Zieke kat, wanneer is het genoeg?

He jakkie dat klinkt niet leuk.

Ik zou het nog even aankijken met zwaardere pijnstillers. Heeft hij ook iets tegen de misselijkheid gekregen?

Mijn kan stopt soms uit het niets ineens met eten en was misselijk. Dan kreeg ze een spuit en was het erna weer goed. En iets om de lust voor eten op te wekken?

Als katten te lang niet eten dan kunnen de darmen stil gaan liggen.

 

Ow. Ik snap je dilemma. Heb het soortgelijk meegemaakt met 1 van mijn katten. Ging langzaam achteruit. En dan moet jij het moment bepalen wanneer het genoeg is.
Maar wat ik hierboven al ergens las. Het feit dat je jezelf deze vraag stelt zegt al veel.
Heel veel sterkte bij de keuze en het, uiteindelijk onvermijdelijke, verlies.
❤

 

Nee bedoelde ik zou het nog wel even aanzien met de zware pijnstillers of dat verbetering geeft. Dat ik hem voor nu nog niet zou laten inslapen aan de hand van je verhaal.

misschien is het enkel de pijn aan zn bekkie.

 

Ik heb de andere reacties nog niet gelezen, dus wellicht dubbel. Persoonlijk zou ik kiezen voor in laten slapen. Onder andere door zijn leeftijd. Katten laten bijna nooit zien als ze pijn hebben. Enige wat een signaal zou kunnen zijn, is verstoppen en alleen willen zijn. Doet hij dat? Gewetensvraagje: door Corona heb je geen werk. Ook geen inkomen? Als je dat wel zou hebben, zou de keuze voor uitgebreid onderzoek en behandeling dan makkelijker zijn? Kutvraag, sorry!
Ik wens je heel veel sterkte!
Liefs, een kattenvriend.

 

Hier ben ik het mee eens.

 

Ik heb overigens hetzelfde meegemaakt. Precies hetzelfde. Ik koos ervoor om het even aan te kijken. Uiteindelijk na 2 weken had ik een lieve kat die opeens verging van de pijn en bloedde uit zn bekkie. Ik vergeet dat nooit meer. En ik vergeef het mezelf ook nooit meer. Ondanks dat ik de beste bedoelingen had. Het was eigenbelang, ik wilde hem nog niet missen en kon de keuze niet maken. Daardoor heeft hij uiteindelijk onnodig veel pijn geleden. Vandaar dat ik nu wellicht (te) stellig ben.

 

Dat snap ik heel goed. En dat is echt niet gek of fout! Heel logisch. Ook omdat, stel je 'redt' hem nu, dan zal hij misschien binnen 2 jaar alsnog overlijden en wie weet dan op een veel naardere manier. Nu kun je hem op een rustige, liefdevolle manier laten gaan. Zonder 'haast' omdat hij nog niet krepeert van de pijn.

 

Geef hem gourmet Mousseline , dat kan hij wel eten.

 

Dan zou ik inderdaad nog een andere of zwaardere pijnstiller proberen.

Misschien een wat rare vergelijking, maar als kind had ik een cavia met een abces in zijn keel waaraan hij geopereerd werd. De dierenarts zei dat als hij na drie dagen nog niet at, hij beter ingeslapen kon worden. Knaagdieren moeten natuurlijk ook vaak eten.
Maar goed, na drie dagen at hij nog niets. Leek me ook gewoon vanwege de pijn en verder kwam hij wel oké over. Ik heb het langer afgewacht en ik geloof dat hij bijna in totaal een week niet heeft gegeten en daarna vrat hij zich een slag in rondte! Gewoon hele kroppen sla verdwenen in het beestje, haast groter dan zijn lijf. Heeft nog best een tijd geleefd.
Ik moest meteen weer aan mijn cavia denken toen ik jouw verhaal las. Zou het dus nog even aankijken met andere pijnstilling en goed in de gaten houden of het verder goed of aardig met hem gaat. Het is niet de jongste meer, maar toch, andere medicatie zou ik wel proberen.

