ziekmelden

Nee mop, echt niet. Ik ben ook zo. Maar wat jij denkt IS niet zo. Succes en sterkte.

 

meid ik weet hoe je je voelt ik heb BI en ik denk ook heel erg dat me collega´s vinden dat ik me aanstel terwijl niemand dit zegt maar zo voel je je wel
hou je sterk je doet het ook voor je kleine!!

 

Loslaten wat er straks gebeurd, en nu thuisblijven tot je weer lichamelijk en geestelijk een beetje oke bent. Je baas is NIET belangrijker dan je kindje, en jouw gezondheid moet goed zijn om goed voor je kindje te kunnen zorgen, en jouw baas probeert je gewoon geestelijk te chanteren nu, maar dat moet je echt leren loslaten

denk maar zo:
Wat is het ergste wat je kan overkomen?
Je raakt je baan kwijt
Is dat erg?
Ja op zich wel, maar je kind is belangrijker dan je baan....en hij mag je niet ontslaan tijdens je zwangerschap, eventueel kan je wel alvast rondkijken voor een andere baan, zodat, mocht hij je de zak geven ná je zwangerschap, je al wat georienteerd bent.

Ik heb na de zomervakantie ook om div. redenen me ziekgemeld, en ja er waren collega's die daar dan gelijk een oordeel over hadden, maar die collega's kennen de situatie niet!!!Dus pech voor hun, jammer dat ze gelijk oordelen

Sterkte

 

Denk aan jezelf en aan je baby dta is veel belangrijker ik ben net zo ver als jij en heb een soort van dezeflde situatie alleen dan bi. en dan kan je bijna niet lopen heb je al meerdere gesprekken gehad erover en dan kom je om te zeggen dat het echt niet meer verantwoord is ook harde buiken veel enz en dan zeggen ze hoe kan dat dan >??
had je al ergens last van ???

Aan jezelf denken en dat je baas je gaat bellen en gaat vertellen dat je als volwassen had moeten reageren te belachelijk voor woorden !!!

 

Het is wel heeel erg gemakkelijk van je baas om te zeggen/suggereren dat je je ziek meldt vanwege de ontvangen boodschap "Overplaatsing".
Jij weet hoe je je zelf voelt en dat je je niet ziek meldt om het de toekomstige overplaatsing, maar omdat je je gewoon echt KL*TE voelt.

Maar je moet je gewoon ziek melden als je zelf vindt dat het niet meer gaat. Evt bedrijfsarts zelf inschakelen en het probleem voorleggen.... en schriftelijk alles vastleggen!!!!!

 

Ik vind het heel moeilijk mij een oordeel te vormen over de exacte situatie en reden waarom je zo heftig reageert...
Aanstellen doe je sowieso niet! Ik weet precies hoe werkstress voelt en dat is gewoon k*t.

Maar of ziekmelden de oplossing is? De meeste adviezen die worden gegeven kun je ook proberen toe te passen terwijl je wel werkt:
stel je voor wat het ergste is dat er kan gebeuren.
dat je langer moet reizen, in een team komt dat je niet leuk vindt, werk moet doen wat je niet leuk vindt, werk waarbij je fouten gaat maken, of dat de mensen daar jou niet aardig gaan vinden?
en dan? hoe erg is dat helemaal? vergaat de wereld dan? hou je zelf op te bestaan? stort je dan helemaal in? of kun je het relativeren...?

Nogmaals: ik zeg echt niet dat je je aanstelt, en jouw gezondheid en die van je kindje zijn super-super-superbelangrijk. Loslaten is voor sommige mensen (en daar ben ik er ook een van) een van de moeilijkste dingen om te doen.
Maar misschien kun je iets aan je ontspanning doen terwijl je wel doorwerkt. Dit soort stress-klachten kun je ook krijgen als je niet zwanger bent en wat doe je dan? Ziekmelden? Dat lijkt mij meestal niet de meest constructieve weg om te volgen - je komt dan in een soort reïntegratietraject waarbij terugkeer naar werk veel moeilijker is dan werken aan je herstel terwijl je niet stopt met werken.

Ik heb zelf veel baat gehad bij RET (rationeel-emotieve-therapie). Ben toen niet in therapie geweest, maar heb een soort zelfhulpboekje gelezen en met m'n huisarts besproken: Moeten maakt gek. En dat heeft mij enorm geholpen om e.e.a. in perspectief te plaatsen.

Maar goed... de primaire reactie van je baas is weinig hoopgevend; hij komt niet erg begripvol over. Kun je zelf contact zoeken met de bedrijfsarts of je huisarts, voordat je je ziek gaat melden? Misschien kunnen zij je helpen zodat ziekmelden niet hoeft.

Ontzettend veel sterkte gewenst, en wijsheid bij je beslissing.

 

Ik heb zelf vorige week ook besloten om me ziek te melden. Mijn afweging was als volgt. Als ik me wel ziekmeld, stel ik mijn collega's teleur. Als ik me niet ziekmeld, breng ik mijn eigen gezondheid en die van mijn kindje in gevaar. Uiteindelijk een hele makkelijke keuze dus.

Inmiddels zijn we een week verder en weet ik dat het niet gevaarlijk is voor mij of mijn kindje om te werken (bbz uitgesloten) dus ik ga morgen gewoon weer aan de slag.

Ik zou dus naar je werk heel duidelijk maken waarom je nu even niet kan werken; dat dat door je klachten komt en niet door je dreigende overplaatsing. En dat je zodra die klachten weer minder zijn natuurlijk weer komt werken.

Als ze de timing verdacht vinden kun je ze er fijntjes op wijzen dat dingen als harde buiken vaak samenhangen met werkdruk en stress. Eigenlijk heeft je werkgever het dus (mede) aan zichzelf te danken dat jij nu thuiszit. Dat zou ik bij een eventuele bedrijfsarts ook duidelijk aangeven.