel pijnlijk. Dit heeft zo'n drie uur door gegaan en ik ging echt kapot (ook na inmiddels heel veel paracetamol) mega heftige rugweeen maakte dat ik dacht door midden te breken. Tegen half drie strompelde we naar het toilet en toen... helemaal niets geen druppel... dat was echt een tegenslag want weer dacht ik: dit gaat mislukken. Inmiddels doodop viel ik steeds bijna inslaap steeds net voor een nieuwe wee... en toen viel ik echt in slaap het was zomaar weer gestopt. De laatste 5 weeen waren niet te doen geweest maar toen ineens stopte het dus weer. Een half uurtje later werd ik wakker omdat ik bloed plaste... heel veel bloed... heel veel. Iets opgeluchter en zonder kramp maar met rugpijn ben in na een douche weer gaan slapen. Zaterdagmorgen heb ik weer gedoucht en toen vonden we o.a. bloed, stolsels en het vruchtzakje in het doucheputje echt wel even schrikken en heus wel herkenbaar en groter als waarop de gyn me had voorbereid (zo groot als een condoom (opgerold) kleurloos, flexibel vliesje met roze vlekjes, maar echt heel goed hebben we niet gekeken) uiteindelijk ben ik blijven vloeien maar nu meer als ongesteldheid tot zondagavond ineens iets uit me floepte!?! En toen lag er ook soort donkerbruin bloederig (sorry voor de details) coconnetje in mijn ondergoed... de placenta...heftig! maar nu wel met het voordeel dat we iets zekerder wisten dat het niet voor niets is geweest. Gelukkig kregen we vandaag de bevestiging dat mijn baarmoeder op wat slijm na helemaal mooi schoon is, tenminste nog iets... Ik weet echt niet of ik het een volgende keer nog wel op deze manier zal doen. Mijn ervaring was echt niet fijn...
Allereerts heel veel sterkte met het verlies van jullie kleine. Zelf heb ik een maand geleden te horen gekregen dat het vruchtje niet meer leefde. Eerst hebben we een week gewacht om te kijken of het spontaan zou komen wat dus niet gebeurde. Ik heb pillen gekregen om in te nemen, ook cytotec. Bij mij was niet verteld dat het zo heftig kon zijn en ik wist dus ook niet wat me gebeurde. Ook ik heb hele erge ween gehad niet normaal meer. Voor mij geen ween op wekkers meer en ik kan me voorstellen dat je zelf ook twijfelde of je dit een volgende keer weer zou doen (hoop dat je dit niet meer mee hoeft te maken). Als mij dit ooit weer zou overkomen kies ik toch voor een curatage. hoop voor je dat het nooit meer gebeurd ik begrijp je gevoel helemaal heb het ook als een hel ervaren.
Jeetje wat een heftig verhaal. Ik heb vorige week ook cytotec gekregen , maar bij mij heeft het niets gedaan naar mijn idee.. vooral na het lezen van je verhaal.. Ik heb alles bij elkaar misschien 1 maandverbandje vol bloed en slijm verloren ..en geen krampje gehad ............ Ik heb cytotec gekregen omdat ik een lege vruchtzak had /heb , heb met zs van 4weken en 3 dagen een bloeding gehad en vruchtzak is doorgegroeid , en ik zou nu ong 9 weken en 3 dagen zijn .. Naar mijn idee is het bij mij niet gelukt , ik neem aan ook al is de vruchtzak leeg dat je dat dan ook merkt .. Sterkte ermee !