 

Koop eens kipfilet en kook dat in een laagje water. En kijk of je kat het kookvocht wilt drinken plus de gekookte kipfilet of rauwe kipfilet.

Onze katten waren ontzettend ziek ( wilde niet meer eten en drinken en hebben 5 dagen sonde voeding gehad bij de dierenarts) voordat deze keuze gemaakt werd ben ik ze elke 2 uur op deze manier gaan voeren. Dus ook ‘s nachts. De ene keer aten ze wel 1 stukje kip de andere keer niet.

Belangrijk bij katten is dat ze geen(!) lever vervetting krijgen dit kunnen ze al krijgen na 24 uur niks meer te hebben gegeten. Dus probeer hem aan het eten te krijgen. Desnoods katten snoepjes of goedkoop blikvoer ( daar zitten nogal wat toevoegingen bij waardoor ze het vaak ‘lekkerder vinden.)

 

Ik zou nog wel een bloedonderzoek laten doen.

Het klinkt ook als een alvleesklierontsteking, dan gaat hij ook minder/niet eten.

 

Lastig hoor!
Een Ragdoll van 16, afzonderen, vermagerd, niet eten en niet drinken....tja. Dat zegt vaak al niet veel goeds natuurlijk. Zeker omdat katten zo lang kunnen voordoen alsof er niks aan de hand is.

Het is wel belangrijk dat hij echt gaat eten want te lang zonder is gevaarlijk voor ze. Misschien ligt het aan dat plekje inderdaad. Hoop voor jullie dat zwaardere pijnstilling gaat aanslaan.
Mocht dat niet zo zijn dan zou ik toch mijn conclusies trekken en er niet teveel meer mee "rommelen".
Maar ik weet dat dat makkelijker gezegd is dan gedaan natuurlijk.
Sterkte!

 

Ik zou wel 'doorbehandelen, alleen geen grote operaties meer op deze leeftijd.
Hij is zeker mager, zie ik op de foto. Vergis je niet over dat achternalopen en bij je willen zijn: mijn 16-jarige Pers was er net zo aan toen en wilde alleen maar bij me zijn en is gestorven toen ik even naar de douche ging. Ik was altijd in de veronderstelling dat katten alleen willen sterven en dan een rustig plekje opzoeken.
(Ik voel me eigenlijk nog schuldig dat ik haar alleen gelaten heb)

 

Hier een kat met reuma in zn pootjes, hij wordt geziekt door de andere kat van ons (maar komt wel opdraven als versterking wanneer die ander zich in de nesten werkt buiten). Die van mn schoonouders begon met blaasgruis, fase later het heerschap omgebouwd tot practisch ladyhood in de hoop t te verhelpen. Ruime week opgenomen. Kwam een factuur van bijna 2500 bovenop maar goed tis je beestje dus je hebt t er voor over (als je t kan missen).

Nog geen 3 maanden later ging hij zich terugtrekken. Hij gaf geen pijnklachten aan oid maar hij zocht donkerte en stilte en snakte ergens toch ook naar nabijheid. T was niet hun eerste kat, dus die wisten al dat dit niet lang goed meer ging. Nieren hebben t uiteindelijk begeven.

Nu een van de twee broers van mn zwager geadopteerd. Die had thuis ook geen leven.

Het zijn moeilijke keuzes. Als t hier niet goed meer gaat met onze 9 jarige (die er uitziet als 16) en t eten en drinken stopt of moeizaam gaat, vinden we t mooi geweest. Tis mn maatje, maar dwangvoeren, tabletten, medicatie en aanverwanten, het is meer pesten dan dat ik hem een plezier doe. En als dank dat ie t allemaal maar slikt krijgt ie dat ongeleide projectiel wat rent en schreeuwt nog een tijdje langer. Hij was degene die mij t verschil tussen de huiltoontjes leerde toen mn dochter nog echt ukkepuk was.

Terwijl de andere kat dr gewoon op komt zoeken en zolang ze niet te wild doet bij dr komt kroelen en slijmen. Hey die mini kan die deur open krijgen en kan snoepjes geven en doet niet moeilijk over 3of t hele bakje...das een handig maatje om te strikken