De titel zegt het al: ook ik heb tegenwoordig een driftige dreumes. Er zijn eigenlijk 2 situaties: 1) Thuis kan ze steeds minder hebben, lijkt het wel. Het is af en toe echt Jantje lacht Jantje huilt. Ze wordt zo snel boos, en vaak ook om onzinnige dingen. Heel apart. Ze slaat ook steeds vaker, ik ben al regelmatig in mijn gezicht geslagen. Laatst sloeg ze in de winkel mijn bril van mijn neus. En ze heeft door te krabben onlangs het gezicht van mijn moeder opgehaald. Ze kreeg het laatst ook voor elkaar om mijn pols drie keer achter elkaar te bijten. Hoe gaan jullie hiermee om? 2) Op het KDV stond ze altijd bekend als het lieverdje, maar dat imago is ze snel kwijt aan het raken. Ze is nu 1 van de weinige kindjes die regelmatig een ander kindje bijt, vorige week zelfs volop in een wang. Ook hoorden we onlangs dat ze tegenwoordig van grote afstand naar andere kindjes loopt om vervolgens al hun speelgoed af te pakken. Volgens mij hebben we een gefrustreerde dreumes...of kan het zijn dat dit alles een spelletje is? We hebben geprobeerd het gedrag te negeren, haar af te leiden, haar een time out te geven, streng toe te spreken, enzovoorts. Maar het gedrag lijkt juist erger te worden. Ze heeft al liever haar papa dan haar mama, en ik ben bang dat als ik haar continu op haar kop geef ze me helemaal als boeman gaat zien. Straks wil ze me niet meer. Wie herkent dit? En wie heeft de magische formule om te zorgen dat ze hiermee ophoudt?
Ik herken het niet en heb dan helaas ook geen magische formule voor je hiervoor. Wel lijkt het me heel vervelend als je dreumes ineens zo omslaat en anders is in gedrag. Hoe pak je idd zoiets aan? Ik zou ook geen idee hebben en ik denk ook dat het ook heel erg van je kindje afhangt hoe zij erop reageert. Wens je veel succes en ik hoop dat het een fase is die snel weer over gaat!
Hier ook wel een driftig ventje. Ik negeer driftbuien als dat kan. Verder leg ik dingen duidelijk uit (bv dat hij niet de hele tijd op schoot, ervan af etc mag en dat het de laatste keer is en dat het dan klaar is) en dingen als slaan/gniepen enzo zeg ik 1x wat van, de 2e keer zet ik hem in zijn eentje aan de andere kant van de kamer. Vooral volhouden zou ik zo zeggen.
Wat hier ook wel helpt, is veel uitdagingen aanbieden en samen spelen. Ga bv regelmatig naar een grote speeltuin, ook indoor, waar hij in de ballenbak kan ravotten en kan klimmen en klauteren. Beetje uitlaatklep.
Bedankt voor jullie reacties dames. Dit vind ik een mooie tip, heb er niet eens aan gedacht dat ze misschien een uitlaatklep zoekt. Iets van Ballorig of zo? Maar dan moet ik zelf toch ook de ballenbak en klimrekken in? Indien er nog andere dames met tips zijn hoor ik ze graag. Ik vind dochterlief nog steeds een schat van een meisje hoor, maar ik ben het beu om o.a. op het KDV steeds een verslag van slachtoffers te horen wanneer ik haar ophaal. Ze wordt hierdoor ook steeds apart in de box opgesloten, vind ik ook weer sneu voor haar omdat ze er juist zo van houdt om lekker rond te rennen.
Het bijten/krabben/ slaan is (volgens de uitleg van de pedagoog van het cb waar we vorige week een info avond van hebben gehad) een teken van liefde of frustratie. Om de frustratie te verminderen inderdaad haar een uitdaging geven. Merk aan mijn dochter van 1,5 dat ze thuis ook vaak gaat lopen stieren. En misschien cb eens bellen voor tips? Lijkt me toch dat er een hele hoop mensen 'last' hebben van een vroege peuterpubertijd.
