Hey allemaal Ik moet dit ff kwijt.... Mijn man en ik hebben een paar weken geleden over 5 dec gehad wat we dan gaan doen, Voor gaande jaren deden we sinterklaas 3 keer apart, 5 dec ons gezin( we hebben een zoontje van 2,5) op een middag schoonfam (met broers zussen van mijn man)en een andere dag mijn ouders. Als het dit jaar 5 dec is ben ik net 2 weken bevallen van onze 2e zoon via een keizersnede. Dus ik heb voorgesteld aan mijn man om deze keer sinterklaas lekker klein te houden en het alleen 5 dec te vieren met de opa's en oma's. Hij zei is goed Nu komen we net van mijn schoonouders vandaan en mijn schoonmoeder vroeg hoe gaan we het doen met sinterklaas, Ik zo john en ik hebben het er al over gehad en het lijkt ons leuk om het deze keer alleen met de opa's en oma's te doen... Mijn schoonmoeder meteen in de stress!!!!!!!!!!!!!!!! JA DAT KAN NIET WANT IK HEB NOG MEER KINDEREN (1 van 27 en 1 van 23 met aanhang ZONDER kindere) Nu heb ik het dus in ene keer gedaan en mijn man is nu ook boos op mij Ik zei ook tegen hem ik wil deze keer gewoon 1 keer klein sinterklaas vieren bij ons thuis, de kans bestaat misschien dat ik nog op bed lig( ik weet ook niet hoe de KZ verloopt) ik zit er gewoon niet op te wachten om die hele meut in ene keer of 2 dagen lang sinterklaas te vieren. en als mijn hele schoonfam komt ben je een paar UUR met kado's bezig want hun vinden dat sinterklaas niet alleen om de kinderen draait maar dat iedereen kado's moet krijgen.... Dus ja wat vinden jullie, ik krijg hier namelijk van mijn man de schuld dat ik het TE zwart/wit zie en dat het aan mijn hormonen ligt sorry vor het lange verhaal, maar ik baal er gewoon van dat ik neit mijn eigen mening mag hebben liefs Ramona
Ik vind dat je groot gelijk hebt hoor! Ik had er 2 weken na mijn bevalling ook echt niet aan moeten denken. Wel grappig , mijn vriend heet ook John en ook wij hebben een rot situatie wat sinterklaas betreft door mijn schoonouders. Grr! Maar gewoon doen wat JIJ wilt hoor en je niets aantrekken van wat anderen ervan vinden. Jij bent net bevallen, zij niet..
Je hebt groot gelijk hoor! Dit ligt niet aan je hormonen. Een KS is niet niets. Mannen die worden aangesproken door hun moeder zijn ineens kleine kinderen. Ik zou vasthouden aan wat jullie hebben afgesproken.
Ja maar je voelt je gewoon lullig eerst ben je het ergens met z'n 2en mee eens en dan ben ik de boe man, en het ergetse is ik wil het gewoon met john er over hebben maar hij wil niet meer met me praten.....en dat is dan een volwassen man van 31 :S
Ik vind dat jullie allebij een punt hebben. Het is inderdaad gezelliger op de manier die je schoonmoeder en je man wil, maar ik snap ook heel goed dat jij je rust wilt, zeker na een keizersnede en een pasgebore baby. Waarom zoek je niet samen met je man een tussenweg? Je viert het 1 keer klein zoals jij wil, daarna vieren jullie het zoals je man wil alleen dan bij zijn moeder thuis, zodat als het jou of je pasgeboren kindje teveel word, jullie terug naar huis kunnen. Of is dit dan tever weg? Zoek in iedergeval een tussenweg, zie geen rede om hier ruzie over te maken in iedergeval, jullie hebben beide een heel goed standpunt. Nu nog op een volwassen manier uitpraten. Sterkte meid, enneh een keizersnede is niet niets, daar mag hij best rekening mee houden. Volgend jaar is er ook weer een sinterklaas. gewoon een passende tussenweg zoeken voor dit jaar. Je andere zoontje is er ook nog en die vind het misschien wel heel erg leuk.
Nou, snap wel dat je het niet ziet zitten om het 3 keer te vieren hoor, en dat je die ene keer klein wilt houden. Hier hadden we vorig jaar eenzelfde probleem: kids van mijn man waren rond mijn uitgerekende datum jarig en normaal vieren we dat groot op een zaterdagmiddag met een boel visite. Toen ik afgelopen jaar bij manlief ter sprake bracht dat ik dat dus even niet zag zitten, was het eerst ook onbegrip en verzet. Ik heb uiteindelijk geroepen: Weet je, dan zien we dan wel. Nou, op dat moment was overduidelijk dat dat niet ging en hebben we de verjaardagen van de kids beiden op de dag zelf gevierd met onze beider ouderparen en verder niks. Dus mijn tip zou zijn om het zoveel mogelijk te laten rusten, lekker niks af te spreken en gewoon te roepen: Ik weet niet hoe ik dan ben, dus ik zie dan wel... Als je op dat moment te brak bent, gaat je man heus wel mee in wat wel en niet kan, was hier namelijk helemaal het geval
Nou, ik begrijp je helemaal. Zo kort na de geboorte van een kindje zit je gewoon niet te wachten op zo'n geregel (om het maar even zo te noemen). Ik zou gewoon duidelijk zijn en aangeven wat jij wilt!!