Oh en TS: ik troostte me altijd met de gedachte dat een fobie, ook die voor misselijk zijn en kotsen, relatief makkelijk te behandelen is en behandeling ook effectief is. Als je je bedenkt dat ik in december nog dingen liep te vermijden, niet met zoon in de auto stapte, soms gewoon dingen niet at omdat de random kans bestond dat het verkeerd zou vallen (seriously?), ik liever bij mijn kind weg liep omdat hij die ochtend verhoging had en er een kans bestond op spugen en dat ik mijn man het liefst op de bank liet slapen wanneer hij zichzelf liet onderkotsen door zoon en de kans daar was dat ik ook ‘iets’ zou krijgen.. dan ben ik van best ver gekomen. Als zoon nu spuugt vind ik het nog steeds goor, maar de afgelopen keer heb ik meneer wel zelf een beetje opgefrist en daarna een dikke knuffel gegeven. Ondenkbaar een half jaar geleden! dus nogmaals; ik gun je het beste, het gaat je vooral meer rust opleveren
Zo ontwijk ik capucijnerschotel. At t vroeger vaak en graag, 1x goed beroerd en ik eet t gewoon echt niet meer. Idem voor sardines. Mosselen ook overigens maar dat ligt dan weer anders, biologisch gezien.
Dankjewel voor je lieve berichtjes! Gelukkig ben ik er niet ziek van geworden, maar herken zoveel in jouw stukken. Mijn dochter zei laatst dat ze niet lekker was. Toen heb ik zelfs overwogen mijn ex te bellen of ze bij hem mocht slapen. Te bizar natuurlijk! Wat fijn om te lezen dat de therapie bij jou heeft geholpen. Ik hoop het ook zo. Want ik wil niet zo in angst leven. Ik probeer al elke keer te bedenken dat het geen ramp is als mijn dochter moet spugen. Zij heeft er totaal geen moeite mee. Niemand gaat er dood aan... maar ik kan het niet loslaten. Maandag mag ik voor de eerste keer!
Mwah, ik heb niet het idee dat het een gevalletje van ‘liever lezen’ is. Ik snap je intentie, echt hoor dus ik val je niet aan, maar ik denk dat deze dame serieus een soortement trauma heeft. Een groot probleem dus waar therapie voor nodig is. Soms heb je van die leden waarvan je bij voorbaat al denkt: ‘zeg nou maar gewoon wat je in het antwoord wil hebben’ maar deze voelt anders.
Ik wilde gewoon graag de waarheid lezen. Zodat ik me kon voorbereiden op dat wat mss zou komen. Uiteraard hoop je op antwoorden dat je van 4 happen niet ziek kunt worden. Maar ik sta wel open voor de werkelijkheid, anders zou ik het niet vragen
Ik heb totaal geen angst om te spugen en vind het juist een opluchting bij misselijkheid, maar als je eenmaal gespuugd hebt van iets is het sowieso niet meer lekker. De rest van mn leven eet ik in ieder geval geen churros meer
Klopt haha. Mijn man is ooit ziek geworden als kind van citroenijs en hij lust dat gewoon niet meer. En mijn moeder is ooit (echt 40 jaar geleden ofzo) ziek geweest van pindakaas. Ze heeft het geloof ik pas sinds dat ze op onze oudste (5 jaar) past weer gegeten.
N.a.v dit topic, en de buikgriep van mijn dochter 3 weken geleden heb ik ook weer een verwijzing bij de huisarts gevraagd voor de psycholoog/emdr voor mijn emetofobie. Het overheerst weer heel mijn leven, vreselijk Ik heb ooit eerder emdr gehad maar de manier waarop ze de emdr toepaste (dmv vinger) werkte niet bij mij. Ik heb later bij een andere situatie gemerkt dat ik de piepjes-methode nodig heb en wil dit toch wel heel graag nog een keer proberen maar dan met de piepjes. Ik hoop zo dat het iets gaat doen Vind het echt onhoudbaar op deze manier, hoewel het echt niet altijd zo op de voorgrond is, maar zoals het nu is wil ik het gewoon niet meer. Dus bedankt dames voor dit duwtje in mijn rug!
Zo herkenbaar! Wat goed dat je hulp gaat zoeken. Ik ben gisteren voor het eerst geweest. Hele aparte ervaring. Ze deed bij mij met haar vingers voor mijn ogen, die moest ik volgen. En in haar vingers knippen naast mijn oren. Ik ben redelijk nuchter, dus vraag me wel af of dit me gaat helpen....