Wie heeft er ook de ziekte van Graves en is bezig met zwanger worden? Slikken jullie medicijnen? Hebben jullie de slok gehad? Of een operatie?
Ik kende iemand van mijn eerdere werk met hetzelfde ziektebeeld als jij... zij had ook een kinderwens voor zover ik weet en had toen der tijd net de slok gehad, had het er toenw el moeilijk mee, maar weet eerlijk gezegt niet of ze nog zwanger is geraakt... Ik ga zo erg duimen voor je! ps: kom je bij dord vandaan toevallig?
Dank je voor je reactie! Nee, ik kom niet bij dord uit de buurt. Zijn er nog meer dames met Graves hier?
Ik heb de ziekte van Graves gehad. Na de eerste slok kreeg ik een schildklierstorm, vervolgens een jaar moeten wachten en behandeld met PTU (geloof ik) en toen weer een slok en toen ging het gelukkig wel goed. Ik heb nu geen schildklierwerking meer en slik thyrax en cytomel. In april voor een kindje gegaan en meteen zwanger geraakt.
Wat super dat jullie meteen in de eerste ronde zwanger zijn geraakt zeg! Gefeliciteerd Maar wel een dikke anderhalf jaar moeten wachten dus...
Niet bewust. Toen ik Graves had ik nog geen relatie met mijn man. Ik weet wel dat het kan, Graves en zwanger zijn, alleen ik ben persoonlijk blij dat ik helemaal op orde was toen ik zwanger raakte. Ik heb door mijn geschiedenis van Graves/schildklierstorm wel een extra vermoeiende zwangerschap en heb niet 100% kunnen werken maar ik heb bijvoorbeeld geen antistoffen (meer) in mijn bloed waardoor ik anders een medische indicatie zou hebben voor de bevalling. Nu ben ik eigenlijk zoals elke andere zwangere zonder Graves zeg maar. Jij hebt dus op dit moment Graves? En je zou graag nu ook zwanger willen worden?
Ik heb de ziekte van Graves.... Ik heb eerst een jaar lanmg medicatie geslikt en na dat jaar ben ik met de medicatie gestopt om te zien of mijn schildklierfunctie weer normaal zou zijn. Helaas bleek dat na een half jaar niet zo te zijn en kreeg ik een flinke terugval. Direct weer medicatie gaan gebruiken. Ik heb ook PCOS, dus bij mij speelde er nogal veel tegelijk op hormoonvlak, maar ben uiteindelijk met Clomid 100 en Pregnyl-injecties zwanger geworden van ons eerste kindje. Ik slikte toen nog wel de medicatie (wel afgestemd op mijn zwangerschapswens om het kindje geen kwaad te doen) en met week 15 van de zwangerschap was ik van de maximale dosering van de medicatie terug naar nul pillen per dag! Ik voel me ook heel goed, door de zwangerschap wordt de ziekte van Graves onderdrukt. Wel is de kans groot dat ik na de bevalling weer een terugval zal krijgen en dan moet ik dus direct overstappen van borst- naar flesvoeding omdat ik dan weer aan de medicatie moet.
@Belle: we zijn al 2 jaar bezig om zwanger te worden. Ik denk zelf dat mn Graves is geactiveerd door het stoppen met de pil. Ik slik al anderhalf jaar medicijnen voor de Graves en ben al bijna een jaar stabiel daarop. Al die tijd mochten we gewoon zwanger worden. Maandagochtend nog speciaal naar de internist geweest om te praten erover, mochten gewoon zwanger worden als we maar goede controle hadden. En smiddags belt ze op dat ik moet stoppen met de medicijnen, half jaar wachten, dan de slok en dan weer een half jaar wachten en kijken of het aanslaat. Zomaar ineens zegt ze ons dus dat we onze kinderwens anderhalf jaar uit moeten stellen! En de reden? Dat PTU niet goed zou zijn voor de baby. Maar zover ik nu heb gelezen (op de site van Graves Vereniging) is het veilig om met PTU zwanger te worden. En net als bij Meintje zullen ze proberen of je de medicijnen kan minderen/stoppen tijdens de zwangerschap, want Graves wordt onderdrukt. Dat was in het kort mijn verhaal! @Meintje: met thyrax en ptu mag je prima borstvoeding geven! Dus laat je alsjeblieft niet afschepen dat het niet mag, want het is veilig bevonden! Welke medicijnen en in welke hoeveelheid slikte je toen je bezig was met zwanger worden? Ik slik nu 1 witte Thyrax en 3x 50 mg PTU. Ben al vanaf februari stabiel ermee. Maar jouw internist stond dus wel achter een zwangerschap met medicijnen? Groeit je kindje goed? Heb je veel extra echo's gehad?
