janna als jij blij bent dan ben ik ook blij met mijn topik meid! als je vragen hebt dan stuur me pb's.
tuc: ik denk ook dat hij het echt eng vindt! daarom doen we ook nieuwe dingen dezer dagen. kleine nieuwe dingen. om hem te leren dat iets nieuws niet zo erg hoeft uit te pakken. hahaha leuk speel maar vandaag wilde hij de hele dag TV kijken!!!!omdat mama's regels vanaf morgen(3 maal 10mn tv en niet meer dan dat)gaan gelden. en dat vind hij zo moeilijk. hij mag vandaag de hele dag kijken en hij houdt het vol. ik ga geen ruzzie maken vandaag. maar vanaf morgen wordt het hier niet echt gezellig(hij keek 3x 40 of20mn per dag als hij eet)
hij kijkt maar hij vindt het zo saai ik zie dat aan hem. hij speelt liever buiten maar dus koppig tegen mama doen.
Ik heb niet echt vragen. Ik heb me er namelijk nog niet echt in verdiept. Dat vind ik ook nog niet nodig, aangezien mijn dochter nog niet eens 2 is! Het is meer dat ik mijn ogen en oren open hou, op het moment dat ik iets lees of zie op tv dat hierover gaat. Maar ik zal je in mijn achterhoofd houden voor als we er over een tijdje toch mee te maken zouden krijgen.
Maar dan heb je toch al je antwoord..? Bij mijn dochter in de klas zit een meisje waar ze ook bij op de psz zat. Die had volgens mij ook niet zo'n zin om naar school te gaan, dacht ik (dat die moeder eens vertelde). Die huilde op de psz altijd als dr moeder weg ging en op school heeft ze t ook lang gehad en nu zie ik dr nog wel eens verdrietig zijn (gaat alweer een half jaar naar school). Ze heeft in het begin ook halve dagen gedaan, omdat t allemaal te veel was. Overigens is daarbij misschien ook wel een beetje de moeder die moeite heeft met loslaten. Nu beide kinderen op school zitten, loopt ze zowat iedere dag met een ander oppaskind . Tja, blijft afwachten hoe t zal gaan. Altijd natuurlijk. Maar jouw zoontje heeft t op de psz toch altijd wel naar zijn zin gehad. Ik zou dat iig als uitgangspunt houden. Wat is de reden dat je m niet meteen naar een Leonardo school brengt eigenlijk? (sorry als je t al verteld hebt), zit die verder weg ofzo?
Hier na 3 dagen de eerste kleine mopper... Ze gingen vandaag weer de M oefenen... Maar het is alweer stuk beter dan vorig jaar. Al had ze voor de vakantie echt 0,0 zin om te gaan. Nu komt ze vrolijk uit bed en kijkt extra groot als ze de groep-3/4-deur uitkomt
arevinol=leonardo begint in onze stad vanaf gr4.daarom. en ja ik heb wel de deskundig antwoord/advies, en ik weet wat ik wel/niet kan doen. maar ik heb nog geen moeder gezien met zo een kind dat niet wil en het ook leuk vond later.of gewoon zo een kind dat niet wil en nog moet beginnen. soms wil een mens ipv alleen maar kennis, boeken en statistiek ook wel n echte mens mee maken met diezelfde ervaring.
Zoiets heb ik jou al een paar keer zien zeggen in dit topic. Maar op de eerste pagina's staan toch een aantal verhalen van moeders wiens kind ook niet zat te springen om naar school te gaan (inclusief ik). Je bent hier helemaal niet op ingegaan en hebt op deze reacties niet doorgevraagd. Misschien is de reden dat deze kinderen niet naar school willen of er weinig zin in hebben anders dan bij jullie thuis, maar om ervaringen uit te wisselen lijken mij deze reacties zeer waardevol.
Bubbel:ik reageerde wel op jouw bericht. dat ik de optie van niet de hele dag moeten gaan wel aangenaam vond. dat dat niet meteen betekende dat hij met halve dagen gaat beginnen. niet direkt met een citaat van jou. kijk zoontje begrijp wel wat 'moeten' is. maar het moet ook niet te zwaar worden. lekker laten beginnen op zijn eigen tempo. ik wist dus niet dat jij dat ook kon afspreken met de school. en anderen hebben ook gereageerd op jou bericht volgens mij.
dat ik dus nog steeds, hoop dat hij het wel heel leuk gaat vinden. en ja vermoeidheid betekent dus lekker vroeg naar bed gaan. heerlijk vr mama!
