Mijn zoontje van bijna 1 jaar lijkt veel last te hebben van nachtmerries. Hij word 'snachts vaak krijsend wakker en is dan ontroostbaar. De enigste manier om hem dan stil te krijgen is door hem bij mij te laten drinken. Sommige nachten word hij zo elk uur wakker Hij slaapt dan nu ook meestal bij ons in bed want ik hou het niet vol om er steeds uit te moeten! (Afgelopen nacht hebben hij toevallig een hele nacht doorgeslapen in zijn eigen bed! Wist niet wat me overkwam ) Overdag gaat het slapen sinds kort beter. Hij heeft lang moeite gehad met inslapen en na een half uurtje was hij altijd weer wakker maar hij slaapt nu (meestal) zonder problemen in en maakt zo een dut van 2 uur. Alleen weet ik me met de nachten even geen raad meer. Herkent iemand dit? En wat hebben jullie allemaal geprobeerd?
Ik herken het van mijn zoontje. Hij heeft dat drie weken geleden ook gehad. Gelukkig wel maar iets van 1,5 week, maar het is inderdaad doodvermoeiend. Normaal gesproken is hij heel goed te troosten, maar nu absoluut niet. Schreeuwen, niet normaal. Sinds een week gaat het nu weer beter. Ik denk dat het te maken heeft met tanden. Ik zie namelijk echt dat zijn kaakbot breder is geworden (net alsof je de kiezen onder het tandvlees al ziet zitten). Ik denk dat dit redelijk pijn heeft gedaan. Het ging bij hem beter als hij bij ons in bed lag op een kussen. Misschien dat de tandpijn naar zijn oren trekt, waardoor het niet lekker is om helemaal plat te liggen? Ik weet het ook echt niet (je hebt hier dus eigenlijk helemaal niks aan haha). Het gaat nu gelukkig weer beter en ik hoop dus (ook voor jou) dat het gewoon een fase is. Succes
Dankje. Het duurt hier dus al maanden Heb ook echt het idee dat het hier het verwerken van prikkels/emoties is en geen tandjes of andere ongemakken! Een dag kinderopvang betekend een totaal overstuur kind dat niet meer wil eten of slapen.
Hier een dochter van 2 jaar en 8 mnd. Zij heeft dit deze maand precies 2 jaar Bijna elke nacht dromen, huilen gillen krijssen. Ze wordt vaak ook niet goed wakker als ik dan bij haar ga zitten en als ze dat heeft dan blijft dit een hele nacht doorgaan. Ik vind het zo zielig voor haar. Mijn man heeft het als kind ook heel erg gehad, aldus mijn schoonouders en ging op wat latere leeftijd ook erg slaapwandelen. Ook zijn vader heeft erg geslaapwandeld (molk zelfs 's nachts de koeien ). Ik denk nog steeds dat het verwerken van de dagelijkse dingen is, dus wij bouwen 's avonds zo veel mogelijk af. rustig bij mama op schoot een boekje lezen een liedje zingen en dan naar bed, maar echt helpen doet het niet, dus ik lees hier mee voor DE tip.
@mamabri, auwwtjes dat is wel helemaal slopend Ik dacht dat het hier al lang duurde maar als ik dit dan lees!! Ik durf de vlag niet uit te hangen...maaaaar hij weer weer een nacht doorgeslapen zonder krijsend wakker te worden. We hebben nu een ander nachtlampje. Hele kamer is verlicht nu. Misschien dat dit helpt? We blijven optimistisch hihi