Ik vraag me af of ze het doet om (positieve) aandacht te vragen. Ze kent misschien geen andere manier om aandacht te krijgen, dus dan maar 'stoute' dingen doen. Ik zou proberen het om te gooien. En inderdaad daarbij een uitlaatklep te zoeken. Ik merk bij mijn zoontje (14 mnd) dat hij vervelend wordt als ik bijv iets op de laptop doe, of ga koken etc. Mama, aaaaandacht! Bij ons werkt het om positieve dingen te benadrukken en de negatieve kort te benoemen en dan af te leiden. Maar ook juist, als hij lief aan het spelen is, hem aandacht te geven. Even te laten merken dat je er nog bent, in plaats van zelf andere dingen te gaan doen. "Goedzo lieverd, wat ben je lief aan het spelen!" + kus/knuffel. Ik moet er echt om denken dat ik dat doe, voor hij zich alleen voelt en op andere manieren mijn aandacht gaat trekken. Misschien is dat haar probleem op het KDV wel? Te weinig persoonlijke aandacht? In die zin vind ik het wel heel erg sneu voor haar dat ze apart in de box wordt gezet! Straffen omdat ze aandacht wil Verder: is ze toevallig onlangs van 2 naar 1 slaapje gegaan oid? Kan het zijn dat ze moe is?
Jeetje wat is je kdv naar zeg ! Hier zitten de kindjes ook apart in de box maar die staan wel naast elkaar dus nog steeds spelen met elkaar. Ik weet niet waar van flevoland je woont. Maar bij onze ballorig heb je grote matrassen/kussens en daar zit ik dan op. Dan kruipt ze gewoon overal naar toe en kan dan ook makkelijk bij mij komen. Glijbaan doen we wel samen, ballebak vindt ze niet leuk dus die slaan we over !
Hier merk ik dat dochter vervelend en driftig wordt als ze zich verveelt. Ik ben dus vaaaaaaaak weg. Hoeft maar iets simpels te zijn (rondje wandelen in de buurt of door het bos, fietsen, naar een groot grasveld met een bal en daar ook picknicken met wat drinken en een stukje fruit, de speeltuin op de hoek van de straat etc) en ong eens per week iets 'groters' zoals ballorig, dierentuin (abonnement voor mezelf en zij is nog gratis), zwembad etc...
Zie dat je in Flevoland woont. Daar ken ik helaas niets, maar hier gaan we naar De Hooiberg in Bladel en bij mijn ouders wel naar MonkeyTown. Ballorig is idd net zoiets. Gewoon even googelen. De peuterhoek is vaak voorzien van zacht materiaal tegen vallen en stoten. Bij MonkeyTown was het wel leuk omdat ze daar een grote ruimte hadden met ook klim en glijkussen.
Driftbuien (tot nu 2 keer voorgekomen) negeer ik volledig. Hier heeft ze een driftbui gekregen toen ik iets van haar afpakte wat gewoon gevaarlijk was. Compleet met op de grond laten vallen. Ik heb haar genegeerd en het was binnen 2 minuten over. Bijten en knijpen doet ze hier ook, maar puur uit liefde en enthousiasme. Ik 'straf' haar hier niet voor. Wel haal ik haar handjes weg en zeg: nee, mama aaien. En maak aaibewegingen over mijn gezicht. In het begin had dat helemaal geen effect en ze grijpt nog weleens naar mijn neus of haar, maar de laatste tijd begint ze wat zachter te worden. Verder niet teveel 'nee' zeggen, dan kom je ook in een negatieve spiraal en je dochter krijgt dan zoveel informatie op zich af dat het een grote ruis wordt. Laat haar vooral lekker veel haar gang gaan en bij dingen die echt niet mogen omdat ze gevaarlijk zijn, altijd consequent zijn en haar afleiden/uit de situatie halen. Voor straffen is ze nog te jong. Verder zou ik bij het KDV zeker aankaarten dat je het niet fijn vindt dat ze wordt 'opgesloten', omdat ze een time-out nog helemaal niet snapt. Ze is daar te jong voor. Die mensen zijn daar om goed op de kinderen te letten en in goede banen te leiden. Ze kunnen wellicht het bijtincident al voor zijn door je dochter goed in de gaten te houden en haar af te leiden. Je gaat een dreumes niet in een box opsluiten.
Hier ook volop in de peuterpuberteit. Niet slaan en bijten gelukkig maar wel enorm grenzen op aan het zoeken. Tips naast wat je al doet heb ik helaas niet. Naast afleiding werkt hier ook niks... Dikke knuffel voor jou! Kan ik zelf ook wel gebruiken namelijk. Zit ook met mn handen in het haar op dit moment.