Helaas kan ik je ook nog niks vertellen. Onze zoontjes starten in dezelfde week (of zelfs dag hihi). Wat ik wel kan zeggen is mijn ervaring op de psz. Hij huilt thuis, de weg er naartoe steeds dat ie niet wil gaan. Eenmaal daar gaat ie weer huilen bij het afscheid. Maar voor ik de deur uit ben is het al stil. Hij vermaakt zich dan ook en heeft het leuk. Vlak voordat ik kom staat ie al bijna huilend bij de deur te wachten. Als hij me ziet moet hij dan ook weer huilen. Soort van ontlading denk ik. Maar de leidster geeft aan dat hij goed meedoet en ook echt plezier heeft. Naar school wilde hij nooit, tot een rondleiding. Maar de laatte dagen begint hij toch weer te huilen als we het over school hebben dat hij niet wil gaan en bij mama wil blijven. Bij ons is het eht verlegen icm verlatingsangst denk ik. Dus een andere problematiek. Ik zie het zo voor me dat hij maanden gaat huilen om het naar school moeten. Eenmaal thuis van de psz heeft hij trouwens een heleboel verhalen en als ik dan zeg morgen weer gaat ie weer zeuren cq huilen.
boord; ja dat is ook lastig. hij vindt het allemaal wel leuk maar mama is nog heel belangrijk denk ik in jouw zoontjes geval. verwarrend voor je. het is dan belangrijk dat je gewoon door blijft gaan. als hij alleen maar aan het huilen was dan zou het veel moeilijker geweest. maar dan vertellen de leidsters wel iets erover. ik ben zo benieuwd hoe het zal gaan allemaal. ik ben wel van plan om n week later te laten beginnen. hij moet ook naar de oogarts op de dag na zijn verjaardag. ik wil wel dat hij met zijn kadoo's kan spelen en tot rust kan komen na zijn verjaardag. n paar dagen later of een week later beginnen.
Ja, dat komt volgens mij ook best veel voor.. Hoor wel vaker dat kindjes bijv niet naar de bso willen, maar dat ze bij het ophalen niet mee te krijgen zijn Mijn dochter is andersom, die wil meestal wel graag, maar als ik dr kom halen is ze superblij en gaat aan me trekken om maar zo snel mogelijk weg te zijn daar. Doet ze trouwens ook als ze bij vriendinnetjes is wezen spelen. Komt best ondankbaar over . Mamaaaa, ik wil naar huisssss. Terwijl ze super leuk hebben gespeeld (volgens moeder en dat geloof ik ook wel). Tja, kleuters?!!!! Volgende week schoolreis. Super leuk, met de bus enzo, gaat ze zeker weten prachtig vinden. Uitjes met de bso vond ze in de vakantie ook heel leuk. Vooral met dat busje. Maar zegt ze vandaag een paar keer dat ze niet mee wil. -Wat gaan we doen dan? -Allemaal leuke spelletjes enzo, picknicken denk ik. -Nee ik wil niet, ik wil gewoon naar school. Of jij moet mee. -Vind je het zo spannend? -Nee, ik heb er gewoon geen zin in. Na jaaaa
arevinol: ja dat bedoel ik! ik denk dat zoontje dat heeft. veel te spannend en ja zo doen de kleuters. aan de ene kant super leuk spelen en daarna wat erover zeggen dat niet echt lijkt dat het echt heel slecht was. dat doen ze om afscheid makkelijker te maken. of iets eindigen of beginnen emotioneel makkelijker te kunnen maken. wie weet. kleuter logica moet ik nog leren...
en nog geen bericht van linda! ik hoop ze even komt en vertelt hoe het was gegaan.ik ben erg benieuwd.
Haak alleen in op dit eerste berichtje. Mijn dochter word in feb 4. En we hebben het soms al over de basisschool. En ze zegt ik wil niet naar de basisschool. Waarom om niet dan nou omdat ik niet groot wil worden. Ze linkt het aan groot worden. Dan zeg ik wil je dan niet met andere kinderen spelen tekenen poppenhoek zandtafel lekker spelen en wat leren. Nee wil ik niet ik wil thuis blijven. Ze gaat van af dat ze 14 maanden was naar het kdv dus weet wel wat het is om ergens te gaan spelen. Weet je wat ik denk ze weten nog niet wat het inhoud naar school gaan. ( angst voor het onbekende) En daarom zeggen ze dit. Je hebt kans als ze eenmaal gaan dat het snel veranderd van toch wel leuk school. Mijn eerste vond school ook niet echt leuk gelijk. Het is een stap verder in het los laten van alles wat vertrouwd is. Dochter weet wel wat school is ze heeft natuurlijk een grote broer die al lang naar school gaat ze weet niet beter of hij moet naar school. Het zal vast en zeker goed komen. Wat ik ook verder lees. Eerst willen ze niet onder de douche. En daarna willen ze niet uit de douche. Soms vinden ze nieuwe dingen proberen gewoon eng heel eng. En zeggen dat ook eerlijk. Het zal wennen zijn maar uit eindelijk zal het vast en zeker allemaal wel goed komen. Wij ouders denken te veel na voor onze kinderen. En zien de zelfde beren op de weg als onze kinderen. Van oei mijn kind wil iets niet en wij ouders willen het liefst onze kinderen niet iets laten doen wat ze niet willen. Maar uit eindelijk moeten wij toch door zetten en uit eindelijk zij ook.
je hebt gelijk knap. daarom zijn we ook heel voorzichtig met zijn uitspraken. we gaan niet verder met vragen of zo. gewoon doen en wanneer hij groot genoeg is dan gaat hij. net als die douche voorbeeld van je zo treffend vind ik. ook eerste keer naar zee. oowww niet eens in de buurt willen komen,ik speel in de zand; maar als iedereen gaat...komt hij ook mee en daarna niet meer naar huis willen. maar heel goed voorbeeld die douche echt. zoon zegt soms dat hij niet groot wil worden, en soms juist wel...hahaha. leuk is dat.
