Mijn dochter van 4 is nu al bijna 3 weken op vakantie met haar vader, naar Frankrijk. Zondag zou ze terug moeten komen. Jeugdzorg is inmiddels om redenen ook bij ons betrokken. Maar goed... Ze zijn 18 juli weggegaan. Precies een week later (25 juli) heb ik 's ochtends gebeld. Mijn ex zei dat ze er niet was en dat ze 's middags terug zou komen. Ik geloofde het niet echt, maar goed. 's Middags belde ik dus braaf weer. Er werd niet opgenomen. Een half uur later kreeg ik een smsje met de tekst: 'L. (dochter) wil niet. Ik heb daarna tot en met 30 juli gebeld en telkens werd er niet opgenomen en werd ik volgens mij gewoon weggedrukt. Toen heb ik Jeugdzorg gebeld. Zij hebben naar hem gebeld. Hij nam niet op, maar daarna heeft hij mij wel gebeld. Hij was boos en hij was niet van plan elk uur voor mij naar buiten te lopen (ik belde 1x per dag!) Uiteindelijk heb ik dochter iets minder dan een minuut gesproken. Jeugdzorg heeft toen gezegd tegen vader dat ik dochter minstens 1x per week hoor te spreken. En ik moest ongeveer een half uur van te voren smsen dat ik over een half uurtje zou bellen en of dat mogelijk was. Een week later (afgelopen maandag) smste ik dus braaf eerst en belde een half uur later. Er werd niet opgenomen. Dinsdag precies hetzelfde verhaal. Woensdag ook, maar toen had hij gewoon z'n telefoon uit gedaan. 37 minuten later belde ik weer, toen stond z'n telefoon weer aan, maar hij nam gewoon niet op. Daarna heb ik weer Jeugdzorg gebeld (helaas is mijn vaste persoon op vakantie, dus veel van het dossier weten ze niet.) Deze mevrouw heeft weer wat ingesproken, want hij nam niet op. Ik heb daarna nog 2 a 3x geprobeerd, maar hij nam niet op. Nu vandaag precies hetzelfde verhaal, hij neemt niet op. En niemand die echt wat kan doen. Ik haal me nu allerlei gekke dingen in mijn hoofd. Misschien komt hij wel gewoon niet terug bijvoorbeeld. Dit laatste denk ik ook, omdat het LBIO beslag heeft proberen te leggen, maar dat we dus konden aansluiten in het rijtje beslagleggers. En dat hij dus, voor zijn gevoel, niet zoveel meer te verliezen heeft. Als ook dat we na de vakantie met Jeugdzorg om de tafel moeten met elkaar (waarin duidelijke afspraken gemaakt worden.) Ik loop een beetje tegen de muren op.
Wat een rotsituatie. Toen mijn kinderen nog geen eigen telefoons hadden sprak ik ze ook 3 weken niet. Voelt niet fijn Ik denk dat je hier niet zoveel mee kan nu, behalve dan af en toe proberen te bellen en afwachten tot zondag. En het is keimoeilijk, maar probeer toch er vanuit te gaan dat ze zondag gewoon terug komt. Na alle nare verhalen uit de media snap ik goed waar je bang voor bent, maar het is nog lang niet zo ver. Tot nu toe houdt hij zich alleen niet aan de afspraak van het bellen. Sterkte, ik hoop voor je dat je wat afleiding kunt vinden tot zondag!
Jeetje zeg ik wil je even een dikke knuffel gegeven, het lijkt me verschrikkelijk zeg! Ik snap de papa ook echt niet, want 3 weken je mama missen is ook niks voor je dochtertje. Hij heeft jou er mee maar ook zijn dochtertje tenminste zo zie ik dat......