Het is vaak onhandigheid. Je kindje wil een ander niet expres pijn doen, dat besef (actie -> gevolg) hebben ze nog amper. Vaak is het inderdaad verveling. Een dreumes/peuter heeft VEEL afleiding nodig. Een keer per week goed uitrazen in een speeltuin oid, lekker wandelen, gewoon dingen DOEN. Samen puzzelen kan ook, een toren bouwen.. verveling is er snel en als je haar bezig houdt dan voorkom je veel. vaak kun je ook starten met samen spelen en kun je na een kwartiertje zelf iets gaan doen en zal ze zelf weer even kunnen spelen. Tot ze weer hulp nodig heeft Wat hier ook hielp was, als hij me pijn deed, tegen mijn zoontje zeggen wat wél mocht. Ik zei dan bijvoobeeld: met knijpen doe je mama pijn, aaien mag wel en deed het dan voor met haar handje, of met mijn hand op haar wangetje (het aaien dan he, niet het knijpen ). Straf(hoekjes) hebben nog totaal geen zin. Je leert daar niets mee behalve dat je boos bent. Ik zou ook met het kdv in overleg gaan. Je kind als een dier opsluiten in een hokje vind ik echt ongepast en het zal ook weinig goeds doen in haar gedrag.
Als hier gebeurd wat echt niet mag zet ik m even in een hoekje..en consequent blijven... En niet 6 verschillende aanpakken proberen in zo'n korte tijd.. Misschien ben ik heel naief.. Maar ik snap niet zogoed dat een dreumes je 3x! Kan bijten.... Dan zorg je toch voor een maatregel
Nou ik ben in ieder geval opgelucht dat ik niet de enige ben met dit "probleem", hoe flauw het ook klinkt. Gedeelde smart is halve smart, was het toch? Al vind ik het wel lastig dat dochterlief zo snel geirriteerd is tegenwoordig. Ik gaf haar vanmiddag bijvoorbeeld een kusje op haar voorhoofd, begon gelijk te schoppen en te jengelen. De tip van de uitlaatklep spookt door mijn hoofd, ik heb me al voorgenomen om a.s. donderdagmiddag (mijn vrije middag) samen met mijn dochter eens lekker naar een groot grasveld te gaan. Dat hebben we eerlijk gezegd nog nooit gedaan, dus wie weet doet het wonderen..!
Onze jongste is ook een bijtertje... uit frustratie of jaloezie... Ze bijt vooral de oudste als deze bij mij op schoot zit wil zij er ook persee bij als dat niet lukt bijt ze mijn oudste in haar benen en word heel boos. Dus herken het zeker, maar heb geen oplossingen voor je. Zit soms hier echt met mijn handen in mijn haar met haar. Ze is altijd een makkelijke baby geweest, maar nu... Ze gilt verschrikkelijk als ze iets niet mag of als je nee tegen haar zegt, gaat languit op de grond liggen huilen uit boosheid. Bijt dus of slaat of drukt je heel hard met haar hoofd weg. Tussen dit alles door is het ook echt een schat hoor haha, maar weet gewoon niet hoe ik haar moet 'straffen' op de gang of strafplek werkt 'nog' niet, ze snapt het gewoon echt nog niet. Als je nee zegt gaat ze lachen... negeren vind ik voor mijn oudste niet leuk omdat ze bijt en dat mag gewoon niet... Pfff best lastig Mijn oudste was ook een driftkikker, maar dan anders. Zij was de koningin van de driftbuien, maar die negeerde we gewoon.
Als het goed is wel, maar mag je zo'n kind daar gewoon los laten lopen dan? Straks wordt ze aangevallen door een wilde ezel o.i.d. (ik herinner me niet echt hoe een kinderboerderij er uit ziet...) Die driftbuien zitten 'm wellicht dus in de leeftijd. Allebei even doorbijten dus! Ik vind het een fijne gedachte dat die buien ooit op een dag over zullen waaien, als het goed is dan. Maar dat kan nog eeeeeven duren.
Aangevallen door een wilde ezel?! Haha ik weet niet op welke kinderboerderij jij komt.. De dieren zitten allemaal achter een hek en je kan zelf kiezen of je erin gaat ja of nee... En alle dieren waar je bij kan zijn tam