Dat ik voor de bevalling niet een facebook/hyves/tefoon verbod afgesproken heb met mijn schoonfamilie voor in ieder geval de eerste paar uur na de bevalling. Het moment dat je iedereen heerlijk ouderwets mag bellen om te zeggen dat je kindje geboren is, is één van de momenten waar ik de hele zwangerschap naar uit gekeken heb. Zij vonden het echter nodig om zodra ik hen gebeld had het grote nieuws te verkondigen via social media en zelf alvast de grootouders van mijn man te bellen. Wij belden nog geen 20min later met zijn oma en goede vriend en die wisten het dus al van ( oh zo trotse) grootouders en tante. Misschien heel egoïstisch maar die eer had ik toch echt helemaal zelf op willen eisen. Omdat onze zoon laat in de avond geboren is hebben we onze ooms, tantes enzo pas de volgende ochtend gebeld...iedereen wist het al. Echt zo NIET leuk als de eerste reactie is..."ja heb het al gezien op facebook". En het achteraf ook niet snappen he? "Wees nou maar blij dat iedereen zo trots is" Zal allemaal wel...mijn moment is voorgoed verpest.
OHW LAU83, Wat kan ik me dat goed voorstellen!!! ! Wat erg he?! Sommige mensen snappen echt de sociale codes van social media niet... Hopelijk heb je wel zelf de eer gehad om de eerste foto's te laten zien!
Lau83, he getver! dat zou ik ook ECHT niet waarderen he! Gelukkig ging dat hier gewoon vanzelf, hebben niks gezegd en niemand heeft het in zn kop gehaald voor ons iets op facebook, hyves oid te zetten of zelf te gaan bellen.. Hier heeft papa dus snachts toen hij thuis kwam het bericht op internet gezet en gezegd dat ze moesten wachten op een foto want dat wilde hij samen met mij doen (ik moest nachtje blijven met dochter) Snap dus echt niet dat mensen het in hun hoofd halen!
Yep, heel herkenbaar en super vervelend!! Sont bij ons nog geen uur na de bevalling op facebook.. :x:x
Bij ons ook, door mijn zus. We kregen niet eens de kans om even een dagje uit te rusten voor we iedereen gingen bellen terwijl we dat wel wilden. Kl*te facebook, soms.
Hier ook. Niet zo erg als bij jou, maar mijn zus had het ook op hyves en facebook gezet.......(gelukkig hebben we zoveel gemeenschappelijke vrienden, maar toch!)
Ik had meteen moeten luisteren naar mijn intuitie, want dan hadden we geen maanden en maanden doorgemodderd met kiss-syndroom, eczeem&koemelkallergie en chronische oorklachten... Ga dus bij de tweede die nu op komst is, vooral erg luisteren naar wat mijn intuitie zegt en daar direct wat mee doen. Beter voor niks bij een arts zitten, dan maanden doormodderen omdat je je in twijfel laat brengen door CB en huisarts
Dat Facebook verhaal ja... dat was hier met Hyves. Het was natuurlijk niet slim om te vertellen dat ik naar het ziekenhuis ging, maar ik had niet verwacht dat er vervolgens op Hyves zou staan dat ik aan het bevallen was. En toen dochter geboren was stond het er ook op, inclusief een fout gespelde naam Ik ben er niet heel erg boos om geworden, maar vond het toch niet zo horen. En verder wilde ik dat ik haar nog vaker bij me had genomen. Vooral in het begin werd ik heel erg heen en weer geslingerd tussen het 'ze mogen best even huilen' en 'neem haar lekker bij je, ze wil gewoon bij je zijn'. Ik denk uiteindelijk dat we wel een mooie gulden middenweg hebben gevonden, maar het heeft even geduurd en het voelt soms alsof ik daarin te kort geschoten ben. Achteraf wilde ik dat ik ook met haar naar een osteopaat o.i.d. was gegaan. Ze huilde zo enorm veel, overstrekte zo vaak, had een voorkeurshouding... Misschien kwam het omdat ze een sterrenkijkertje was, ik weet het niet, maar had graag het een en ander willen uitsluiten. Het CB vond haar gewoon pittig. Ik heb nooit het gevoel gehad dat er echt iets ernstigs aan de hand was hoor, ik heb zo goed mogelijk geprobeerd te luisteren naar mijn intuïtie, maar toch denk ik achteraf dat ik het had moeten doen.
