Klopt idd, baarmoeder zit tussen blaas en darmen, alleen mijn darmen worden nu een stuk meer omhoog/ links/ rechts geduwd. Waar enigzins ruimte is daar zitten mijn darmen op dit moment. De stoma verpleegkundige geeft wel aan dat aan het einde van de zwangerschap (dus hele dikke buik) wat beknelling kan ontstaan omdat de baby zoveel ruimte inneemt, in dat geval zullen ze mij laxeermiddelen gaan geven om zo iedergeval de ontlasting via de stoma te laten komen. Dus dat is best een beetje spannend maar gelukkig mag je in deze tijd wel zwanger worden met stoma, en ze houden mij extra goed in de gaten (lees: veel echo's hihi)
Ik heb ook de ziekte van crohn en drie weken geleden bevallen van een gezonde dochter. Voor de zwangerschap slikte ik sulfasalazine/pentasa en azathiperine/imuran. Het eerste medicijn mag wel met borstvoeding, tweede is te weinig onderzoek naar gedaan en weten ze het gewoon weg niet. Voor mij een reden om dat dus net samen met borstvoeding te doen. Dus ik had twee keuzes; geen borstvoeding of stoppen met de imuran. Omdat ik al 4 jaar opvlammingsvrij was heb ik samen net Ndl. Arts besloten om met de imuran te stoppen. Dus in mijn 30e week ben ik gestopt zodat het volledig uit mijn bloed is wanneer ik bevallen ben en borstvoeding ga geven. Reden voor borstvoeding is dat ik zelf ontzettend veel last heb head van eczeem en heb erg veel allergieën. Daarnaast had ik als kind astma en schijnt het ook erg goed te zijn tegen borstkanker (mijn moeder is hieraan overleden dus iedere % minder kans grijp ik aan) ook heeft het kindje minder kans ol de ziekte van crohn wanneer het borstvoeding krijgt, ook niet onbelangrijk! 3 maanden na de bevalling krijg ik weer een volledig onderzoek (coloscopie geloof ik, die van achter..) en uiteraard wordt mijn bloed goed in de gaten gehouden. Mijn mdl arts zei dat ze daar al activiteit kunnen zien die ik zelf nog niet eens zou kunnen merken. Wanneer zij weer activiteit in mijn ontstekingen zien stop ik met borstvoeding en begin ik weer met de imuran. Ik heb dan al 3 maand borstvoeding gegeven en vind ik beter dan niets. Daarnaast kolf ik nu meteen al om een voorraadje op te bouwen mocht ik eventueel moeten stoppen. Borstvoeding is super goed, maar met een zieke moeder heeft het kindje er nog niets aan dus vandaar deze optie. Mijn zwangerschap verliep erg goed, tot 12 weken wel alles eruit gespuugd maar daarna ging het top! De bevalling gong wat minder maar dit had niets met de crohn te maken. Weldenkende zwangerschap een te laag ijzer gehalte gehad.. Ieder persoon is natuurlijk weer anders maar voor mij was dit een goede keuze! De borstvoeding loopt goed, en ik voel me super! Hoe minder medicijnen hoe beter het kindje is niet kleiner of groter dan normaal dus lijkt er geen last van te hebben. Ik liep onder controle bij de gyn ivm extra echo en bevalling in het ziekenhuis was een must. Ps ik was erg bang voor de weeen maar zijn goed te vergelijken met de krampen die ik bij een opvlammingsvrij had.
Ik heb colitis ulcerosa en ik had, vooral bij de tweede zwangerschap, nergens last van. Ik voelde me top fit! Heerlijke tijd als ik er aan terug denk. Helaas verliep de kraamtijd bij de eerste niet zo voorspoedig. Ik kreeg drie dagen na de bevalling zware reumatische aanvallen. Deze hebben vijf maanden aangehouden voordat er reuma door de colitis werd vastgesteld. Ik had ook een erg slechte weerstand. Bij de tweede had ik de aanvallen in mindere mate omdat ik er op voorbereid was. Ik vind de krampen tijdens een opvlamming trouwens wel pijnlijker dan weeen. Of laten we het zo zeggen: bij weeen krijg je er iets prachtigs voor terug, bij een opvlamming alleen shitzooi. Colitis kan trouwens wel degelijk invloed hebben op de groei van de baby volgens mijn MDL. Mijn tweede woog bij zijn geboorte 4 kg en daarover was hij toch wel verbaasd. Schijnt volgens hem niet veel voor te komen. Afijn, geniet van jullie zwangerschappen. Wij gaan, ondanks mijn ziekte, na de winter voor een 3e.