Nou toevallig heb ik een vacature openstaan. Dus ben je logopedist met de master SEN dyslexie? Stuur maar een pb!
De mijne worden meestal midden in de nacht plotseling ziek. Of laat in de avond wanneer niemand op een telefoontje zit te wachten of ze de volgende ochtend een ziek kind op kunnen vangen. Dus dat het bij jou in 16 jaar tijd op 1 hand te tellen is geldt niet voor alle kinderen natuurlijk. Voor die van mij iig niet.
Ik ben dan weer blij te lezen dat er zulke werkgevers nog bestaan. Die van mijn man denkt er gelukkig ook zo over maar na mijn werkjaren was ik het vertrouwen even kwijt.
Ook levens veranderen. Je kunt gaan scheiden je partner kan wegvallen. Je netwerk kan totaal instorten. 4 jaar terug had ik met 1a2 telefoontjes alle opvang kunnen regelen. Nu is er niemand meer die voor de kids kan zorgen als ze ziek zijn en moet ik ze zelf opvangen. Ik heb geen partner meer, geen netwerk meer. Een gastouder dat kan ik met mijn inkomen nooit betalen. Al zou ik 90% terug krijgen. Toen ik 11 jaar geleden zwanger was van de eerste was alles in kannen en kruiken. Maar dingen veranderen.
Er zijn toch genoeg reacties zoals die van @Ysabella die wel relevant zijn? Zelfs een paar van werkgevers.
Ze bedoelt niet dat ze nu als tbm het aan haar werkgever vraagt, maar dat áls ze geen tbm zou zijn, haar zieke kinderen voor zouden gaan. Dat is niet minder relevant dan andere posts.
Ik ben dan die vervanger. Als ik me afmeld zit een praktijk zonder dokter en dus een andere dokter met dubbel zo veel patienten. Bovendien werk ik op ZZP basis, dus niet werken = geen geld. Mijn vriend is ook ZZPer met een eigen zaak waar hij niet zomaar de voordeur van dicht kan gooien (en hij is vaak in zn eentje aanwezig). Meestal is er wel iets binnen de familie te regelen, het is me gelukkig pas 1x in ruim 6 jaar overkomen dat ik mijn werk moest laten zitten.. Maar met zieke kindjes thuis werk je toch een stuk minder prettig...
Makkelijk gepraat. Tuurlijk moet je over dingen als opvang denken maar je denkt niet overal aan hoor. Nadat m'n kinderen ouder worden kom ik nog steeds dingen tegen waar aan ik niet had gedacht voordat ik aan kinderen begon. En dan nog, stel dat ik toendertijd geen oplossing had voor zieke kinderen, had ik dan maar niet aan kinderen moeten beginnen? Nee, zover ga je niet. En ... Je kan nog denken alles zo goed geregeld te hebben, dingen kunnen veranderen. Toen ik aan kinderen dacht zei de 1 na de andere dat ze wel zouden helpen, oppassen enz. Puntje bij paaltje ging dat niet, hadden ze zelf werk of andere werkdagen gekregen, zelf kinderen enz. Je kan niet alles vooraf plannen Enneh, ik ben vanaf begin af aan al tegen gastouder geweest. Kan wel "netwerk verbreden " zijn maar niet voor mij. De 1 vindt gastouder ok en de ander BSO/kdv enz
Dat het bij jouw kinderen zo is betekend niet dat het bij anderen ook zo gaat. Mijn kinderen zijn niet vaak ziek. Maar ALS ze ziek zijn dan begint dat altijd ergens halverwege de nacht. Dag/avond daarvoor is er niks aan ze te merken. ik moet om 6.45 uur van huis richting werk. dus dan zou ik heel vroeg moeten gaan rondb voor opvang. De 2/3 mensen die ze evt op zouden kunnen vangen nemen rond die tijd echt hun telefoon niet op hoor. 2 wonen ook nog eens niet in de buurt dus zou ik die rond 6 uur moeten gaan bellen met de vraag of m'n kinderen daar naar toe kunnen. Nope, dat gaat hem niet worden. Maar gelukkig (even afkloppen) zijn die van mij zelden echt ziek en dan nog meestal in m'n vrije dagen. En zoals ik eerder schreef hebben we gelukkig een heel sociaal/collegiaal team en werkgever die hier geen probleem van maakt.