Meid, wat een verhaal! Heftig hoor... wens je sterkte. Toen ik er er achter kwam dat ik een ma had kreeg ik ook cytotec mee... Na de zoveelste uitstelpoging durfde ik het niet meer in te brengen. Ik kon het gewoon niet... ik heb daarom gelijk om een curettage gevraagd. En het is natuurlijk heel triest wat er allemaal gebeurd maar mocht dit me nog een keer overkomen kies ik toch weer voor een curettage. Dat is me lichamelijk 100% meegevallen... Groetjes Eleni
Hoi Johannal, Wat naar dat je dit hebt moeten meemaken. Het is niet eerlijk. Ons dochtertje is tussen de 13 en 14 weken zwangerschap overleden en ik heb bewust gekozen voor het opwekken middels vaginale tabletjes. Volgens mij ook Cycotec. Dit gebeurde gezien de zwangerschapsduur wel in het ziekenhuis. Gelukkig duurde dit maar 6 uurtjes. Om 6 uur 's ochtends de 1e pil en 4 uurtjes later nog 1. Om 11.28 is ze geboren. De verpleging stond er van te kijken. Ze waarschuwden me al voor 1 a 2 dagen. Ik heb alles zonder pijnstilling gedaan, ik wou het bewust voelen. Maar ik zeg er eerlijk bij dat er een moment was dat ik wel pijnstilling wou, maar toen bleek dat zij al op het punt stond om eruit te komen. Ondanks de vreselijke pijn, ben ik blij dat ik het zo gedaan heb. De zwangerschap zelf was erg heftig en de laatste 2 weken hebben we allerlei onderzoeken gehad. Adhv vlokkentest is downsyndroom vastgesteld. Ik wist al zoveel van dit kindje, het enige wat ik voor mijn gevoel nog kon doen was haar waardig op de wereld zetten. Curretage zou ik mezelf nooit kunnen vergeven. Uiteindelijk ben ik nog wel gecurreteerd omdat de placente ed niet helemaal los wou komen. Daarna was ik ook direct van alle pijn af. Ik vind het echt rot voor je dat je dit zo heftig hebt meegemaakt. Ik zou dit thuis niet kunnen. Was waarschijnlijk in paniek geraakt. Ik hoop dat je naast het verwerken van je miskraam ook deze helse ervaring een plek kunt geven. Veel sterkte! X Romy
dank jullie wel ik vind het erg fijn om jullie ervaringen te lezen... Het gaat nu wel weer goed hoor, ik ben nog wat moe maar verder helemaal ok, Ik wil jullie ook allemaal heel veel sterkte wensen ieder verhaal hoe verschillend ook is allemaal erg verdrietig. succes met het verwerken allemaal
Hallo allemaal, Ook ik heb eerder deze week een miskraam gehad in mijn 12e week. Helaas is niet alles losgekomen, dus ik heb ook dit medicijn gekregen, alleen moet ik het gewoon met wat water inslikken. Ik heb drie pillen meegekregen, en straks na de lunch is pil nummer 3 aan de beurt. Tot dusver moet ik zeggen dat ik er niet heel veel van merk. Ik heb vandaag alleen wat krampen, maar verder valt het mee. Een gering aantal stolsels, en het bloeden is zelfs bijna gestopt. Ik snap er niks van.... is er nog iemand die dit medicijn moet slikken ipv vaginaal inbrengen?
Jee heftig ook hoor... heeft het kindje ook al die tijd geleefd? Bij de meeste waar ik over lees is het kindje een paar weken ervoor al overleden.. jouw situatie lijkt me extra vervelend. Ik heb het vaginaal ingebracht en niets gehoord op gelezen over oraal... heb wel een folder over het medicijn als miskraam opwekker erbij gekregen maar daar stond niets in over oraal... Ik zelf had een hele lieve verpleegkundige in het UMC die me vertelde dat ik altijd mocht bellen als ik nog vragen had... kreeg zelfs dr pieper nummer.. (daarentegen heb ik van de verloskundige helemaal niets meer gehoord) ik begrijp zo goed dat je met zoveel vragen zit. Ik hoop dat je snek meer duidelijkheid krijgt. succes
Helaas weten we niet of het kindje al die tijd geleefd heeft; we zouden morgen pas onze eerste echo krijgen, en inmiddels is ons kleintje er dus al niet meer. We hebben er eigenlijk ook niet naar gevraagd. Het was natuurlijk een gedeeltelijke miskraam (of hoe je dat ook noemt), dus ik denk dat ze dan niet meer kunnen zien hoe groot het was. Ben overigens ook vergeten te vragen hoeveel er nog zat. ik heb nu dus geen idee of alles er al uit kan zijn of dat ik nog op verdere ellende kan rekenen. Overigens belde net mijn vk, en het was echt een super zakelijk routine gesprek; ik begon een vraag te formuleren, maar zij praatte gewoon door om het gesprek te beeindigen. Terwijl haar collega mij eerder deze week telefonisch onwijs fijn geholpen heeft. Het intake gesprek was ook met deze doos, superzakelijk, mijn man had gelijk al zijn twijfels bij haar (terwijl ik bovenop mijn roze wolk dat niet eens zo door had). Er zijn van die mensen die hun roeping gemist hebben. Dit is er duidelijk een van....
