De vraag staat er eigenlijk al. Op welke gronden kies je een voogd? We zijn gezegend met een groot netwerk gevuld met lieve mensen die we de zorg voor ons kindje toevertrouwen. Maar waar kijk je dan naar? Stabiel inkomen? Persoonlijkheid? Mogelijkheden qua woning/slaapkamers? En ik vraag me af of je ook scheve gezichten krijgt van anderen (hoofdzakelijk naaste familieleden) die niet zijn gevraagd als voogd?
hier zijn een hoop mensen *besproken* en geen van alle kwamen ze in aanmerking. de ene was lief maar had geen financiele ruimte. De ander had genoeg te besteden, maar woonde te ver weg. De andere was in aanraking geweest met justitie , dus die viel ook af. vrienden vielen sowieso af. Ik vond het heel moeilijk. Uiteindelijk hebben we samen gekozen voor mijn ouders, en mijn vader als financieel voogd. Maar zijn leeftijd is inmiddels te hoog geworden. Vraag me af of ik dat nog moet laten veranderen, het is destijds bij de notaris vastgelegd.
Wij worstelen hier ook mee, ik vind de grootouders te oud, die moeten kunnen genieten van hun pensioen straks. Mijn schoonzus heeft al 4 kinderen en heeft een hele andere kijk op opvoeden als ons dus valt voor ons eigenlijk ook af. Verdere familie is ook al wat ouder en bij vrienden weet je nooit hoe het loopt en vind ik eigenlijk ook wel veel gevraagd. We zijn er in elk geval nog niet uit.
Ook wij hebben een heleboel mensen besproken of ze voor ons gevoel geschikt genoeg zijn. Maar al snel hadden mijn vriend en ik beide een goed gevoel bij mijn ouders. En dat gevoel is er nog steeds, op dit moment heb ik bij niemand anders het gevoel dat ze geschikter zijn dan mijn ouders.
Scheve gezichten trek ik me iig niks van aan. Ik wil dat degene die onze kinderen het beste kent en waarbij zij zich vertrouwd voelen op zo'n moment de belangen van de kinderen behartigd en de beste oplossing op dat moment voor ze zoekt (al dan niet in overleg met de kinderen, afhankelijk van hun leeftijd)die persoon heeft dan volledige beslissingsbevoegdheid nodig en dus de voogdij. En in ons geval is dat mijn moeder, ondanks dat ze al 68 is. Van haar weet ik zeker dan ze de juiste keuzes zal maken voor en/of met ze. Een voogd hoeft trouwens niet perse de kinderen in huis te nemen, al het is wel het meest logische natuurlijk. Persoonlijke omstandigheden kunnen wijzigen dus ik zou me niet blind staren op 'is het huis wel groot genoeg, verdienen ze wel genoeg' etc. maar vooral kijken naar: 'welke persoon zal de belangen van mijn kinderen het beste behartigen en ook in hun belang voorop zetten' M'n zwager en schoonzus zijn een stuk jonger dan m'n moeder en zouden als de nood aan de man was echt de kinderen wel opvangen naar hun beste kunnen. Maar voor ons gevoel zou dat niet in het belang van de kinderen zijn, het zijn beste mensen en een prima oom en tante, maar hun opvoedmethode is niet de onze, dat zien wij niet goed gaan. Bovendien wonen ze aan de andere kant van het land.
Familieleden vallen bij ons af, we hebben niet de band met hen die we met onze dierbare vrienden hebben. Wij hebben gekozen voor mijn allerbeste vriendin omdat we weten dat ze altijd voor 100% alles zal doen in het belang van onze kinderen. Ze is verschrikkelijk lief, intelligent, wijs en verantwoordelijk en we zitten qua normen/waarden en opvoedstijl helemaal op één lijn. (Ze is overigens zelf single zonder kinderen). Financieël laten we de kinderen EN haar goed verzorgd achter dus dat is geen issue.
