Wat verdrietig, ik heb jouw topic gelezen. En ik snap ook jouw beslissing, hoe moeilijk ook. ik zei vanmorgen nog tegen de dierenarts; zij is altijd zo lief en vriendelijk: als ik altijd jeuk en pijn zou hebben zou ík helemaal niet meer lief zijn! Zij wel, het is echt de liefste hond die je maar kan indenken
Ik ben een enorme dieren liefhebber, ik heb nu 6 huisdieren en heb altijd al veel dieren gehad. Ik kan van dieren oprecht net zoveel houden als van mensen (uitzondering voor mn man en kids uiteraard). Dit gezegd hebbende, ik zou er in jouw situatie totaal vrede mee hebben om deze hond in te laten slapen. Jeuk is heel erg vervelend en je altijd rot voelen maakt een leven waardeloos. Als de enige sentimentele diersoort hechten wij mensen in mijn mening ons soms onredelijk veel aan het leven. Een dier heeft niks aan deze irrationele reactie. Er is niks mis met euthanesia als het leven onleefbaar wordt. Dood is neutraal, een leven met lijden kan veel negatiever dan neutraal. Dus, doe wat je hart in ingeeft en voel je niet schuldig als je naar euthanesia neigt. Sterkte!
Wat sneu voor jullie en de hond ook dat hij dit heeft. Heel eerlijk, ik zou hem laten inslapen, als hij dit al zijn hele leven heeft, heb je genoeg geprobeerd om hem een waardig leven te geven, wel fijn dat jullie een lieve dierenarts hebben, en dat hij jullie niet op nog meer kosten wil laten komen door vaccinatie te geven, zolang hij nu nog gelukkig is, met de medicijnen, en dan kijken of t weer veel erger wordt, na die 15 dagen, en dan de keus maken, hoe moeilijk het ook is, maar dit is ook heel zielig voor de hond. Veel sterkte!
Ik had halverwege je berichtje al het gevoel van ik zou deze hond laten inslapen. Houden van is ook loslaten. En de keuze om een hond in te laten slapen is ook zorgen voor. Als een dierenarts al aangeeft na te denken over inslapen dan denk ik dat je niet bang hoeft te zijn dat je het te vroeg doet, langer wachten kan wel betekenen dat je te lang hebt gewacht. Een bekende van mij heeft hier ooit een mooi gedicht over gemaakt. Vanwege de eventuele herkenning wil ik hem hier niet neerzetten maar de strekking was dat het dier nooit egoïstisch naar jou toe is geweest, mag jij dan egoïstisch zijn op het moment dat het dier laat merken dat ze zich niet fijn voelt en dat duidelijk is dat het niet meer goed komt. Heel veel sterkte met deze moeilijke beslissing!
Ik vind jullie berichten echt heel lief en ook heel waardevol. Ik hoef ook niet direct de keuze te maken, maar mocht dat over een paar weken het geval zijn, weet ik dat het de goede is. voor nu heeft ze de apoquel, ik ga kijken hoe ze daarop reageert de komende weken. Ze is nu vrijwel zonder jeuk, ze reageert echt al vrolijker, komt naar me toe, terwijl ze normaal blijft liggen waar ze ligt. ook als het straks weer minder wordt heeft ze voor nu het even weer comfortabel lijkt het. mocht het minder gaan denk ik dat ik niet meer ga uitstellen
Ja, Apoquel gebruikt ze. Daarnaast heeft ze regelmatig oorontstekingen en ontstekingen aan haar poten, omdat ze er van de jeuk in gaat bijten en vervolgens wondjes krijgt. We hebben destijds allerlei onderzoeken laten doen waaruit ook bleek dat ze flink wat allergieën had die ook jeuk gaven, onze dierenarts toen heeft ons destijds goed geholpen. Maar nu was er een nieuwe dierenarts die alles opnieuw wil laten uitvoeren, we hebben het dan over +/-€1500. We weten echter de uitslagen al en wat werkt en niet werkt.
Onze hond had ook regelmatig oorontstekingen en jeuk, krabben tot kale plekken aan toe. Bij de dierenarts een standaard allergietest laten uitvoeren, via het bloed, was €60 ofzo, maar kwam niets uit. Daarna op haar advies elke keer een andere mogelijke allergie trigger weg gelaten bij haar eten, en dat een paar weken volhouden en de klachten noteren (eliminatiedieet). Uiteindelijk bleek ze allergisch te zijn voor rund. Ze krijgt nu al 3 jaar geen rund meer (blijkt in best veel honden snacks te zitten) en sindsdien nog maar 1 keer oorontsteking gehad en geen jeuk meer. Als ik jou was zou ik dat dus eerst doen voordat je je hond laat inslapen. Want wellicht (hopelijk) is de oplossing simpeler dan je denkt.