Hallo allemaal, Ook ik heb vorige week dinsdag te horen gekregen dat het hartje niet meer klopte na 10 weken. En heb medicijnen Cytotec meegekregen. Vorige week donderdag ingenomen in de morgen en rond 12 uur krampen weeen niet normaal ook door naar mijn rug paar uur vreselijk veel pijn. De dagen ernaar tot afgelopen woensdag elke dag opnieuw weer die vreselijke krampen en dan behoorlijk veel bloedverlies. Afgelopen dinsdag weer voor een echo en alles was gelukkig weg, was doodsbang dat ik nog gecureteerd zou moeten worden. Als ik nog een keer zou moeten dan niet meer dit medicijn, ze zeiden dat het gelijk stond als aan een zware menstruatie nou echt niet veel beroerder. We gaan zaterdag lekker op vakantie skie-en daar hebben we nu veel zin aan, even de boel weer op een rijtje zetten. Vind het nog steeds heel raar allemaal,ongeloofelijk, zo zit je op je rose wolk en zo val je er keihard van af. Het leven kan raar lopen. Wil iedereen heel veel sterkte wensen!
Zo is het inderdaad maar net! van dat van die roze wolk afflikkeren... Ik ben nu nog wel steeds aan het menstrueren... gisteren dacht ik dact het over dag en was het zo'n beetje zo'n laatste dag maar vandaag is het gewoon weer best veel.... (vond het juist zo fijn om niet meer ongesteld te worden) Balen van die vk wij hebben ook nog steeds het idee binnenkort zelf maar even te bellen om het er even over te hebben... bij ons ligt het voornamelijk aan een vreselijke receptioniste die (als duitste) een groot accent heeft en eigenlijk best onduidelijk praat, verkeerde afspraken doorgeeft (2x een afspraak een keer foute tijd een keer fout ziekenhuis) en vooral gewoon heel warrig en onvriendelijk is.... @ Smokey heel veel sterkte ook jij de komende tijd en geniet maar lekker van je wintersport (ik kwam er in Oostenrijk achter dat ik een miskraam had en ben daar naar een gyn gemoeten en uiteindelijk eerder terug naar nl gegaan omdat mijn man hier nog was enz) dat gaat jou gelukkig niet meer gebeuren... Geniet nog maar wat extra voor mij! fijne vakantie!
Tja, het idee dat verloskundigen vriendelijke sociale mensen zijn is dus een fabeltje....ik was juist naar deze vk praktijk gegaan omdat er 4 vrouwen zaten. Dichter in de buurt zit er eentje waar alleen 1 man zit, maar ik denk er sterk over om bij een volgende zwangerschap toch maar daarheen te gaan. Ik voelde gistermiddag ook iets naar buiten 'floepen', maar ik was niet zo dapper om ernaar te kijken. Inmiddels heb ik geen last meer van mijn buik, en vloei ik ook niet zoveel meer dus ik hoop dat alles er nu uit is. Hoe is het inmiddels verder met je? Zijn jullie klaar voor de volgende ronde, of wachten jullie nog even om dit te verwerken? Ik kan echt niet wachten om zo snel mogelijk weer zwanger te worden. Van de eerste hebben we er een jaar over gedaan, dus ik hoop dat het nu wat sneller gaat....
@ladiedaa Krijg je nu nog wel een controle echo zodat je inderdaad weet waar je aan toe bent? Waarschijnlijk was dat laatste de placenta, bij mij was dit een soort coconnetje/pinda en het was een stuk stevige dan het vruchtzakje vandaar dat ik het inderdaad ook echt voelde. Het kwam bij mij ook veel later als de rest... Ik heb daarna nog een controle echo gehad waarop ze konden zien dat alles helemaal mooi schoon en in orde was daardoor hebben wij ook wel zoiets van nou dan kunnen we wel weer... Ik moet heel eerlijk toegeven dat (hoe vreselijk ook en hoe pijnlijk de miskraam ook was) wij eigenlijk niet heel erg verdrietig zijn. Ik denk zelfs dat we er in ons onderbewust zijn zelfs rekening mee hebben gehouden ofzo... dit kwam ook omdat ik zelf eigenlijk nauwelijks iets heb gevoeld van mijn zwangerschap (ook qwa kwaaltjes enz) Ik vind het heel jammer dat we nu weer overnieuw moeten beginnen en dat het inderdaad weer een tijd kan duren voordat het zover is... dat vind ik eigenlijk erger dan dat dit 'kindje' er niet meer is ik voelde nog niet echt die band die andere meiden hier wel voelen (al heb ik daar wel respect voor hoor) maar ik had dat gewoon nog niet zo. Wij hebben het vruchtje ook niet bewaard en ook verder geen naam gegeven enz.... Dus tja eigenlijk gaat het gewoon best wel goed met me en willen wij inderdaad ook gewoon zo snel mogelijk weer zwanger worden... groetjes johanna
Ja, dinsdagochtend moeten we weer naar de gyn. voor controle. Ik moet zeggen dat wij ook onbewust rekening hebben gehouden dat het niet goed zou gaan. We hadden het nog niet veel mensen verteld en nog we waren allebei erg afhoudend om te shoppen, terwijl de meeste mensen die we kennen in de eerste weken juist los gaan op pakjes, pyamaatjes en knuffels. Wij hadden echt zo iets van eerst zien, dan geloven. en aangezien onze eerste echo vandaag zou zijn geweest....denk dat dat ook wel helpt met het verwerken; het was voor ons echt alleen nog maar een droom, we hadden nog geen 'bewijs', want ook ik had haast nergens last van. Maf eigenlijk he.... Heb nu mijn hoop gevestigd op het bakerpraatje dat je na een miskraam extra vruchtbaar zou zijn. Want nog een jaar moeten wachten lijkt me zo zwaar....
