Hallo meiden, Toen mijn verlof was afgelopen, ben ik weer gaan werken. Mijn vriend had op dat moment geen contract verlenging, dus hij was thuis om op onze kleine meid te passen. Ik heb geen last gehad van die knagende eerste gevoelens als je je kindje naar de opvang brengt. Om het geld toch binnen te krijgen ging ik aan 1 stuk door, dus 35 tot 40 uur per week in de kinderopvang.(Nu is Naomi inmiddels 8 maanden oud) heeft mijn manneke sinds vorige week weer werk, en moet ons meisje dus naar de vaste oppas. (een goede vriendin van de familie) Ik weet dat ze een goed plekje heeft, (de oppas heeft zelfs een nieuw ledikant gekocht), en ik werk nu maar 16 uur per week, dus heb eigenlijk niks te klagen. Maar nu komen dus die gevoelens dubbel en dwars terug!! ik doe niks anders dan huilen dat ze naar de oppas moet. en heb de wildste verhalen in mijn hoofd; van stel dat??...(nog achterstallige hormonen? ) zoek dus wat geruststelling van jullie. Hoe zijn jullie door die eerste dagen heen gekomen,? en wat doe je met die gevoelens.? sorry voor mijn klaag verhaaltje.
eerlijk zijn.... ik had een prettig gevoel bij kinderdagverblijf en ga elke keer met gerust hart weg. ook de eerste keer zonder tranen. kdv zit 4 minuutjes van mijn werk af dat vind ik wel fijn idee.
Mja.. groot houden als je de deur uit loopt want kindlief hoeft niet te weten dat jij het heel erg vind (overigens zou ik wel tegen de oppas zeggen dat jij het heel eng vind... wellicht kan ze je ietsje op je gemak stellen.. bijv. door zelf even te bellen halverwege de dag.. of tegen jou te zeggen dat je altijd kan bellen.. etc... ) en echt waar.. het word minder en nee.. helemaal over gaat het niet hoor.. maar als ik sochtends anne weg breng.. parkeer ik dr lekker aan tafel met een puzzel en dan is ze helemaal tevreden en blij. dat maakt een hoop goed.. en als het kan haal ik dr zo vroeg mogelijk op om nog even wat leuks te doen het gevoel slijt.. en ik denk niet dat het ooit helemaal weggaat.. maar dat is ook wel zo goed denk ik dan. het zou raar zijn als je helemaal niet erg vond. maar ik ben gewoon een stuk leuker/gezelliger/liever voor iedereen als ik wel werk... en ook voor mezelf. dus dan heb je weinig keuze... (en dan hebben we het nog niet eens over de financieen.. ) gelukkig heeft ze het er hartstikke naar haar zin dus dat komt mooi uit. overigens.. je gaat het nog wel merken als ze straks zichzelf wat beter uit kan drukken.. en ze duidelijk kan maken dat ze het helemaal neit erg vind om naar de oppas te gaan.. dat dat echt een berg verschil maakt
Ach gos, ik vind dit wel heel naar voor je maar het is absoluut herkenbaar hoor. De meeste mama's moeten er eerder doorheen en misschien is het juist moeilijker als je kindje meer 'mensje' is geworden. Wat hielp mij? Door te bedenken dat bij iemand anders zijn ook harstikke leuk is. Elke dag naar hetzelfde hoofd (van mama) te kijken moet toch ook saai zijn. Opa en oma en ook het kinderdagverblijf doen dingen weer net even anders... dat is toch ook weer spannend en leuk. Andere kindjes zijn natuurlijk helemaal super, nieuw speelgoed en die gekke opa die er elke keer weer een show van maakt. Mijn zoontje sliep en at net zo goed als thuis en dat ws voor mij wel een belangrijk teken dat het allemaal goed ging. Al eerder gezegd: het is belangrijk dat je kindje geen last heeft van jouw angsten en onzekerheden.. want dan moet er toch wel iets zijn? Terwijl dat is natuurlijk niet zo. Een dagje (of meerdere dagen) bij een ander is juist een feestje en dat maakt het thuis zijn met papa of mama nog bijzonderder! Veel sterkte!
Thx lieve meiden voor de opbeurende woorden. heeft mij zeker goed gedaan. en het ging vandaag zo goed! Heb rond half twee gebeld en toen lag ze al heerlijk te slapen vanaf 1 uur. Ze heeft nu zelfs een oppasboek gekregen van de oppas, die alle belevenissen erin opschrijft. Het heeft mij in ieder geval veel geholpen dat het vandaag zo goed ging. En jullie hebben ook gelijk, zo heeft ze ook meer sociaal contact, en ze heeft er zelf geen moeite mee. Ze heeft ook lekker haar broodje gegeten tussen de middag ben helemaal blij, nogmaals dank jullie voor het advies we gaan morgen weer vol frisse moed naar het werk, en ze vind het inderdaad zo leuk om ons weer te zien! ze moest zo gniffelen toen ze mij zag, dat maakte ook veel goed!