Tja, hier zijn we er ook nog niet uit. Schoonfamilie hebben we geen contact mee. Mijn broer is alleen en zzp-er die 60 tot 80 uur per week werkt. Het ene stel vrienden zit financieel niet goed, maar zouden verder goede voogden zijn denk ik. Andere stel zou onze religieuze keuzes voor meneertje waarschijnlijk niet voldoende respecteren. Overige stellen zijn te oud of vallen om andere redenen af
Hier zijn we ook bezig met die keuze. Maar wij hebben juist een klein netwerk van mensen, maakt het ook niet echt makkelijk als daarvan niemand voldoet aan onze 'eisen'.
Ik merk dat veel mensen bewust bezig zijn geweest met het kiezen van een voogd. Laten jullie dit bewust bij de notaris vastleggen en WAAROM zijn jullie er mee bezig? Had namelijk geen idee dat dit moest Wij waren in de veronderstelling dat als met ons iets zou gebeuren dat de kleine dan automatisch onder de zorg van onze ouders zouden komen te vallen (wat we dus ook willen) Zie ik dit nu fout en moeten we nu toch voor de zekerheid stappen ondernemen?
Wij hebben binnen onze familie besloten voor het stel dat het dichtste bij ons ligt qua opvoedstijl. Daarmee is direct ook een stukje financiele zekerheid wel gewaarborgd, want mijn zwager en schoonzus gaan op vergelijkbare manier om met de dingen als wij dat doen. De rest van de familie kwam gewoon niet in aanmerking: ofwel gewoon niet stabiel genoeg, of zelf al een aantal kinderen, en met twee van ons erbij dan wel erg veel kids, of gewoon een andere levensstijl die niet erg aansluit bij de onze. Scheve gezichten? Geloof van niet, maar daar kan ik me ook niet zo druk om maken eerlijk gezegd. Als mensen zich om dat soort dingen gepikeerd gaan voelen, bevestigt dat alleen maar dat het de juiste keuze was om hen niet te vragen
Het was altijd zo dat je dit notarieel moest vast leggen, maar er loopt nu ook ee topic met info over een wetswijziging op dat gebied, waardoor je dat ook anders en veel goedkoper kunt regelen.
Ons is destijds verteld dat ons kind, bij overlijden van beiden, automatisch bij jeugdzorg terecht komt. Daar moet ik toch echt niet aan denken en zoek dus naar een alternatief. Al hopen we natuurlijk dat dit nooit nodig zal zijn.
Dan ga ik toch zeker e.e.a. opzoeken. Ik was namelijk in de veronderstelling dat het automatisch bij onze ouders terecht zou komen. Beter "overbodig" laten vastleggen dan dat ons kindje dalijk bij BJZ terecht komt mocht ons onverhoopt iets gebeuren. @Rozemarijke thnx! ik heb het bewuste topic gevonden. Het gaat ons nog niet eens zozeer om de kosten maar gezien die wetswijziging maakt het, het wel aantrekkelijker om alles nu sneller in orde te maken.
Wij hebben er ook lang overna gedacht. Met mijn schoonouders en schoonzus helaas geen contact en daardoor is het in een soort stroomversnelling gegaan. Mocht ons iets overkomen weet ik zeker dat het een getouwtrek om de kinderen zou worden. Omdat we van dichtbij hebben meegemaakt hoe het kan lopen (vriendin zit haar nichtje niet meer nadat haar broer en schoonzus zijn omgekomen bij een autoongeluk. Haar nichtje wordt opgevoed door haar opa en oma mz die geen contact wil met de familie van schoonzoon) zijn wij naar de notaris gegaan. Mijn broers waren te jong en hebben zelf nog geen kinderen of financiele ruimte. Mijn ouders zijn gescheiden en een opa of oma vind ik persoonlijk niet geschikt. Mocht ons iets overkomen over 10 jaar zitten ze met 3 pubers in huis terwijl ze al wat ouder zijn. Lijkt me niet echt een prettige situatie. Vrienden van ons hebben allemaal kinderen en tsja 3 kids neem je er niet zo even bij. Buiten dat sommige een ander soort opvoeding hebben dan wij. Wij zijn uitgekomen op de oom en tante van mijn man. Hij is het broertje van zijn moeder en een nakomertje. Zijn tante had een dochter toen ze elkaar leerde kennen en ze zijn samen nog jaren bezig geweest een kindje te krijgen. De laatste poging was een mk met 20 weken. Zij zijn dus lange tijd bewust bezig geweest nog kinderen t ekrijgen. Zij hebben ook de financiele middelen om onze kinderen op te voeden en zijn bereid te verhuizen en in ons huis te trekken mocht ons iets overkomen. Zo kunnen de kinderen in hun eigen omgeving blijven. Als tweede hebben we mijn broers die zijn inmiddels wat ouder en ons huis is groot genoeg voor hen om met hun eventuele eigen kids bij ons in te trekken.