Ja! haha dat doen wij stiekem ook ik zou het zoo fijn vinden als het meteen zou lukken zeker ook omdat 'de ouders en familie' allemaal denken dat we drie maanden moeten wachten... Kunnen we ze toch nog een beetje verassen en hebben we misschien ook wat meer rust... wij durfden dus ook niet te kopen... hebben we wat kleinigheidjes gekregen van familie. Dat ligt nu in een doos op zolder en komt hopelijk snel weer naar beneden. Wij hadden ook dat eerst zien dan geloven! Alleen hadden wij al wel een echo gehad en een hartje gezien dit omdat ik geen idee had of ik 4 of 8 weken zwanger was bleek dus toen al bijna 8 weken te zijn en eigenlijk hebben wij dus ook maar heel kort aan het idee kunnen wennen want zo'n drie weken later wisten we dat het al bijna drie weken niet meer leefde... ik ben me dus ook maar een dag of 2 a 3 bewust geweest van mijn zwangerschap met een levend vruchtje... zou je nu de volgende keer eerder een echo willen? Ik twijfel heel erg sowieso zegt mijn gevoel dan pas na de 9 weken omdat het zo vaak in de 8ste week lijkt mis te gaan....
Ja, ik denk dat ik dan wel zo snel mogelijk een echo wil.(zowiezo heb ik geen idee hoe lang ons kleintje geleefd heeft, dus wat dat betreft ben ik nog blanco...) Ik hoop dat ik nu geen meelezers ongerust maak, maar ik had ook een heel licht streepje op de zw.test, haast geen zwangerschapsymtonen en een eerst zien dan geloven houding. Een van mijn vriendinnen had precies hetzelfde en ook dat eindigde in een miskraam. De maand erna is zij gelijk zwanger geworden van een mooie sterke meisjesbaby, en dit is haar een paar jaar later weer overkomen. Als ik nu dus een test heb met een mooie vette streep wil ik wel sneller een echo, om wat zekerheid te krijgen. Ik bedoel; ik denk dat bij een volgende zwangerschap het een groot nerveus hormonen festival gaat worden, en wellicht dat een mooie stevige hartslag wat zorgen weg kan nemen. En dat is dan weer beter voor de baby!
Ja zit ook wel wat in inderdaad ik had ook die hele laffe streep op de test en echt pas een volle maand later een fatsoenlijke test... Tja dat zou me inderdaad nog kunnen beïnvloeden een goede teststreep en flink misselijk! (ik kan niet wachten)
Haha, dom he, dat je niet kan wachten tot je spugend boven het toilet hangt. Het moet niet gekker worden! :-D Maargoed, aan de andere kant, als het weer zo;n net wel net niet streepje is maakt dat je natuurlijk weer extra bezorgd. That's it, in mijn volgend leven kom ik terug als man.
Oja, vanaf wanneer moet je nou eigenlijk je cyclus berekenen; vanaf de dag dat de miskraam begon, of vanaf het moment dat je leeg bent?
Poeh Hahahaha moest heel hard lachen om de laatste regel van je bericht hahaha lol! Tja ik heb dus eeeeh vrijdag de pilletjes genomen en vrijdagnacht DE miskraam gehad met een uitloop tot zondagavond... volgens mij heb ik, behalve vrijdagnacht, het weekend niet veel bloed verloren a la menstruatie dus bij nader inzien tel ik denk ik vanaf zondag (dit gok ik ook maar een beetje) ik ben nu dan de 5e dag ongesteld en dat ben ik normaal gesproken ook 5 dg. en dan ga ik er gemakshalve ook even vanuit dat mijn cyclus nog steeds 28 dagen is..... vind het in jouw geval iets lastiger want volgens mij heb je nog steeds niet echt iets gehad wat je kan vergelijken met een menstruatie..... zou het dinsdag nog eens vragen en tot die tijd hopen dat ie alsnog opgang komt... volgens mij hoeft dat nl niet. bij sommige is dat pas na een week of twee...