Al eens gekeken naar het voer? En dan bedoel ik niet het speciale dure voer van de dierenarts, maar graanvrij voer of volledig vers voeren? Dat maakte bij mijn oude hond (helaas al jaren er niet meer) die had ook altijd overal jeuk en ontstekingen. Overgestapt op volledig vers en binnen een maand zo goed als klachten vrij en vrij gebleven tot dr dood
Met het voer en elimineren ben ik destijds uiteraard begonnen, dus nog voor de medicatie. Dat werkt helaas niet met een hond die atopie heeft
Ik ken het: het is drama. Die van ons heeft als 1 van de vele triggers extreem allergisch voor gras. Een keer raden wat zij doet als ze ook maar 1 grasspriet ziet…. Ee bovenop ploffen.. haar pootjes zijn ook roze van het in contact komen met gras, pollen etc. Ik kan haar nu eenmaal geen sokken aantrekken
je zin ‘stel dat ze beter wordt met medicatie’ raakt me. Want ik herken deze twijfel heel goed. Maar stel jezelf de vraag: ‘is ze ooit echt beter geworden van medicatie?’ Je hele verhaal over wat de hond allemaal te voortduren krijgt/kreeg geeft volgens mij het antwoord. Je hond is chronisch ziek en als een dierenarts zegt dat de hond geen hond meer kan zijn, dat het niet meer gelukkig is, dat zegt dat veel. Als je doet wat je deed, krijg je wat je kreeg. Je hond zal misschien iets opleven, maar daarna weer kampen met de volgende kwaal. Mijn advies: beter in liefde laten gaan, dan krampachtig blijven vasthouden terwijl dit niet is in het belang van de hond. Heel veel sterkte met je beslissing. Kan me voorstellen dat het slapeloze nachten geeft
Die sokken bestaan wel. Deze bijvoorbeeld https://www.welkoop.nl/beeztees-beschermingsschoen-m-m-2x12x23-zwart-41_1195507?channable=0075796964003131393535303702&utm_source=Google_shopping&utm_medium=organic&gclid=EAIaIQobChMIrofo98nx_gIVkdl3Ch35TAKgEAQYASABEgKAKfD_BwE Maar als je googled vind je er nog veel meer.
Hier ook zo, alleen dan met een kat. Enige wat ze verdroeg was vers (ingeboren ) hart. Daarmee ging het jaren goed. Ik denk dat ze niet tegen alle toevoegingen kon oid. Toen ze veertien was oid, kreeg ze diabetes insipidus en ging ze overal in huis plassen. Medicatie gekregen en daarmee heeft ze het nog een aantal jaar uitgehouden. Mocht je vers vlees nog niet geprobeerd hebben, dan zou ik dat nog doen voordat je tot andere dingen over gaat. Gewoon omdat ik echt alles geprobeerd zou willen hebben en dit niet iets is wat meteen weer 1000-den euro’s kost.
Onze kat had een aangeboren hartafwijking waar we pas achterkwamen toen ze al ernstig hartfalen had. Zoveel verdriet van gehad. Wat mij toen hielp was een afspraak maken met mezelf tot hoever ik zou gaan. Ik heb toen de afspraak gemaakt dat als de medicatie qua dosis niet meer zou helpen dat het goed was. ik wou ten aller tijde voorkomen dat ze zou gaan stikken. Misschien is zoiets ook voor jou fijn dat als het ongemak terug komt dat het dan goed is? Heel veel sterkte, zoiets is altijd moeilijk.
Dit raakt me, omdat het helemaal waar is. ze wordt niet beter maar heeft dan goede, slechte en hele slechte periodes. nu gaat het nl heel goed met haar; geen /weinig jeuk en ze wilde vanmorgen mee wandelen. normaal kan ze dat niet nl omdat ze over de grond schuurt en rolt Vd jeuk Dus blij voor nu , maar voor hoe lang?
lief dat je meezoekt maar eerlijk? Dat wordt hem niet. zij moest ooit een kap dragen omdat ze een grote wond had ( ook Vd allergie) ze werd gek. Ze was aan het trillen van angst . Durfde geen millimeter te bewegen. ik verwacht dat de sokken een zelfde soort reactie geven
Och jee, dan is t al helemaal dubbel . Bij één iemand die totaal ander denkt is t nog tot daaraan toe. Maar bij een aantal dierenartsen met dezelfde mening snap ik dat het heel lastig voelt. Want dan lijkt t net of er niets aan de hand is, als je er maar genoeg geld en tijd in pompt, en geven ze jou het gevoel dat je t maar voor hem over moet hebben. Jee, wat lastig. Probeer tussen alles in naar je eigen gevoel te luisteren. Als jouw grens bereikt is mag jij zelf kiezen wat beter is. En weet je, dieren kosten geld, dat weten we allemaal. Maar er zijn echt wel grenzen wat je aan wil kunnen, en dat mag. Zeker als je weet dat het 'pappen en nathouden' is en het ene probleem het andere opvolgt. En bovenal of je het idee hebt dat je dier gelukkig is.
Ik vind het geld nog niet het allergrootste probleem, al zegt mijn omgeving ( moeder, schoonvader en beste vriendin) wel; ze is bijna 9, die kosten komen elke maand terug, misschien wel 3, 4 jaar lang…. destijds hebben we er ook voor gekozen omdat ze nog zo jong was, om te kijken of haar leven ermee zou verbeteren. Ze heeft ook goede periodes gehad natuurlijk, maar valt wel steeds terug waardoor je dus wel weer een paar maanden echt veel geld kwijt bent; rekeningen van 300 of 400 waren echt geen uitzondering. en eerlijk? Dat kunnen wij gewoon niet missen. Die 90 euro pm wel, maar is dat ook jaren vol te houden ? Terwijl ik ook weet dat het daar waarschijnlijk niet bij blijft. even los van het feit dat ik het wel voor haar over heb, maar het moet wel kunnen
En misschien denken jullie; waar is haar man in dit plaatje? Hij wil haar niet kwijt, maar laat de beslissing aan mij over omdat het mijn hond is. Wat ik ook beslis, hij staat er volledig achter. het geld boeit hem niet, want een hond laat je niet inslapen voor die 90 euro pm zegt hij, maar wel zolang het nog gaat