Ik zit er een beetje mee... Ik werk in het onderwijs en vervanging is enorm lastig te krijgen. Dat wetende vind ik het ontzettend moeilijk om in te schatten 'hoe erg het is'... Vanmorgen voelde ik me enorm slecht. Duizelig, zweetaanvallen, hartkloppingen en enorm hoofdpijn. Heel gek. Was al met opstaan zo, maar hoopte dat het weg zou trekken. Dit deed het niet. Toen ik op het werk kwam, zeiden collega's dat ik er erg slecht uitzag. Rood hoofd, klam zweet... Ik heb me dus ziek gemeld, maar dit vond ik erg moeilijk. Ben tot de vervanging er was gebleven en dit ging echt beroerd... Nu heb ik dit vaker, en ook gisteren eventjes. Maar dit kwam omdat ik laat was met lunchen. Het lag dus gisteren aan mijn suikerspiegel. Na het eten was het ook weg en heb ik zelfs nog een stuk gefietst en 's avonds zwangerschapsfitnes gedaan. Waar het vandaag van kwam weet ik niet... Het trok ook niet weg... Mijn baas zei nu dat hij liever had dat ik me (als ik me de dag van te voren al niet lekker voel) maar gelijk 's avonds moet afmelden, zodat zij opzoek kunnen naar vervanging. Maar dit heeft me zo verrast dat ik niet in kan schatten waar het nou van komt... Wie heeft dit ook meegemaakt? en vooral hoe los je 'ziek zijn of klachten hebben' op met werk? Overigens gaat het nog niet lekker, zodra ik opsta gaat mijn hoofd suizen en de hoofdpijn zakt nog niet...
contact opnemen met je verloskundige, je bloedsuiker en je bloeddruk laten opmeten... En soms geeft je lichaam gewoon aan dat het zwaar is.. en daar moet je naar luisteren. Ik zou ook gaan navragen wat verstandig is als het gaat om lichaamsbeweging, misschien doe je wel te veel.
Lastig... maar jij kunt er ook niks aan doen, he. Dus inderdaad gewoon ziekmelden als het niet gaat en in jouw geval ging het ook echt niet. Dat is nou eenmaal een van de risico's van zwangerschap; we weten van tevoren niet hoe we ons gaan voelen. Ik heb mij vorige week maandag ook ziekgemeld. Mijn baas was gelukkig heel makkelijk en zei: Meis, als jij je beroerd voelt moet je gewoon thuis blijven. Gelukkig was ik maar 1 dagje thuis. Maar vandaag werk ik thuis omdat ik weer zo misselijk ben.. Bah. Sja, ik weet ook niet van tevoren wanneer het toeslaat.. Maargoed, ik voel me ook wel schuldig soms. En ben bang dat ze denken: ja ja...ze is zogenaamd misselijk. Maarja, daar probeer ik niet aan te denken.