Ik zou mijn ouders en schoonouders veel later naar het ziekenhuis laten komen. Ik kwam nu van de OK en iedereen had haar al vastgehouden en aangekleed. Ik had haar maar heel even gezien en vastgehouden op de OK. Mijn (schoon)ouders hadden al meer tijd met haar doorgebracht. Ik had mijn kleine meid graag voorgesteld aan de opa's en oma's. Verder had ik haar sneller op haar buik willen laten slapen. We hadden nu een huilend kind en op haar buik sliep ze meteen uitstekend. Ook sneller op speciale voeding tegen krampjes. Heb een schor kindje gehad van het vele huilen. De huisarts gaf als advies meer water bij de voeding. Resultaat: erg nat kind met honger want de flessen gingen niet leeg.
Nee eigenlijk niet. Nog meer genieten misschien? Maar nee, ik geloof niet dat ik dingen echt anders zou doen. Oja, als ze toe zijn aan bijvoeding ook rauwkost aanbieden.. die van mij eten dat niet of nauwelijks en dat is wel jammer (en soms ook onhandig)...
Ik had in ieder geval de eerste dag een rustige dag met mijn man en de kleine gehad willen hebben. Nu zat er direct al familie in huis toen we uit het ziekenhuis kwamen en die bleven ook nog eens vreselijk plakken. Ik was uitgeput na een bevalling van 31 uur en zat daar even niet op te wachten. Het was natuurlijk goed bedoeld, maar de volgende keer niet meteen kraambezoek in huis! Eerst samen acclimatiseren......
Borstvoeding proberen te geven... ik heb het niet geprobeerd omdat ik mijn medicatie dan moest stoppen en altijd gedacht dat dit niks voor mij was...toen de kleine 2 weken was kreeg ik spijt Mijn schoonouders bellen dat de kleine geboren was, ze zeiden altijd dat ze niet direct zouden komen en dat ze niet zo waren. 30 minuten na de bevalling stonden hun al naast me bed met de kleine in hun armen.
Thirza is 's nachts om 2.43 geboren en de eerste visite was mijn zusje, die er 's middags om 1 uur was. Mijn ouders vroegen -toen we om 5 uur 's ochtends belden- of we het erg vonden als ze toch eerst naar de kerk gingen. Nee hoor, gaan wij nog lekker even slapen en bijkomen Om die reden dus ook schoonouders gevraagd pas na de lunch te komen. Heerlijk, doen we deze keer weer Net als het versturen van de geboortekaartjes. Kon pas de dag na de bevalling besteld worden, want zondags doen ze niks natuurlijk, dus we hadden ze woensdags binnen geloof ik en ze zijn donderdags en vrijdags de deur uitgegaan. Eerste niet-familie-visite kwam dus pas na de eerste week. Helemaal top, hadden wij na 2 drukke dagen familie-visite, lekker even een dag of 5 voor onszelf. Wel zo fijn, omdat daar ook het eerste weekend dat de kids van mijn man er weer waren na de bevalling, bij in zat, en we ook toen dus even de rust voor onszelf hadden Echte aanraders dus: vooral niet te snel bellen en als je dat wel doet, vooral een tijd af te spreken
De dingen die ik bij een 2e echt anders wilde doen en dus ook anders gedaan heb zijn Niet meer op de rug laten slapen in het begin. Niet door andere een fles laten geven. Veel meer bij me nemen om te knuffelen en samen te slapen. Zoveel mensen zeiden tegen me dat ik vooral de baby niet moest verwennen niet te snel moest oppakken enz, zo'n spijt van gehad dat ik mijn tweede mannetje onwijs veel bij me houd en liet slapen op het begin. Oh en geen spijkerbroekjes en bloesjes meer als ze zo jong zijn zit voor geen meter. Nu pas krijgt mijn mannetje heel af en toe een spijkerbroek aan en hij is 5 maanden.