Hallo meiden, hoop dat iemand me wat positieve verhalen kan vertellen....3 weken geleden de 20 weken echo gehad en een half uurtje naar onze gezonde zoon mogen kijken. Zo mooi! Tot die tijd een erg onzekere zwangerschap gehad, veel bloedverlies de eerste 10 weken, nog een auto-ongeluk met 15 weken, maar nu leek alles goed te gaan. Bij 20 weken echo ook de baarmoederhals gemeten, en die was mooi lang, 42 mm. Na de echo veel last gehad van buikpijn, krampen en harde buiken...twee dagen geleden opeens bloedverlies. Natuurlijk meteen de gyn gebeld en moest komen voor controle. Baarmoederhals bleek ingekort te zijn tot ongeveer 28-33mm in drie weken, nog steeds boven de norm van 25mm maar in combinatie met de andere klachten wel een reden voor de gyn om te zeggen dat ik niet meer mocht werken tot de volgende controle, over 1,5 week. Bloedverlies ondertussen weer gestopt, en het rare is, voel me best goed nu eigenlijk. Harde buiken zijn er nog wel maar niet meer echt heel veel. Heeft mn gyn dan toch een beetje overdreven? Ik hou me natuurlijk netjes rustig zoals hij heeft gezegd...maar weet niet zo goed of ik me nu echt al heel veel zorgen moet gaan maken...iemand ervaring hiermee??
ja hier ervaring mee. toen ik 24 weken zwanger was bleek ik na controle bij de gyn veel last te hebben van harde buiken. Ik maakte me zo'n zorgen dat ik diezelfde dag nog naar het ziekenhuis ben geweest en daar was mijn bmh 43mm. Helemaal netjes dus. Toen moest ik het ook rustiger aan gaan doen en dat heb ik gedaan zover ik kon (wel gewoon blijven werken maar merkte dat het niet goed ging). Twee weken later weer naar het ziekenhuis, en daar bleek nog steeds de bmh even lang, ondanks de vele harde buiken (om de 2-3 min). 4 dagen later kwam de vk en die heeft me getoucheerd en het bleek foute boel; verweekte baarmoedermond en verkorte baarmoederhals. Ik moest toen hals over kop naar het ziekenhuis en na een meting bleek hij nog maar 25mm te zijn (in 4 dagen tijd dus!). Ik werd meteen opgenomen en kreeg de longrijpingsprikjes en weeenremmers (inmiddels 27 weken zwanger), en omdat in ons streekziekenhuis geen NICU is (voor evt vroeggeboorte) ben ik toen overgeplaatst naar een academisch ziekenhuis. Daar kreeg ik ook uitgelegd dat zij in principe geen opname doen als de baarmoederhals nog boven de 25mm zit. Zodra hij daaronder zit mag je absoluut niet meer lopen. Ik heb zelf 10 dagen in het ziekenhuis gelegen en mocht echt alleen opstaan om naar het toilet te gaan en te douchen. Na die 10 dagen hebben ze weer een meting gedaan en toen bleek de baarmoederhals weer verlengd te zijn tot 40mm, en ben ik ontslagen. Gisteren (5 dagen later) weer een meting gehad en ik zit nu op 34mm, omdat ik iets meer heb gelopen sinds ik thuis ben. Ik zou toch wel vooral rust blijven nemen, mijn ervaring is dat zodra ik in beweging kom (zelfs op een stoel zitten is al teveel) de harde buiken terugkomen. Ik neem aan dat je wel al een afspraak hebt voor een controle? Mocht je baarmoederhals dan weer langer zijn dan kun je altijd proberen iets meer te bewegen, maar als hij straks onder de 2 cm komt dan mag je echt helemaal niks meer en lig je je dood te vervelen in het ziekenhuis (geen pretje, geloof me).. dus liever gewoon rustig blijven nog even want je zit nu ook op zo een vroege termijn..
oh sorry ik lees nu dat je over 1,5 week weer controle hebt. Dus tot die tijd gewoon de rust nemen, ook al nemen je harde buiken af. Ik weet dat het heel erg moeilijk is, ik kon het zelf ook niet opbrengen en daardoor ben ik uiteindelijk in het ziekenhuis beland. Nou had ik het 'geluk' dat ik 'al' 26 weken zwanger was, maar jij zit nu nog op de grens van wel/niet behandelen bij vroeggeboorte dus is het nog riskanter! Bovendien lees ik dat je bloedverlies had, weten ze ook waar dat vandaan komt? Als je een placenta praevia hebt, is dat ook weer een extra risicofactor en bloedingen stimuleren de weeenactiviteit. En bloedingen krijg je weer door veel te bewegen.. Wil je natuurlijk niet bang maken want het kan ook gewoon goed aflopen (de baarmeoderhals kan ook weer langer worden zoals bij mij ook is gebeurd, en als het dan goed blijft gaan mag je langzaanaan weer proberen wat te doen) maar daarbij is het wel belangrijk dat je gewoon die rust neemt.