Dit klopt niet hoor. Maar bij het overlijden van twee ouders zullen zij wel onderzoek gaan doen bij wie het kindje het beste kan wonen. Er zal dan een enorme strijd ontstaan tussen de families en dit is echt vreselijk (heb dit helaas van dichtbij meegemaakt) Door dingen vooraf te regelen kunnen mensen zich hier alvast op voorbereiden en zich er bij neerleggen. Dan is het jullie wens en zullen ze dit sneller respecteren. automatisch erven jullie beide ouders de kinderen. Maar wie is er het meest geschikt en wat als ze beiden niet geschikt zijn? Of in ons geval je geen contact hebt met schoonouders? Daarnaast zijn opa's en oma's niet altijd de beste keuze. Denk hierbij aan pubers die bij oma moeten gaan wonen die inmiddels 65 is oid.
Ik vond het best makkelijk. Onze ouders zijn geen optie, die zijn opa en oma en te oud vind ik zelf. Vrienden vallen af we willen familie, man heeft geen broer/zus, ik wel. Dus daar hebben we er 1 van gekozen. Qua financien weet je toch nooit hoe het loopt, wij hadden ook een super inkomen (voor ons tenminste) en nu werkt alleen mijn man. Dus situaties veranderen. Vind liefde voor onze kinderen het belangrijkste.
Ik heb de "eer" gekregen om het van mijn neefjes en nichtjes te zijn. Mijn twee zus vonden mij toen Ik 18 was oud genoeg om voor hun kinderen te zorgen mocht hun wat overkomen. Nu is er wel vast gelegd dat ik ze niet in huis moet nemen maar een juiste plek voor ze te zoeken. Hun reden was dat ik uit liefde zou handelen en naar de kinderen zou kijken wat goed zou zijn.
Hier kwam bij ons beiden eigenlijk maar 1 stel in ons op waar wij onze kinderen met vertrouwd hart achter zouden laten. Om niet over 1 nacht ijs te gaan, hebben we andere mogelijke mensen ook samen besproken. Ons gevoel bleek juist, want als wij alle belangrijke punten nagingen: - Band met onze kinderen - zelfde normen en waarden - in de buurt wonend (en blijvend) zodat onze kids hun leventjes niet op hoeven te geven - opvoedideeën (voor zover mogelijk te weten, stel is nog kinderlios nl) - van ongeveer onze leeftijd/generatie zodat ze ook een echt gezin zouden kunnen vormen bleven zij heel duidelijk de enige optie. En waren ook heel blij dat zij dit ook wilden. we zijn hiervoor idd naar de notaris geweest, maar besef wel dat je nooit letterlijk kan laten vastleggen wie jouw kinderen in huis nemen of gaan opvoeden. Je legt alleen een voogd vast en die neemt dus de beslissingen over jouw kinderen. Als in die situatie blijkt dat iemand anders geschikter is om de kinderen op te vangen dan kan de voogd dat beslissen. Wij hebben er wel bij vertelt aan de voogden dat het onze voorkeur heeft dat zij ook daadwerkelijk onze kids in huis nemen en op gaan voeden. Nu heb ik daar ook geen enkele twijfel over dat ze dat ook zullen doen. Bleven zij
Wij zijn er ook niet uit Opa en oma vallen af m'n zusje is goed maar ik wil m'n zoon niet bij m'n zwager in huis hebben, dus als ze uit elkaar zouden gaan, dan word het m'n zusje de relatie tussen m'n broer en mij gaat niet zo goed, dus die valt ook al af en mans familie ook vrienden hebben we niet zo veel en daarmee weet je ook niet hoe het loopt