mijn oudste zoon was ook niet ingedaald,maar dat heeft niks te maken of ej wel of niet thuis kunt bevallen.tijdens de weeen is hij in gedaald en gewoon thuis geboren.en nu deze 3 de is ook niet ingedaald maar dat kan nog komen zo niet dan gebeurt dat ook wel weer tijdens de weeen.en je moet hoe dan ook thuis beginnen.en als het dan thuis komt dan is dat toch prima is net zo veilig hoor.en moet je om wat voor reden toch naar het ziekenhuis dan ga je als nog dfaar bevallen.ik zou me niet zo druk maken om wat een ander zegt en gewoon doen wat je zelf prettig vind. succes meid
Als ze er weer over begint kun je ook gewoon heel cru zeggen: heb ik om je mening gevraagd? Nee dus hou er over op.
Doen waar jij je goed bij voelt!!! Als jij je niet lekker voelt in het zh, vlot de ontsluiting niet...lekker thuis bevallen en als dat achter de rug is, je ouders pas bellen. Hoeven zij zich niet ongerust te maken Ik wil je wel mijn ervaring meegeven, maar daar doe je mee wat je wil Ik moest in het ziekenhuis bevallen vanwege mn bloeddruk. Mijn dochtertje was ook niet ingedaald. Bevalling heeft 47u geduurd en was enorm pijnlijk. Kwam mede door de weeenopwekkers, maar ook door het feit dat ze niet ingedaald was. Ik heb dan ook een ruggeprik gehad (wat trouwens een heerlijke verlichting was) Alle bevallingen zijn anders! Maar ik ben dolblij dat ik in het zh was.
Jeetje wat een gedoe. Idd gewoon doen wat je zelf wil. En ik hier had ook een moeder die het liefts op de gang stond te wachten. Het plan was dan ook om pas te bellen als hij geboren was. Maar omdat ik een afspraak had om te strippen en niet reageerde moesten we wel bellen. Nou sterkte met dit alles en een goede bevalling.
Oh bah zeg! Jij hebt helemaal gelijk hoor, ik zou het er gewoon niet meer over hebben met ze.. Als ze erover beginnen zeg je gewoon ik weet wat je mening is en die neem ik zeker mee ofzo. En als ze dan gaat vissen zeg je dat je daar je eigen keuze wel in maakt maar haar mening zeker meeneemt. Nou iets in die richting, lekker een beetje vaag laten(dus niet liegen) en laten kletsen, dan krijg je die discussies hopelijk ook niet meer. Dan bel je pas als je bevallen bent en hoort ze t vanzelf wel. Oh maar als ze (als jij zo reageert) toch weer samen zo tegen je ingaan en gaan discusseren zou ik ze dan wel wat harder afkappen. Als ze nog doorgaan is daar het gat van de deur.. Sorry maar er zijn wel grenzen, ze zijn bij jullie op bezoek en kunnen zich dan best gedragen hoor. Als je bij hun bent kan je samen weggaan, echt benadrukken dat het jullie keuze is en dat jullie nu weten wat hun mening is als ze je zo aanvallen. Dat is gewoon niet leuk meer, kan me je rotgevoel ook helemaal voorstellen!
Hoi dames, Allemaal heel erg bedankt! Moet zeggen dat al die reacties me eigenlijk best goed hebben gedaan en geholpen net voor.mezelf op een rijtje te krijgen.. Had m'n moeder aan de tel. vanavond en ze.zei vaag iets over het ziekenhuis. Toen heb ik toch maar geprobeerd te zeggen dat ik het echt heel vervelend vind. Gezegd dat ik woensdag een vervelende avond heb gehad daardoor, en toen ze weg waren een flink potje heb zitten janken, en geen zin meer had in de bevalling, terwijl ik er daarvoor best naar uit keek. Ook dat ik me in het ziekenhuis echt niet op m'n gemak voel, maar dat ik het met de.vk nog.over ga hebben of het echt veilig is om thuis te bevallen, en zo ja, dat ik het dan doe. Ik ben nooit erg open, ben best gesloten over m'n gevoel e.d., dus geloof dat ze best schrok van deze openhartigheid haha. Kwam er later nog op terug dat ik had zitten huilen er om, vond ze geloof ik best erg. Ze maakt zich denk ik nog wel een beetje.zorgen over de bevalling, maar ik heb er nu een beter gevoel bij. Als de vk er vertrouwen in heeft, ga ik er voor, en ga ik er van 'genieten', haha! Heel erg bedankt allemaal!
Goed zo! Fijn dat je je gevoel toch duidelijk hebt kunnen maken aan je moeder. Ik wens je een hele voorspoedige en fijne thuisbevalling toe!
Goed dat je het hebt uitgesproken naar je moeder toe. Beginnen ze er weer over dan zou ik gewoon zeggen "dit gesprek hebben we al gevoerd" en het gesprek stoppen. Dan houdt het vanzelf op. Wat ik je echter wel aanraad is een rondleiding voor zwangeren bijwonen in het ziekenhuis. Dat kan een heel stuk van dat nare gevoel misschien bij je weghalen. Je hoort dan precies hoe alles daar gaat, ook qua binding na de zwangerschap, en je ziet de verloskamers. Mocht je dan toch om wat voor reden naar het ziekenhuis dan zorgt dit bij jou voor veel minder angst en stress, iets wat heel belangrijk is bij de psychische dingen waar je eerder tegenaan liep. Dus ik raad je dat echt aan om te doen.
Nou gelukkig heb je er met je moeder over gesproken en heeft het jou opgelucht. Dat is het belangrijkste. Ben je inmiddels bevallen? Zag dat je 6 dagen overtijd bent. Spannend hoor. Zo niet, succes. En anders hoor ik graag hoe het is gegaan.. (Ik denk vele andere met mij) Liefs M
Nee, helaas nog niet bevallen, haha! Als het lukt word ik morgen gestript, ben heel benieuwd! Lucht wel erg op dat ik het eruit gegooid heb! En heeft ook geholpen heb ik gemerkt haha! M'n vader begon er gisteren ook even over, dat die hoorde dat ik het zo vervelend vond dat ze er steeds over begonnen, dus nog even over gehad, maar begreep uit z'n toontje wel dat het begrip er nu is! Bedankt allemaal dames! Denk dat ik zonder dit topic (en zonder.jullie dus) nog steeds met een opgekropt rotgevoel had rondgelopen! Fijn dat het eruit is!! Bedankt!
Nou hopen dat het strippen zin heeft. Ik duim voor je. Fijn dat je vader het nu ook snapt. Graag gedaan.