Dankjewel voor je snelle reactie! Moet inderdaad over 1,5 week weer terug voor controle en als er iets veranderd in de tussentijd moet ik meteen bellen...maar ik was zeker wel van plan om tot de volgende controle heel rustig aan te doen....heb me vandaag alleen van bed, naar bank, naar ligstoel buiten verplaatst....en de harde buiken lijken wel minder te worden. Placenta ligt overigens wel aan de buikwand, maar hoog genoeg. waar het bloedverlies vandaan kwam weten ze niet, ik wacht wel nog op de uitslag van het uitstrijkje dus misschien zegt dat meer. Je maakt me zeker niet bang, ben blij dat je dit vertelt! Als je je goed voelt denk je toch al sneller "kan best even naar de winkel, kan best even stofzuigen etc" Maar ga dus eht niets doen tot de volgende controle, dan ben ik tenminste voorbij de 24 weken.... Achteraf gezien misschien toch een veel te druk sociaal leven gehouden naast ook een fulltime baan... Maar jeetje, jij hebt ook een verhaal zeg, ik hoop dat het bij je allemaal rustig blijft en dat de kleine nog lekker lang in je buik blijft zitten. Sterkte!!
bedankt gelukkig gaat het nu goed en sta ik onder strenge controle, dus ik maak me niet zo'n zorgen meer. Hopelijk blijft het bij jou zo goed gaan, dat je harde buiken afnemen is in ieder geval al een heel goed teken! Bij mij had rust op een gegeven moment geen nut meer, het bleef gewoon doorgaan. Sterkte!
met mijn 20 weken echo zat ik op 3.1 cm en met 26.5 weken was me bmh 1 cm ben toen opgenomen voor een week en mocht daarna weer naar huis met 31 weken hebben ze me weer gehouden want me bmh meting was 0.4 cm!! ze hebben me longrijpingsprikken en aan de weeen remmers gezet omdat ze er van overtuigd waren dat de baby er aan zou komen.. ze hebben me toen 10 dagen gehouden zelf heb ik hier niks van gevoeld of gedacht van wow ik heb harde buiken ofzo Nu zijn de doktoren verbaasd want met 37 weken en 1 dag loop ik nog steeds rond Ik doe wel heel rustig aan sinds ze me de 1e keer hadden opgenomen geen dingen tillen geen schoonmaak alles word voor me gedaan en ik vooral veel liggen Ik begrijp precies hoe angstig je nu zal voelen dat had ik ook en ik voelde me verraden door me lichaam maar ja aan dat negatieve heb je ook niks besefte ik al gauw dus besloot ik maar mijn lichaam te vertrouwen en nu nog steeds heb ik niet het gevoel dat me kleine elk moment hier kan zijn ( terwijl het juist nu wel mag) Over de baarmoeder tast men nog in een heel grijs gebied want er is erg weinig over de baarmoeder bekend en waarom het bij de een zo snel inkort en zelfs tot ontsluiting komt.. Mijn moeder hadden ze toen ook gehouden met 27 weken want die had zelfs 3 cm ontsluiting en uiteindelijk beviel z evan me zusje met 39 weken mijn advies is heel rustig aan doen veel rusten doe af en toe wel een rondje til geen zware dingen en vertrouw op jezelf en je kleine!! En vraag of het mogelijk is dat ze een ringetje bij je plaatsen want dat kan volgens mij bij jou nog heel veel succes en hopelijk lees ik over een paar weken dat je gewoon ook rond loopt met 37 weken
Tijdens de zwangerschap van mijn dochter had ik ook een verkorting van de baarmoederhals bij 29 weken zwangerschap. Ook had ik gescheurde vliezen. Ik ben toen meteen overgeplaatst naar het WKZ. Heb longrijping gehad en weeenremmers. Uiteindelijk is ons meisje met 32w3d met een spoedkeizersnede gehaald. Nu ben ik zwanger van de 2e ( bijna 31 weken ) en had op 22 weken zwangerschap weer een verkorte baarmoederhals. Ik ben toen gestart met wekelijks proluton ( injectie ) en nu is alles stabiel.... Het advies, doe lekker rustig aan !
Van mij een heel gekleurd advies, ik ben mijn dochter vanwege baarmoederhalsinsufficiëntie verloren met 20 weken zwangerschap. Doe het gewoon zo rustig mogelijk aan, uit persoonlijke ervaring kan ik je vertellen dat ook zonder harde buiken je baarmoederhals kan verkorten. Ik had destijds helemaal geen harde buiken. Die proluton injecties zou ik in jouw geval ook om vragen, dat is extra progesteron. Je kunt het ook als vaginale tabletjes krijgen (utrogestan). Echt, doe het zo rustig mogelijk aan, wat er dan ook gebeurt, dan heb je jezelf later niks te verwijten. Overigens vind ik het wel een goed teken dat je gynaecoloog je pas over 1,5 week weer wil zien.
Wegens vroeggeboorte van ons eerste kindje (oorzaak staat niet 100% vast) sta ik onder strenge controle en krijg ik elke 2 weken een baarmoederhalsmeting. De bmh varieert bij mij van 4.1cm tot 3.4cm. Ik vind overigens de marge van 28-33mm erg groot. In mijn geval zou ik me nl. bij 33 mm niet echt zorgen maken en bij 28 mm toch wel wat meer. De lengte van de bmh is erg afhankelijk van bij of je blaas erg vol is, of je druk bent geweest etc. Ik zou voor nu zeker veel gaan rusten, dan kun je bij de volgende controle zien of dit effect heeft op de lengte van je bmh (Luca ik heb je verhaal gevolgd en wat fijn dat je weer thuis bent!!!)