jee... ik zou me ook een rotzorgen maken.. ik hoop voor je dat er niks aan de hand is en dat je haar zondag weer in je armen kan sluiten en dat jullie na de vakantie goeie afspraken maken met jeugdzorg.. ook inderdaad zielig voor je dochtertje.. weet zeker dat zij jou ook vreselijk mist en blij is als ze weer bij jou is. * dikke knuff*
Bedankt dames! Ik hoop ook dat ze zondag terug komt, maar mensen maken rare sprongen in het nauw, denk ik dan. En stiekem denk ik ook dat het allemaal wel meevalt, want wegblijven vind ik toch ook wel heel raar en het is Frankrijk maar he. Hij komt er niet vandaan ofzo. Maar toch... Ik weet ook dat hij me gewoon lekker aan het treiteren is. En dat stomme nieuws he, van al die kinderen die verdwijnen. Brr.. Het is moeilijk om dan iets anders te doen dan op de bank te hangen, want ergens zin in heb ik ook niet. En dan kijk je naar die klok, te wachten tot je kan bellen en als je dan kan bellen al met je vingers tellen hoe vaak die telefoon over gaat. (4x max, dan springt hij op voicemail, soms eerder en dan drukt hij me dus volgens mij weg.) En dan toch ook gespannen en racend hart, want als hij opneemt dan is hij vast boos dat Jeugdzorg hem gebeld heeft en dan moet ik weer diegene zijn die sterker is en er niet op in gaat. Terwijl je eigenlijks hoopt dat er ooit wat verstand komt bij hem. En die afspraken met Jeugdzorg, tsja.. ben bang dat hij zich ook daar niet aan gaat houden, gewoon omdat het hem niks kan schelen. Dat merk je nu al wel weer. En die zondag komt steeds dichterbij, niet snel genoeg, maar ook niet langzaam genoeg.
Mijn ex heeft daar ook een handje van.. Heel irritant vooral omdat ik gewoon in zijn reactie kan voelen hoe hij er van geniet.. Ben nooit bang geweest en hoeven zijn dat hij hem niet terug zou brengen.. Hij weet echt niet wat hij met die verantwoordelijkheid aanmoet.. Hopelijk is het bij jou ook "gewoon" pesterij...
o wat irritant en dood eng is dit zeg zou me ook rot zorgen maken ik hoop je meisje gewoon zondag terug komt en hij snel bij draait met het oppakken een kleine heeft ook de stem van hun eigen mama nodig onwijs dikke knuffel
Wat een rot situatie Mijn zoontje gaat zondag 2 wekenlang zijn papa. Nu gaat hij niet op vakantie maar vind het ook best eng. Nog heel even dan is het gelukkig zondag meid. Sterkte tot dan en een dikke knuffel
Hier is mijn zoontje 5 weken naar zijn vader die in Portugal woont. In de beschikking staat gelukkig 2 keer per week skypen en tot nu toe gebeurd dat ook. Al is het ook moeilijk hoor. Mijn zoontje kruipt het liefst in de laptop en wil naar mij toe. Gelukkig ga ik hem maandag ophalen, maar die laatste dagen duren verschrikkelijk lang. Dus een dikke knuffel en ik zou in ieder geval voor de zekerheid een telefoonnummer vragen van een persoon die je kan helpen mocht je dochter zondag niet terug komt ( denk niet dat dat gebeurd hoor, want dan is hij alles kwijt)
Pffff wat een rotsituatie! Zou gewoon niet mogen. Een kind drie weken niet mogen horen van de andere ouder..... Je dochtertje mist je vast ook! En hij denkt niet aan het welzijn van haar want hij wil jou gewoon treffen.... Hoe laag.... Ik ben nu niet gescheiden maar wat zou de mijne zeuren om te bellen en omgekeerd zij naar haar papa (ze is ook 4). Ik zou ook schrik krijgen en ik hoop dat het snel zondag is voor je!
Hallo, Nee, ik sms van te voren en daarna bel ik een keer. Maar ook vandaag nam hij niet op. Zijn ouders waren daar ook op vakantie en die zijn inmiddels terug.
Jeetje wat een rotsituatie! Je zou er toch haast zelf naartoe gaan.. Sterkte. En dat het maar snel zondag mag zijn zodat je haar weer in je armen kan sluiten.
Wat een rotstreek van je ex om zo te doen! Hij pakt zijn kind er ook mee door niet met mama te mogen bellen. Hebben zijn ouders wel contact met hem? Anders kun je misschien via hun te weten komen hoe het met je dochter gaat?
Jeetje vijf weken weg...hoe oud is je zoontje? De vader van mijn zoontje woont in Griekenland maar er is nog geen officiële scheiding dus ook nog geen omgangsregeling, maar vijf weken gaat m niet worden! Dat eist m'n ex ook niet en Griekse rechters beslissen pas na t vierde jaar om bv een paar dagen of weekje te logeren en nog niet alleen reizen... Mijn zoontje krijst al als hij alleen met papa op stap 'moet', dus dat doen we nog niet... (Met twee jaar ben ik teruggekeerd met kind en vader was al weinig thuis zodat m'n zoontje totaal niet gewend is aan met z'n vader alleen te zijn...).
Ik zou overigens totaal gek worden in deze situatie!!! Dit is naar mijn weten een reden om jullie kind voorlopig niet meer met ex mee te laten gaan...maar kan er naast zitten! Hoop dat de situatie snel opgelost is en je je kind weer veilig thuis hebt!sterkte...