Hoi, Binnenkort is onze eerste ziekenhuis afspraak omdat het na een jaar proberen niet is gelukt om zwanger te worden. Ik vraag me af hoe jullie dit combineren met het werk. Ik werk zelf 4 dagen en donderdag is mijn vrije dag. Ik probeer er dus zo veel mogelijk omheen te plannen, maar lees ook wel eens dat je een periode lang om de dag een echo moet laten maken.. Dan kun je er bijna niet onderuit om het te vertellen aan je leidinggevende denk ik...? Dit vind ik zelf nogal tricky i.v.m tijdelijk contract. .. Gelukkig zitten wij bij een Belgisch ziekenhuis waar het spreekuur vaak in de avond is.. Dat scheelt wellicht!
Ik ben er vanaf het begin heel open over geweest tegen mijn werkgever. Ik heb hem, toen de doktersafspraken en ziekenhuisbezoeken begonnen, direct verteld wat er aan de hand was/is en ik kreeg daar heel veel begrip voor terug. Ik werk als enige vrouw op een afdeling waar 14 mannen werken, daarom heb ik 1 collega in vertrouwen genomen en hem alles verteld. Als ik er niet ben moet hij mijn werk overnemen en daarom vond ik dat hij deen was die ik zou vertellen van de situatie waarin wij zitten. Inmiddels zijn wij 1.5 jaar bezig met de mmm en nu weten alle collegas van mijn situatie. De een iets meer dan de ander, maar ik bepaal zelf wie wat te weten krijgt Ik merk dat ik, doordat ik vanaf het begin, open kaart heb gespeeld ik heel veel begrip krijg. Ik hoef geen uren op te nemen voor alle ziekenhuisbezoeken en men vraagt regelmatig Hoe het gaat. Geen vragen waar we zijn in de cyclus of hoe het allemaal in zn werk gaat, maar gewoon: Hoe voel je je. En dát vind ik ik erg prettig! Ik zou doen waar je je goed bij voelt. Het is natuurlijk een lastige situatie met een tijdelijk contract maar misschien kan men het waarderen als je eerlijk bent en open kaart speelt. Je hoeft natuurlijk geen details te vertellen, maar als je niks zegt kan je misschien vragen krijgen of "praatjes bij de koffie automaat"
Vanaf het begin open kaart gespeelt richting mijn leidinggevende, maar ik heb wel de luxe van een vast contract. Geen idee wat ik had gedaan als dat niet zo was geweest. Het is bij mijn werkgever overigens zeer goed opgepakt. De mensen die het weten zijn zeer begaan. Mijn leidinggevende blijkt in hetzelfde traject te hebben gezeten en weet dus precies wat er speelt. Wat ik wel heel lastig vind is dat ik soms op rare tijden weg moet. Ik werk maar 24 uur en normaal gesproken zou ik elke dokters/tandarts afspraak op mijn vrije dagen plannen. Dat is nu geen optie meer. En hoewel mijn teamleider er vanaf weet en het prima vindt, weet de rest van het team van niets. En daar heb ik dan ook wel eens het gevoel van schuine ogen. Maar het is voor mij nu nog een stap te ver om iedereen te vertellen wat er speelt. Jouw situatie met een tijdelijk contract lijkt me heel lastig. Hopelijk kun je het inderdaad in de avond plannen waardoor je er niet over hoeft te vertellen.
Doe wat goed voelt en wat bij je past. Ik werkte 32 uur, dus ik kon er niet omheen om het te vertellen. Daarnaast ben ik nogal een open boek en hou ik er niet van om dingen achter te houden (maar dit is echt persoonlijk).
Ook ik had geen vast contract toen we met de mmm begonnen, maar was genoodzaakt het te vertellen. Ik werk op een groep en kan niet zomaar even tussendoor weg. En wat je zegt je bent afhankelijk van cyclusdagen en tijden vh ziekenhuis, er valt daar weinig in te schuiven. Dus met lood in mijn schoenen naar mijn manager, maar kreeg een en al begrip terug. Achteraf dus heel blij dat ik het verteld heb: geen gelieg, geen moeilijk gedoe...dat voelde als een bevrijding! En uiteindelijk ook nog een vast contract gekregen! Ik snap je dilemma, maar denk dat het vertellen je zoveel lucht zal geven. Wie weet verrast je werkgever je nog in zijn/haar reactie. En moet erbij zeggen, voor mij voelde het vertellen ook als een risico, maar dacht van de andere kant ook: wat is me meer waard; mijn baan of een kindje?! Het antwoord was direct duidelijk...zouden ze me hierom ontslaan dan had dat zo moeten zijn en zei dat meteen iets over hen. Maar begrijp dat dat klinkt alsmakkelijk praten zo achteraf! Die mmm stelt je helaas voor dilemma's waar je liever niet mee bezig bent! Succes meid!
