een half jaar geleden is mijn zieke zoontje Kevin overleden. mis hem nog elke dag. ik wil heel graag mijn verhaal kwijt. hij had leukemie en las ruim een jaar in het ziekenhuis. het eerste jaar hadden we helemaal niets gemerkt, totdat ik een nieuwe baan kreeg en Kevin een paar dagen bij mijn moeder logeerde. Daar kwam mijn moeder erachter dat Kevin steeds zo'n last had van zijn been. Als je hem perongeluk aanraakte begon hij al te schreeuwen. mijn moeder mij natuurlijk niet ongerust maken en ging zonder iets te zeggen even bij de doker langs. al snel bleek dat het erg slecht ging en dat we naar het ziekenhuis werden doorgestuurd (we wisten nog niets van de leukemie af) mijn moeder moest uiteindelijk toch mij en mijn vriend inligten en ben als een gek met kevin naar het ziekenhuis gegaan. daar bleek dat hij allemaal kanker celletjes in zijn been had zitten. vanaf toen begon alle elende. Kevin moest in het ziekenhuis blijven en kreeg meerdere gemokuren. Het werdt er helaas niet veel beter op. hij begon langzaam niet meer te eten en moest aan de sondevoeding. na meerdere gemokuren waren grotendeels de cellen verdwenen en kevin mocht weer mee naar huis (dit was 3 weken voor hij overleed) zo vrolijk dat hij was en wij natuurlijk ook ging het na 2 weken al weer slechter. de kankercellen waren weer terug en hadden zich al snel verspreid door het hele lichaam. de doktoren vertelde ons dat hij op dat moment nog maar minder dan 50% kans had om te overleven. na een week in spanning en verdriet te hebben geleefd overleed hij op 4 juli 2006 in mijn armen... mis hem nog elke dag!
Sjeetje, zit nu te janken hier . Meid wat erg zeg.. 'Slik' weet gewoon niet wat ik zeggen moet, wat vreselijk voor jullie. Heel veel sterkte in ieder geval. Wat is t leven hard!
Jeetje wat een verdriet! Hoe oud was je mannetje? Hoop dat je dit een plekje kan geven. Dikke knuf Natasja
pfff daar moet je toch niet aan denken zo'n lief klein mannetje wat is het toch oneerlijk verdeeld heel veel sterkte om dit grote verlies te verwerken!
Goh, ik krijg er ook tranen van in mijn ogen... Ik wil je veel sterkte wensen, hopelijk vinden jullie veel steun bij elkaar! Spijtig dat zijn broertje/zusje hem niet kan leren kennen, maar hij zal zeker altijd bij jullie aanwezig zijn! Heb je een foto van Kevin? (Als je dit wilt plaatsen natuurlijk!) Liefs, Sandra
gecondoleerd met dit treurige verlies van jullie engel Kevin! ik wil jullie veel sterkte wensen en ook veel moed om deze zwangerschap aan te gaan... liefs AyyildizF
och hemeltje ... ben er helemaal stil van. heel veel sterkte meid en hopelijk verloopt alles met je nu aankomende kindje super goed! veel sterkte meid! liefs Swiggy
Oh wat erg , zo klein manneke verliezen , de nachtmerrie van iedere moeder. Heb even met je mee gehuild toen ik het las... veel kracht en liefde om dit te verwerken. liefs
Jeetje.... krijg hier echt kippevel van! Meid heel veel sterkte met het verlies. En hopelijk gaat het met de baby in je buik alles goed, ook na de geboorte. Sterkte meid! Liefs Corina
Hallo, Wat ontzettend erg! Ik weet niet wat ik moet zeggen, hier zijn geen woorden voor. Jullie hebben een zware tijd gehad. Eerst toen je zoontje ziek was en daarna het overlijden. Hoe gaat het nu met je, ik zie dat je weer zwanger bent. Liefs Jenny
het gaat naar omstandig heden goed met me. ben idd weer zwanger en ben er wel erg blij mee maar heb veel tegenstreidige gevoelens, heb een klein beetje het iedee dat ik mijn zoontje op een bepaalde manier vervang. bedankt voor je lieve berichtje
Wat vreselijk werd ff emotioneel.. heb zelf mn moeder verloren toen ik 13 jaar was aan kanker.. maar je kindje verliezen lijkt me nog erger.. veel sterkte Wij geloven dat kindjes naar het paradijs gaan als ze vroeg overlijden.. misschien een mooie gedachte
Ja, daar ben ik ook heel zeker van! (Christen & Theoloog ). Of je gelooft of niet, ik hoop dat je je misschien getroost kan weten door het vertrouwen dat zoveel mensen hebben dat jouw zoontje zeker liefdevol opgevangen wordt door God/Allah!
Hai, Kan me die tegenstrijdige gevoelens wel een beetje voorstellen. Kan me voorstellen dat een nieuw wonder het verdriet zal verzachten, maar denk niet dat je nieuwe kindje de plaats van Kevin in kan nemen. Misschien denk je dat omdat je je nu iets beter voelt, of dat je je misschien schuldig voelt dat je je nu wat beter voelt. Ik heb niet hetzelfde meegemaakt, maar wel iets anders wat volgens mij wel vergelijkbare gevoelens kan oproepen. Maar goed misschien vertel ik nu wel onzin. In iedergeval fijn dat he iets beter met he gaat. Liefs Jenny
Jeetje kippenvel. Vervangen zal je hem NOOIT! Geen kindje is hetzelfde...misschien dat je wel wat trekjes in je kindje terug kunt zien die je dan kunt koesteren.. Ik hoop dat alles goed gaat en blijft gaan.Maar met zo'n engeltje op je schouder en dat van je kindje moet het zekers lukken. Zijn grote broer waakt zeker over hem!