Hallo allemaal! Ik hoop dat iemand mij hier een beetje uit de zorgen kan helpen. Ik ben nogal een druktemaker ik ben pas tien weken zwanger maar sinds afgelopen week zit ik al in de ziektewet. Ik had hiervoor een ww uitkering. Ik heb enorme last van mijn bekken en onderrug en ben oververmoeid. Nu is mijn vraag hebben jullie ervaring hoe het uwv hiermee omgaat? Ik wordt binnenkort teruggebeld door het uwv om te kijken of ik beter ben. Dit ben ik bij lange na niet en de gynacoloog geeft aan dat ik er maar vanuit moet gaan dat het zo blijft. Ik ben alleen ontzettend bang dat het uwv bijv zegt ga jij maar weer aan het werk! Of valt dit mee met ziekte door zwangerschap? En hoe reageert een arts van het uwv hier meestal op? Ik weet ook niet of ik daar naartoe moet hoor.
Mijn ervaring met UWV en bedrijfsartsen is dat ze erg voorzichtig zijn met zwangeren. Als jij zegt dat het niet gaat, dan gaat het niet. Tenminste, bij mij stelde dat telefoontje weinig voor, ik vertelde waar ik last van had en zij zeiden: oke.
Ik had een werkgever, dus ik ben bij bedrijfsarts geweest, dan heeft het UWV genoeg aan telefoontje. Aangezien je een uitkering hebt, zul jij waarschijnlijk wel naar UWV arts moeten, maar ze nemen echt niet veel risico's met zwangeren. Niemand zou op zijn geweten willen hebben dat er iets vervelend gebeurd!
Het UWV is inderdaad erg voorzichtig met zwangere vrouwen. Ze nemen het advies van de gynaecoloog over. Ik heb indertijd ook alleen een telefoontje gehad en daarna niks meer gehoord.
Ik zit in de ziektewet via het UWV. Dat al sinds week 7 van mn zwangerschap door hevige misselijkheid. De misselijkheid is over, maar andere klachten als vermoeidheid, rug- en bekkenpijn niet. Ik ben in februari bij verzekeringsarts geweest. Hij gaf ook aan dat mijn zwangerschap op nummer 1 staat en niet het solliciteren. Hij gaf aan dat mn ziektewetuitkering doorgetrokken wordt naar mijn zwangerschapsverlof. Stress is niet goed voor een zwangere vrouw en haar ongeboren kind. Denk aan jezelf en de kleine.
Ik ben zelf rond week 27 de ziektewet in gegaan vanwege Trombose been. Mijn ervaring is dat je die arts moet uitleggen wat er met je aan de hand is en op basis daarvan oordeelt hij of je daar heen moet voor een controle. Bij mij was dat dan niet nodig en zei die vrij snel dat de Ziekte wet was goed gekeurd.
Zit sinds week 17 in de ziektewet , toevallig vandaag werd ik gebeld hoe het ging. Praatje gemaakt en niks aan de hand. De beste man zei doe maar lekker rustig aan .
Bedankt voor jullie reacties. Dat stelt me wel gerust. Ik wordt volgende week weer gebeld. Ik vond alleen het eerste gesprek zo raar met de verzuimmanager want ik heb altijd kantoorwerk gedaan en ze zei toen zulk zwaar werk deed je toch niet. Maar daar gaat het ook niet om mijn dag bestaat momenteel echt uit slapen en proberen om af en toe wat in huis te doen en smiddags komt mijn dochter van vier weer uit school waar ik ook aandacht aan moet besteden. En omdat deze mevrouw zo'n reactie gaf werd ik gewoon echt een beetje bang wat ze volgende keer gaat zeggen en wat een verzekeringsarts dan wel niet zegt.