Hier lang niks verteld op het werk. Omdat ik 3 dagen werk en maar weinig afspraken had en dus gewoon op vrije dagen kon plannen. heb een keer onwijs buikkrampen gehad, moest naar de huisarts, maar moest werken. Toen heb ik mijn leidinggevende het verhaal kort verteld. Maar verder praat ik er op het werk niet over. Niet die behoefte. Ik denk dat als ik meer afspraken krijg, die onder werktijd moeten, dan zal ik misschien meer open kaart spelen.
T ligt denk ik ook aan het ziekenhuis en hoe vaak je moet. Ik moet zelf op dag 3, dag 7 en vanaf dag 7 om de dag of soms om de 2 dagen ivm vaak overstimulatie. Ook heb ik nooit echt keuze voor een tijdstip waarop ik wil, wat betekend dat ik soms om 14.30 een afspraak heb, 45 minuten reistijd, en vaak uitloop van zeker wel 20 minuten... Ik werk vanaf september op 2 verschillende locaties en doe een deeltijdopleiding en ben echt bang voor hoe ik dat op moet gaan lossen. Ik kan wel vrij krijgen maar krijg dan ook niet betaald. Omdat ik met kinderen werk moet iemand mij vervangen en diegene kan niet voor 2 a 3 uur even invallen dus dat kost mij heel veel uren..
Ik moest het ook wel vertellen. Ik werkte 30 uur en had soms wel on de dag een follikelmeting. Bij ons waren er ook avondspreekuren maar soms zaten die vol en moest je eind van de middag. Vaak moest ik dus eerder weg en kon ik niet anders dan uitleggen waarom. Uiteindelijk kon mijn baas er niet mee overweg en heeft het er wel voor gezorgd dat ik ander werk ben gaan zoeken... Maar dat is wel zeldzaam hoor, als ik dat zo lees hier op zp. Ik had nogal een ongevoelige trut als bazin
Bedankt voor alle lieve reacties Ik ga er nog eens over nadenken, maar ik denk dat ik het ook ga vertellen. -mijn leidinggevende heeft zelf ook in de mmm gezeten -het bedrijf waar ik werk wordt verkocht en de kans is best groot dat we volgend jaar allemaal onze baan kwijt zijn -ik werk in een klein team (5 meiden totaal) dus gaat het sowieso opvallen, en ik wil geen scheve gezichten. En inderdaad wat Dame82 zegt, de keuze baan of kindje is snel gemaakt! Bedankt voor het advies
Succes meid...en als je leidinggevende zelf in de mmm heeft gezeten, dan weet ik wel zeker dat ze er begrip voor heeft!
Heel veel succes! Ik snap je dilemma met je tijdelijke contract, maar zo te horen zul je in elk geval zeker volop begrip krijgen. Vooral in zo'n klein team lijkt het me onmogelijk geheim te houden; soms moet je inderdaad gewoon een paar keer per week naar het ziekenhuis. Je kunt wel proberen zoveel mogelijk afspraken in de avonduren te plannen, maar ik neem aan dat die wel populair zijn en dat dat dus niet altijd even makkelijk zal gaan. Ik zelf heb de luxe van een vast contract, maar wel voor 40 uur in de week en de ziekenhuisafspraken waren altijd ergens tussen 9 en 4, op een half uur fietsen afstand. Ik kreeg het wel vaak voor mekaar om de afspraak op 15.45 uur te zetten, waardoor ik maar twee uurtjes werk hoefde te missen. De eerste maanden had ik het niemand gezegd en gewoon vrije uren opgenomen, half in de hoop dat het snel zou lukken, maar uiteindelijk werd het te druk en kon ik het niet langer verantwoorden om zomaar vrij te nemen. Toen heb ik het mijn manager verteld, en later mijn nieuwe manager, en allebei waren ze zo verschrikkelijk met me begaan, echt ontzettend lief. Maar ik ben wel blij dat mijn andere collega's (op mijn kamergenootje na) het niet hebben geweten; mocht het voor de tweede weer nodig zijn, weten ze (hopelijk) tenminste niet meteen hoe laat het is als ik weer twee, drie keer in de week op het laatste moment vrije uurtjes opneem, ook in drukke weken. Heel veel succes met je behandeling; hopelijk duurt het wachten op jullie wondertje niet te lang!