Hier ook Graves en nu voor de tweede keer zwanger. heb de slok gehad toen ik een jaar of 18/19 was dus hoefde niet te 'wachten' met zwanger worden. Mijn schildklier ligt nu stil en slik Thyrax wat geen kwaad kan voor het kindje.. Strumazol is geloof ik slechter om zwanger mee te worden. Ik raakte zwanger toen ik net stabiel was en dat was goed, daarvoor werkte het nog veel te snel en dan was ze niet blij geweest als ik zwanger was geworden. Is bij jouw een slok echt nodig dan?? Kan je niet aan de medicijnen blijven??
Oh ja, en ik krijg elke 3 weken controle, meestal met echo en moet n het ziekenhuis bevallen en daar 2/3 dagen blijven zodat ze het bloed van het kindje kunnen testen.. maar dat is helemaal niet erg.. juist even bijkomen
@Mirjam: ik wil juist graag aan de medicijnen blijven (oe, dat klinkt raar, maar liever medicijnen dan de slok, zo bedoel ik het) Maar volgens de internist zou de PTU schadelijk kunnen zijn voor de baby. Nu heb ik deze week heel veel opgezocht en de dosis die ik slik is dus niet schadelijk en zal de schildklier van de baby niet remmen! Maandag belt mn internist mij om te vragen welke beslissing wij hebben genomen. Dan krijgt ze alle informatie die ik nu heb en ben benieuwd wat ze dan gaat zeggen. Ik moet idd minimaal elke 4 weken bloed prikken en een echo wanneer we zwanger zijn. En in het ziekenhuis bevallen met check-ups net als jij. Gefeliciteerd met je zwangerschap
Ik weet niet beter dan dat je beter PTU kunt slikken dan strumazol als je zwanger bent, volgens mij kan dat dus gewoon. Als jij stabiel bent op medicijnen dan vraag ik mij maar af of je nou blij moet zijn met de slok. Mijn internist destijds was meer genegen de graves te behandelen met medicijnen dan met de slok. Dit omdat ik jong ben (inmiddels alweer 31 hoor) en je het risico loopt dat je schildklier er helemaal mee stopt als je de slok krijgt. Hij vond elke dag thyrax slikken voor de rest van mijn leven belastend. Uiteindelijk had ik geen keuze omdat ik allergisch reageerde op strumazol en moest ik toch de slok. Ik heb er geen spijt van, maar als jij nog een keuze hebt zou ik misschien gewoon PTU blijven gebruiken zoals je nu doet... Je kunt dan toch ook nog van de Graves afkomen??
De internist dacht dat het niet goed zou gaan als ik nu zou stoppen met de medicijnen. Denk ik zelf ook niet, want ik merk dat mn schildklier probeert om harder te werken (T4 is nu 21 en TSH 1,6 en elke keer is de T4 net ietsjes hoger en de TSH net ietsjes lager) Maar ik heb niks geen last van de medicijnen, dus heb dat liever dan de slok. In ieder geval zolang onze kinderwens niet is vervuld. Daarna wil ik best wat proberen, maar nu gewoon nog niet. Ik hoop dus dat ze me nog wil behandelen als ik maandag aangeef zwanger te willen worden met medicijnen. De internist vertelde mij dat ik nooit van de Graves af zou komen. Hoe ze dat bedoelde weet ik niet. Denk dat ze dan de anti-stoffen bedoelde?
Voor mij is het wel lang geleden hoor, dat ik zo "in de Graves" zat. Dus heel precies weet ik het allemaal niet meer. Ik geloof dat je idd wel weer opnieuw last kunt krijgen van Graves als het weg is, dus dan zou je kunnen zeggen dat je er nooit vanaf bent. Dat van die antistoffen zou wel kunnen. Ik heb ze in elk geval niet meer, want ik ben daarop getest aan het begin van de zwangerschap: het verschil tussen wel of niet in het ziekenhuis moeten bevallen en onder behandeling staan van een gynaecoloog. Ik denk dat jij (in mijn ogen, ben natuurlijk geen arts) best voor je kinderwens kunt gaan en ik begrijp heel erg goed dat 1,5 jaar wachten eigenlijk geen optie is. Voor mij was dat gelukkig destijds niet aan de orde (was toen 24/25 geloof ik toen het begon). Ik heb nooit voor die keuze gestaan. Ik ben benieuwd wat je internist maandag gaat zeggen! Heel veel succes in elk geval en ik hoop dat je héél snel een positieve test in je handen hebt!!!