Afscheid makkelijker maken, ja misschien. Ik denk dat t bij mijn dochter ook wel zo is dat ze gewoon heel erg graag bij mij is. Zeker omdat ze nu naast school ook naar de bso gaat. Vandaag zei ze trouwens dat ze t toch wel leuk vond om op schoolreisje te gaan. Beetje angst voor t onbekende denk ik ook.
Heb nu wel een deel van de discussie terug gelezen. Weetje ik snap sommige ouders wel met angsten en kinderen die (lijken voor te lopen) Of wat dan ook of kinderen die thuis wel van alles laten zien en op school niet! En heb net een kind dat klaar is op de basisschool en naar het vmbo gaat en dan beginnen de zorgen weer van af het begin. En heb echt wel wat te stellen gehad met een kind dat niet wilde leren( hij zat duidelijk niet op de juiste school en testen tja. Er zijn verschillende testen geweest) Onderwijsadvies toen hij in de tweede groep zat. Hij liep zelfs met sommige dingen voor hij was 5 jaar en werd er gezegd dat hij op sommige punten scoorde als een kind van 7. De tester zij hij kan prima leren. Dus school nam het advies over. Ik als moeder wist wel dat hij kon leren maar hij toch duidelijk niet op de juiste school zat.) Hij lied in de klas zien dat hij eigenlijk niks wilden en zijn resultaten bleven bagger. Hij zat wel op een Montessori school. En is toen naar groep 3 gegaan. Van af dat moment werd het helemaal drama. Aangemeld bij een pcl commissie ( die zijn er om te oordelen of een kind naar het speciale onderwijs kunnen of mogen) Werd hij afgekeurd... School en ik waren het er niet me eens school deed wel dingen maar resultaat bleef uit. Tot ik het spuug zat was en ik jeugdzorg binnen gestapt ben en van uit daar is hij getest Iq zijn scoren was 78/78. En toen ging pcl wel overstag dat hij naar het speciaal basis onderwijs kon. En daar is hij begonnen en begon te leren echt te leren. Binnen een paar weken kreeg ik een ander kind. Hij liet zien dat hij wel wilde leren en kon leren. Dit jaar/vorig jaar geen cito gehad. Dat doen ze niet op het speciaal onderwijs. Maar krijgen ze een drempel toets van een psycholoog. En wat schetsten mijn complete verbazing en ook eigenlijk van school zelf.( tot die testen hing hij nog op praktijkonderwijs) Of ik ben dom geweest of school of hij heeft ons al die jaren niet laten zien wat hij kon alles is mogelijk. Hij scoorde verbaal 78 en het performale IQ was 110 zijn totaal is dan 91. Wat ik eigenlijk met mijn hele verhaal wil zeggen is. Er kan nog zo veel gebeuren in al die jaren dat je uiteindelijk pas na de basisschool kunt zeggen. Wat een kind wel of niet kan. En nu zit hij op het vmbo met lwoo( dat heb ik echt moeten regelen. School( vmbo) wilde geen lwoo omdat hij iets hoger scoorde op zijn Iq testen en ik en zijn juf school een paar keer heen en weer met zijn nieuwe school hebben moeten bellen om hem als nog met lwoo te laten beginnen.) De tijd zal alles uit wijzen. Nu komt binnen kort kind twee. En weet wat voor problemen er kunnen ontstaan onderweg. Mijn dochter lijkt intelligent( voor normale basisschool) tot nu toe! Maar ik hou mijn hart vast..
knap; erg bedankt vr je verhaal. ik denk ook vaak dat men tegenwoordig alles al heel vroeg zwart op wit wilt vastleggen. maar zo werkt het echt niet met opgroeien. misschien volgen de meeste kinderen een duidelijke lijn in hun ontwikkeling(ik denk van niet, maar goed). maar je hebt ook heel veel kinderen die zich op andere manieren, op verschillende lijnen ontwikkelen. heel goed van je dat jij steeds maar die lijn bewaakt. er is zoveel mogelijk qua hulp of aanpassing. maar precies het juiste aanpak vinden en dat bewaken en aanpassen wanneer dat nodig is. onze adviseur heeft ons ook van alles verteld qua verhaallen van andere kids. wij moeten ook steeds overleggen, observeren en vragen, uitzoeken etc. maar het komt wel allemaal goed. het is gewoon echt zo een moeilijke taak opgroeien!