Ik weet dat er heel veel topics zijn over baby's die niet in slaap kunnen komen (heb deze topics voor grotendeels gelezen) Maar ik wil dus toch mijn eigen verhaal even kwijt. Ik heb een dochtertje van 6 weken oud die dus erg moeite heeft om in slaap te komen. Ze is met 38 weken geboren en tijdens het persen is ze vast komen te zitten met haar schoudertjes. Na veel trekken en rukken aan het hoofdje heeft ze hier blauwe plekjes aan over gehouden, wat nu wel redelijk weg is getrokken. ( Waarom ik dit vertel? Ik ben bang dat ze iets heeft over gehouden van de bevalling waardoor ze dus pijn ofzo heeft.) Op dit moment baker ik haar in in een doek, maar heb het gevoel dat ze dit totaal niet fijn vind. Ik ga dus zo een puckababy aanschaffen, in de hoop dat het daarmee wel goed gaat. Zonder inbakeren, blijft ze steeds bewegen met haar armpjes/handjes waardoor ze dus ook weer wakker word. Onze grote probleem is dus in slaap vallen, wanneer ze wakker is geworden, ga ik haar eerst verschonen, daarna krijgt ze de fles. Soms valt ze in een diepe slaap tijdens het drinken (meestal wanneer ze een hele tijd heeft gehuild van het niet kunnen slapen). Meestal valt ze dus niet in slaap en dan neem ik haar mee naar beneden en hou haar bij me op schoot of leg haar ergens neer waar ze een beetje om zich heen kan kijken. Veel spelen met haar doe ik eerlijk gezegt niet, heb het zo druk met mijn peuter van 3 en alles wat er in het huis gedaan moet worden. (Kan het zijn dat ze hierdoor zo veel huilt, omdat ze niet genoeg aandacht krijgt? ) Wanneer ik zie dat ze moe wordt, breng ik haar naar haar bedje toe. En dan begint het! Ze blijft maar huilen! Je ziet haar oogjes wegschieten, je ziet haar gapen en dan sabbelt ze als een gek op haar speen, maar in slaap vallen Nee Hoor! Ik laat haar heel vaak huilen in de hoop dat ze in slaap valt, maar helaas wil dit niet lukken! Ze blijft alleen maar harder en intenser schreeuwen/huilen. (Sommigen zullen dit erg zielig vinden, maar op den duur lukt het me gewoon niet meer om zelf rustig te blijven en lijkt het me hierdoor beter om effe weg te gaan. Ik ben zelf een beetje een stresskip (helaas). En wanneer zij zoveel huilt raak ik zelf ook helemaal overstuur. Helaas heb ik dit niet onder controle. Soms sta ik echt op barsten en kan ik het gewoon niet meer aanhoren. Op dit moment bonkt het in mn achterhoofd tot aan mn wenkbrauwen (niet uit te houden) Zou het kunnen zijn dat ze dit ook aanvoelt en daarom zij weer overstuur raakt? Pfff ik weet het niet meer, maar ik zit echt overvol en trek het niet meer Graag advies en tips...
Ik lees wel meer dingen waarvan het zou KUNNEN liggen, en ik geloof 1 ding heilig: babys huilen niet zomaar, dus er is altijd iets aan de hand. - laat dat huishouden voor wat het is en neem je baby bij je. Ik neem aan dat je met de eerste ook hebt gespeeld/ veel gezeten toen ie kleine baby was? Daar heeft je baby ook recht op, en hoe groter deze wordt hoe meer je de aandacht zult moeten verdelen. Je kunt ook de baby bij je houden EN met de peuter spelen/ voorlezen enz. - Ik zou even langs de huisarts gaan en naar een oestopaat. Deze kan kijken of je baby niet vast zit na zo'n heftige bevalling. Tot die tijd zou ik haar niet inbakeren! - En daarnaast kan het zijn dat ze nu zo vermoeid is dat ze überhaupt niet in slaap valt. Rond de 6 weken komen babys ook in regeldagen en willen ze eigenlijk heel veel drinken en heel veel bij mama zijn. Kun je niet kijken of je bijv in het weekend papa kunt laten zorgen voor de oudste en dat jij je volledig op de baby richt? Dat je even een paar dagen ALLES op verzoek doet? Drinken, slapen, bij je houden? Gewoon samen lekker in bed kruipen en veel aandacht geven, bij je houden om te slapen enz. Dan merk je gauw genoeg of het daaraan ligt; - en ten slotte zou ik de lichaamelijke oorzaken uitsluiten. Het kan zoveel aan de hand zijn, en ik zou de onderste steen naar boven halen om te achterhalen wat. En ik weet echt hoe het voelt (been there)
Ben het eens met adi, een baby huilt niet voor niks! Hier ook een meisje die vanaf een paar weken na de geboorte moeite had met in slaap komen, en dat nu nog heeft. Erg vervelend af en toe, maar we laten haar niey huilen. Tuurlijk is het makkelijker met een dan wanneer je ook een peuter rond hebt lopen, maar je zult je kindje toch echt meer aandacht moeten geven, en je peuter leren dat hij niet meer alle aandacht krijgt, en de oudste erbij betrekken. Het huishouden komt toch zeker op de laatste plek, kinderen zijn belangrijker, en al helemaal zo'n klein humpie van nog maar 6 weekjes. Heb je anders iemand die de oudste een dagje kan overnemen? Zodat je je tijd alleen aan de jongste kunt besteden, haar beter leert kennen? Of anders iemand die je kan ondersteunen als je gek wordt van het gehuil van je meissie? Erg vervelend iig, en hoop dat je er uit komt!
Ik zou zeker een bezoek aan een osteopaat brengen, mischien heeft ze idd ergens last van. Leg je haar weleens in een draagdoek? Dan heb je ook je handen vrij voor de oudste.
helemaal eens met de bovenstaand opmerkingen! laat haar even nakijken! hier erg goede ervaringen met een osteopaat!
Ons zoontje had dat ook. Wij zijn nu bij de osteopaat in behandeling en hij is nu veel rustiger en het slapen gaat stukje bij beetje beter.