Mijn zoon is 2 jaar en 4 maanden. Sinds 2 maanden lopen we met hem bij een kinderarts omdat hij nog niet losloopt (wel aan de hand, maar nog een klein beetje onstabiel) en nog niet praat. Hij is wel heel erg bij en begrijpt alles wat je tegen hem zegt. Hij oogt niet moe of afwezig, zijn fijne motoriek is goed. Hij is overdag goed in zijn doen, vrolijk, slaapt goed (sinds een aantal weken, daarvoor was hij meerdere keren wakker 's nachts). Eigenlijk het enige wat aan hem scheelt is zijn loop en spraak achterstand. Zijn bloed is nagekeken en daar kwam een verhoogd lactaat uit. Dit kan duiden op een stofwisselingsziekte of omdat hij erg overstuur was tijdens het prikken en het prikken erg moeizaam ging. Op dit moment zijn ze zijn urine aan het onderzoeken vanwege het verhoogde lactaat in zijn bloed (uitslag duurt minimaal vier weken). Nu maak ik me ontzettend zorgen dat er straks echt iets ergs is met mijn zoontje. Dit had ik namelijk helemaal niet aan zien komen. Ik dacht altijd het komt wel goed, hij is gewoon laat. Er is al een ct scan gemaakt van zijn hoofdje, maar dit was goed gelukkig. Herkent iemand mijn verhaal! Ooit meegemaakt bij jezelf of in je omgeving? Waar zou ik aan kunnen denken? Mijn dochter was 22 maanden toen ze liep, ook niet heel vroeg. En het late praten komt ook voor bij de zoontjes van mijn nichten.
Mijn zoontjes hebben allebei een unieke genetisch afwijking waardoor ze ook (wat) achter lopen. Mijn jongste zoon heeft er een mindere achterstand door dan zijn broer, op heel veel gebieden is hij zijn broer nu al aan het inhalen. Mijn oudste zoon heeft klassiek autisme met een ontwikkelingsachterstand. Ik zou proberen niet te gaan googlen, als er echt zware vermoedens waren van iets ergs, dan had de kinderarts die je al lang verteld. Wel zou ik nu al inzetten op een vorm van dagbehandeling. Ik zeg niet dat je zoon deze nodig zal gaan hebben, maar de wachttijden voor de onderzoeken hiervoor zijn rustig een half jaar en dan moet je nog wachten tot er plaats is op de juiste groep, het wijkteam zijn zegje gedaan heeft, etc. Maw je mag blij zijn als hij op zijn derde terecht kan. Je zou bijvoorbeeld kunnen starten bij een audiologisch centrum, de kinderarts kan je hier naartoe verwijzen. Afzeggen kan altijd nog. En wij hadden het destijds ook helemaal niet zien aankomen, je verwacht zoiets niet. Wij kregen de genetische uitslag een dag voor mijn oudste zoons tweede verjaardag. Ik denk er ieder jaar toch weer aan terug. Het heeft ook best wel eventjes geduurd toen voordat ik weer kon kijken naar wat mijn oudste zoon allemaal wel kan.
Mijn dochter heeft op een aantal gebieden een achterstand. Waaronder een ernstige spraak achterstand. Ze begrijpt alles wel. Ik herken jouw situatie dus niet, een achterstand wel. Ik sluit me aan bij wat Berte zegt. Ga uitzoeken wat voor hulp je allemaal nodig denkt te hebben en begin met verwijzingen te vragen (huisarts) en aanmelden. De wachttijden zijn zo verschrikkelijk lang. Voorbeeldje: over mijn dochter is in januari gezegd dat ze onderzocht moest worden door Kentalis. Uiteindelijk had Kentalis de aanmelding pas in maart binnen en in november hebben we dan eindelijk afspraken staan. Dit gaat wel om verder onderzoek, geen audiologisch onderzoek. Maar dan weet je in ieder geval dat het echt belangrijk is om nu al op van alles in te gaan zetten.