Ik kreeg buikgriep in mijn proeftijd wat voelde ik me rot maar toch gaan werken, heb daar de boel onder gespuugd, gepoept (de wc verstopt ) en vervolgens out gegaan maar heb in t in ieder geval wel geprobeerd maar misschien had ik beter thuis kunnen blijven want had andere aan kunnen steken. Heb ook nog een keer ziek met koorts gewerkt, toen ik uiteindelijk toch ziek thuis was voelde ik mij erg schuldig en bood aan om vanuit mijn bed te werken. Door mijn schildklier ben ik vaak ziek en daar kan ik niets aan doen dus nee ik vind niet dat dat iets over mijn werkhouding zegt.
Helemaal mee eens. Ziek=ziek en dan hoor je thuis te zijn. Als je dat doet, zegt dat niks over je werkhouding. Wel over hoe je naar jezelf kijkt en voor jezelf zorgt, en als je dat goed doet, kan dat alleen maar een positief effect hebben op de kwaliteit van het werk dat je aflevert.
Ik kan niet stemmen. Het is echt geheel afhankelijk van de persoon en de situatie. Soms is ziekmelden gewoon beter. Kennis van me werkt op de vleesafdeling van een supermarkt. Ze 'mag' zich niet ziek melden. Denk er even over na en steek je hand op als je graag wilt dat het slagersmeisje komt werken terwijl ze een buikgriep heeft... Aan de andere kant vind ik ook niet dat je je voor elke nies ziek hoeft te melden. Ik ben juf. Mijn persoonlijke maatstaf is: "Wie kan nu het beste lesgeven: ik met mijn zieke hoofd die wel de klas kent? Of een 'vreemde' die de klas en de methodes niet kent, maar wel fit is?" En dat is vaak ook de maatstaf waar ik mijn collega's aan houdt. (In mijn eigen hoofd dan hè.) Als je je kinderen opzadelt met een vervanger, terwijl je zelf voor de klas kunt staan, vind ik dat niet oké. Kun je het niet (of niet op een manier waarbij de kinderen echt wat leren) dan kun je je beter ziek melden. Ik vind er dan ook niks 'stoers' aan als je dan toch komt werken. Integendeel: dat zou ik dan eerder een slechte werkhouding vinden.
Ik werk nu 14 jaar en heb me nog nooit een dag ziek gemeld. Ik voel me wel eens niet fit maar nooit ziek genoeg om ziek te melden. In deze belevingswereld trek ik soms mijn wenkbrauwen op als een collega zich 'alweer' ziek meldt. Ik weet niet zo goed of ik het een gebrek aan loyaliteit vind of gebrek aan flinkheid.
Je kunt vaak ook eigenlijk niet weten of het een gebrek is aan loyaliteit, gebrek aan flinkheid of dat iemand gewoon meer 'pech' heeft. Dat maakt dat je het ook eigenlijk niet kunt zeggen. En in sommige situaties is het gewoon stom en al helemaal niet loyaal 'flink' te zijn en toch te gaan werken als je ziek bent. (Denk aan anderen besmetten of kwalitatief slechter werk afleveren terwijl je ook vervangen had kunnen worden.
Ik ben trouwens ook juf. Maar als ik niet kom worden de klassen naar huis gestuurd. Er is geen vervanging. Op een dag dat ik mij niet zo fit voel, zal ik mijn lessen zo aanpassen dat ik beetje rustig aan kan doen. Maar goed voorbeeld van slagersmeisje met buikgriep. Ligt een beetje aan het beroep ook.
Niet waar. Niet zwaar: het is vervelend als iemand veel ziek is, maar dat iemand toch probeert te komen, meedenkt voor een oplossing en verder een goede werkhouding heeft weegt zwaarder. Ik vind, dat je iemand niet mag beoordelen op ziekteverzuim. Je kunt niet altijd kiezen voor een gezond lichaam. Je kunt mensen echter wél aanspreken op een slechte werkhouding. Mensen, die de kantjes er vanaf lopen. Mensen die hun afspraken niet nakomen. Mensen die echt uitstralen, dat het ze geen drol interesseert. Bah.
Veel verzuim zegt veel over je werkhouding en weegt erg zwaar bij ons op kantoor. 3 x ziek zijn in het jaar is ontslag met uitzondering daar gelaten. Ik merk dat ik mij ook irriteer aan het gemakzucht waarmee sommige collega's zich ziek melden. Door hun ren ik mijn benen onder mijn kont vandaan. Nee, ziek is ziek maar het moet niet met regelmaat gebeuren.
Daar kan ik met mijn hoofd niet bij. Je kunt er toch niks aan doen als je vaak ziek bent? Ja, natuurlijk zijn er mensen, die heel kleinzerig zijn, en die bij de eerste nies al denken dat ze niks meer kunnen. Maar ik vind het onbegrijpelijk dat ziekteverzuim reden van ontslag kan zijn. Wat nou als je een maag-darminfectie oploopt, waardoor je maag en darmen daarna een zwak punt blijven en je zo om de 3 maanden een flinke buikgriep hebt. En dan bedoel ik in de categorie van niet verder dan 5 meter van de wc af kunnen, niks binnen kunnen houden, ORS moeten nemen om uitdroging tegen te gaan. Om de 3 maanden, dat is du 4x per jaar. Is dat dan een geval van slechte werkhouding en jammer dan, maar zoek maar een andere baan? Volgens mij mag dat wettelijk niet eens!
