Hoi Ik ben benieuwd of moeders dit herkennen. ik merk dat ik ben verandert sinds de geboorte van mijn zoontje. We hebben een moeilijke start gehad omdat hij te vroeg is geboren. Ik maak me veeeel minder druk om dingen die ik eerder belangrijk vond. Ik kocht veel kleren, maar nu niet meer. Ik doe minder aardig tegen anderen, niet onaardig, maar ik doe niet meer zo mijn best daarvoor. Het maakt het leven een stuk makkelijker. groetjes
Heel herkenbaar. Als ik nu ga shoppen kom ik eerder thuis met iets voor haar dan voor mezelf bv. Ineens werden andere dingen belangrijk, ineens voelde ik bv de behoefte om wel 3/4 x op een dag stof te zuigen, toen ze eenmaal met kruipen begon. Ons huis is nog nooit zo schoongeweest als het afgelopen jaar en zo kan ik nog wel meer dingen opnoemen.
ja ook hier denk ik niet meer echt aan mezelf. is al een poosje geleden dat ik eens lekker wat kleding voor mezelf heb gekocht! ook vergeet ik hele erge dingen zoals vandaag zijn vrienden van ons in ondertrouw gegaan en waren we dus echt vergeten.... verjaardag en zo vergeet ik, schaam me hier heel erg voor.. moet alles opschrijven. en soms als iemand tegen me staat te kletsen lijk ik soms ook af te dwalen en krijg niets van het verhaal mee
Ik ben ook erg verandert sinds ik moeder ben geworden. Heb mijn huisje altijd piekfijn in orde en wil alles schoon hebben voor de kleine. Niets vind ik zo belangrijk dan schone vloeren, schoon sanitair, magnetron spik- en span met het oog op babyvoedingen die erin opgewarmd worden, schoon textiel enzovoorts. Ik ben nog vrolijker dan voorheen, ga nog steeds met plezier naar mijn werk... Maar kijk werkelijk de hele dag uit naar de momenten dat ik mijn kleintje eindelijk weer vast kan houden en knuffelen. Behalve dat ik er nu toch totaal geen geld voor heb, voel ik ook helemaal niet meer zo de behoefte om geld aan mezelf uit te geven. 9/10 keer kom ik met iets leuks voor zoonlief thuis, ipv met kleding voor mijzelf... Behoefte tot uitgaan is nagenoeg verdwenen, ik ben veel rustiger en heb een eindeloos geduld. Zelfs in omgang met mijn wedstrijdpaarden merk ik dat... Niets heeft nog haast, zelden is mij iets te veel. Soms ben ik doodop, maar als ik die glimlach van die kleine dan weer zie of zie dat hij iets nodig heeft, krijg ik ineens weer een lading energie. Dat had ik vroeger echt niet durven denken.
herken me in jullie allen! ben rustiger, minder druk om het huis de rommel... koop meer voor de meiden dan voor mezelf etc etc erg positief hier dus!
Ik was vroeger een feestbeest,nu niet meer. Ga veel liever met mijn meisje ergens naartoe,krijg je ook geen kater van. Ik maak me niet meer zo snel druk om onbenullige dingen. Mijn dochter,die is pas belangrijk! Kleren kopen doe ik eens in de zoveel tijd,vroeger iedere week. Maar ik heb er wel een hoop zorgen bij gekregen.... Bang dat er wat met haar gebeurd,kinderlokkers,mensen die niet opletten in het verkeer,enz.enz... Ik kan wel zeggen:mijn meid heeft mijn leven compleet omgegooid in positieve zin!
Ik ben echt een zacht ei geworden, sinds ik kinderen heb. Als ik iets aangrijpends over kinderen op televisie zie, moet ik gelijk huilen. Bij een ontroerend verhaal in de krant, tijdschrift of een boek ook. Ook dat vergeetachtige herken ik heel erg. Dat wordt nog wat als ik weer moet gaan werken.
Ben ook heel vergeetachtig. Vanochtend had ik een vriendin aan de telefoon en we hadden wat afgesproken, heb ik genoteert op de kalender, half uur later twijfelde ik of ik het wel goed genoteert had, dus ik die vriendin weer opgebeld, bleek wel te kloppen wat ik had opgeschreven. En de, misschien wel overdreven, bezorgheid naar ons dochtertje. Over wat haar wel niet kan overkomen ed. kinderlokkers, ziek worden enzo. Ja zelfs over dat ze later maar niet in de val komt van een loverboy oid . Gelukkig is dat nog lang niet zo ver, maar denk er wel eens aan.
En of ik ben veranderd! Je bekijkt jezelf en de wereld opeens met hele andere ogen. Opeens is zit buiten vol gevaar (niet dat ik er paranoide van wordt) maar je bent wat meer oplettend etc. Het is gewoon niet te beschrijven hoe grote impact zo een kleintje op je leven heeft en op je manier van denken.
Ik ben ook heel erg veranderd sinds ik moeder ben. Was nogal een losbol, nu ben ik iets rustiger. Ook tegenover (binnenkort ex) vrienden, heel anders. Hun hebben geen kinderen en hebben ook absoluut geen interesse in kinderen of die van mij. (waren onze kroegvrienden) Nou dan heb ik het er ook mee gehad. Laatst zag ik ze nog, zeiden mij gedag en hoe gaat het, ze hebben niet eens 1 keer naar Sasha gekeken. We hebben trouwens wel andere vrienden gekregen, mensen met kinderen of mensen die zwanger zijn, daar trekken we nu veel meer mee op ineens.
Ik ben ook veranderd, maar ik ben niet bang voor gevaar of enorm bezorgd ofzo. Wel vind ik kleine dingen waar ik me eerder druk om kon maken, niet meer zo belangrijk