Ik zit al vanaf november in de ziektewet (via werkgever) en ik heb welgeteld 1 keer een Arboarts gesproken. (via werkgever, niet het UWV) Van het UWV pas begin maart wat gehoord. Tijdens dat ene gesprek verteld wat mijn klachten zijn, mevrouw was akkoord en gaf zelf al aan dat ik waarschijnlijk niet meer aan het werk kom (vanwege HG) voor mijn bevalling en dat mijn contract vorige week zou verlopen. Gisteren ben ik nog een keer gebeld (telefonische afspraak) en ik was ook een beetje zenuwachtig of ze mijn ziekte goed zouden keuren. Geen probleem, ze heeft alleen nog even mijn gegevens doorgenomen en verteld dat mijn zwangerschapsverlof vanzelf ingaat na het ziekteverlof, en ik een brief krijg als zeker is wanneer mijn laatste dag is. Daarna moet ik zelf aangeven of ik nog ziek ben, of WW aan moet vragen. Al met al heeft dat gesprek nog geen 5 minuten geduurd, en ze heeft zelfs nog een paar keer aangegeven dat er verder geen contact meer zal worden opgenomen (behalve dan de bevestigingsbrieven) Er is dus niet eens een arts geraadpleegd door UWV of gevraagd om een bewijsbrief.
Vandaag weer gebeld. Mevrouw vertelde dat mijn dossier wordt overgedragen aan het medische team. Daar hoort ook een reintegratiebegeleider bij. Iemand hier ervaring mee? Ik bedoel ik zie het niet echt voor me wat voor nut het heeft want het wordt alleen maar zwaarder en ik zie mij niet reintegreren nu.Excuses voor alle vragen maar ik vind het zo onduidelijk. Het kan trouwens ook zo zijn dat er gelijk een arts contact opneemt maar dat weet ik niet.
Portret, ik denk dat elk geval anders is en ervaringen van ander meiden zijn misschien niet op jouw situatie van toepassing... misschien ook wel maar hoe dan ook blijft het onzeker. Het beste lijkt me dat je jouw contactpersoon even terug belt voor opheldering. Dat is echt niet raar. Schrijf je vragen op en vraag om duidelijkheid zodat jij ook weet waar je aan toe bent in je niet in onzekerheid hoeft te zitten over telefoontjes of brieven die je mogelijk kan ontvangen. Zo heb jij ook rust.. Dus bijv. Waarom wordt mijn dossier overgeragen? Is dit standaard procedure? Wat is momenteel jullie doel? Wat is de rol van de reintegratiebegeleider? Wanneer kan ik volgend contact van jullie verwachten? Wat wordt er in de tussentijd verwacht van mij? etc
Ja dat is normaal. Is het ook niet mogelijk om 50% te gaan werken en dan halve dagen? Ik doe dat momenteel en werk 10uur per week,2 halve dagen. Dat bevalt me prima want zo hou ik toch contact met mijn collega's. Ik daarin tegen doe wel zwaar werk,veel lopen,bukken,tillen en lang staan
Bij mijn weten is dat gewoon de standaard procedure. Ze willen even kijken wat je eventueel nog wel kunt en daar dan afspraken over maken. Over het algemeen zijn ze wel voorzichtig met zwangeren. Je hebt het over vermoeidheid, dat hoort er ook wel een beetje bij het eerste trimester. Ik ben geloof ik nog nooit zo moe geweest als de eerste 12 weken. Ik was ook al bang dat dat zou blijven, maar na die 12 weken had ik ineens weer energie voor 10! Dat werd weer langzaam minder naar het einde toe, maar ook dat is normaal. Waarschijnlijk spreken ze in dat gesprek met je af dat je nog een poosje "ziek" blijft en dat ze dan in een volgend gesprek gaan kijken hoe het dan met je gaat.
ik heb via mijn wel wat ervaring met bedrijfsgeneeskundig werk en ik denk dat ze zo vroeg in de zwangerschap toch zullen gaan kijken of er nog benutbare mogelijkheden zijn. ze zijn natuurlijk wel erg voorzichtig met zwangeren maar volgens de richtlijnen zijn er vaak toch wel mogelijkheden zeker als het werk fysiek wat minder zwaar is. Ik weet dat ze het ook belangrijk vinden dat je jezelf goed inzet voor het herstel dus bijvoorbeeld naar de fysio gaan, toch dingen proberen etc. Wellicht lukt het dan ook voor jezelf om wat positiever te blijven t.a.v. je herstel. Veel succes met het hele traject.