Misschien gewoon een kwestie van 'niet gezegend zijn met een gezond lichaam'. Sommige mensen worden geboren met een verminderd immuunsysteem. Dat is niet een kwestie van niet flink zijn. Hoe denk je dat zij zich voelen, als ze steeds die opgetrokken wenkbrauwen zien als er weer iets mis is? Zie ook de reactie van Zonnebloem. Bij haar komt het dus door haar schildklier. Echt lullig als mensen dan gaan zeggen dat ze zich aanstelt. Bovenstaande gezegd hebbende... Iedereen is anders en je weet niet wat er met de ander is. Ik kan als ik eerlijk ben alleen mijzelf als maatstaf nemen. Als ik 3x per jaar ziek ben, is dat wel het maximum. Ben ik vaker ziek, dan is het echt veel (voor mijn doen dus). Ik heb wel het geluk, dat ik thuis kan werken. Als ik ziek ben, is het meestal wel griep of buikgriep, of 'gewoon' en fikse verkoudheid. Dan ben ik niet fit genoeg om in de auto te stappen (niet verantwoord), maar van thuis uit kan ik nog wel wat doen. Oja, die verkoudheid... Ik noem het vaak wel griep, omdat verkoudheid echt niet serieus genomen wordt. Het enige verschil is echter, dat je bij griep koorts hebt. Ik heb zelden koorts. Maar ik voel me wel belabberd. Spierpijn over mijn hele lichaam. Een enorme druk op je hoofd, vooral bij je voorhoofdsholtes. Zo erg, dat ik serieus niet meer helder kan nadenken. Mijn energieniveau wordt dusdanig aangetast, dat ik af en toe uit pure vermoeidheid niet meer overeind kan komen, of spontaan midden in een zin in slaap val. Als ik me zo voel, dan kan ik op het werk echt niks betekenen. Ook niet vanaf thuis. Ik meld me dan dus ziek.
Als je ziek bent ben je ziek maar ik vind wel dat velen snel ziek zijn. Op mijn vorig werk waren er 2 maandelijks ziek. Vrouw en man. Dan griep, verkouden, buikgriep, menstruatie, pijn aan pink, gevallen, kater. In het begin ging ik nog overwerken maar na een jaar stopte iedereen ermee omdat het altijd dezelfde waren en wij altijd moesten overwerken. Zolang het bedrijf er niks tegen deed bleven wij ook niet meer overwerken op een zonnige dag met 30 graden als madame of meneer weer de griep hadden.
Ik vind iemand vaak ziek als ze 4x of vaker zien zijn, maar voor iemand met een chronische aandoening (of zoals jij aangeeft zware dingen) vind ik het een ander verhaal aangezien het 1 vaak met het ander samenhangt. En veelvuldig ziek zijn kan/heeft vaak ook een achterliggende reden en heel eerlijk ik vind dat een werkgever ook een taak heeft om zijn werknemer daarin bij te staan en samen te kijken naar oplossingen. Als mijn werkgever indertijd niet het gesprek met mij aangegaan was dat ze het idee hadden dat het niet lekker ging privé en de deur open zette om daarover te praten om er een oplossing voor te vinden, had het wss nog veel langer geduurd voor ik bij mijn ex weg was. En dat gesprek vond niet plaats omdat ik juist vaak ziek was, maar doordat ik ondanks dat ik me niet goed voelde altijd kwam werken. Dat dit na ik uit elkaar ging resulteerde in dat ik mij het jaar daarna meer ziek heb moeten melden werd ook niet moeilijk over gedaan, beter gezegd ik ben ook toen door mijn leidinggevende een paar keer naar huis gestuurd, zodat ik even wat extra rust kon pakken terwijl ik voor een snotneus of een lichte verkoudheid normaal echt niet thuisblijf.
heb een collega die regelmatig ziek is ook als kind ziek is meld ze zich ziek. Dit vind ik dus echt niet kunnen bij me vader op het werk krijg je 2 extra verlofdagen als je het hele jaar niet ziek bent geweest,
Het gaat in het voorbeeld toch over echt ziek zijn (40 graden koorts en griep oid). Ik vind dat weinig zeggen over werkhouding. Als je dan naar huis gaat kun je toch niet zeggen dat je geen doorzetter bent? Ik ben zelf ook vaak ziek geweest toen Thijmen klein was. Doordat ik HG in mijn zwangerschap had, was ik enorm bevattelijk geworden voor alle virussen die hij meenam. Had in korte tijd meerdere ernstige keelontstekingen (met kaakklem etc), voorhoofdholte ontsteking en griepen gehad. Dat zegt meer iets over mijn bevattelijkheid dan over mijn werkhouding! Ik vind wel dat je er alles aan moet doen om weer gezond te worden. Zo heb ik dus uiteindelijk mijn keelamandelen laten verwijderen en dat heeft wel wat geholpen. Ik vind het persoonlijk ook zwaar irritant als mensen ziek gaan werken. Ik vind dat vervelender dan als mensen ziek naar huis gaan. Want je steekt je collega's aan en mensen die snel ziek worden zijn dan weer de klos.
Ik denk dat jij gewoon geluk hebt gehad dat je nooit echt ziek bent geweest. Denk niet dat je anderen op die manier kunt beoordelen. Ik denk dat het gebrek aan zelfwaardering is als je je niet ziek meldt als je dat wel echt bent.
Ik meld me vrijwel nooit ziek.. Mijn collega daar in tegen erg vaak, iedereen vind daar altijd wat van, maar ik geloof niet dat ze dit voor haar lol doet, ze heeft een chronische ziekte die gewoon enorm onderschat word.