Beste allemaal, waar moet ik beginnen....hoe graag zou ik hier om andere redenen rondhuppelen.... voorlopig volg ik zuslief Amber70 en haar zwangerschap.... Wat ik heel graag graag zou willen weten, is of iemand van jullie iemand kent die na een hormoongevoelige borstkanker toch nog zwanger is geraakt en een kind heeft gekregen. Dit vraag ik vooral omdat ik weet dat er heel veel jonge vrouwen zijn die momenteel een antihormoonkuur moeten volgen ivm borstkankerbehandeling, maar daarna zo graag zwanger zouden willen worden. De artsen hebben helaas te weinig gegevens om daar veel over te kunnen zeggen, de groep jonge vrouwen die klaar zijn met hun kuur en nog jong genoeg waren om zwanger te kunnen worden, is klein nog. Over het algemeen raden ze het af, maar het zou ook zo zijn dat een zwangerschap je overlevingskansen niet negatief beinvloed. Je krijgt immers geen borstkanker van een zwangerschap! Wel is het zo dat cellen die verkeerd gaan delen en zich tegelijkertijd voeden met oestrogenen, je een borstkanker kunnen bezorgen. Heel dubbel dus allemaal. Wat mezelf betreft zou ik mijn rechterarm geven om nog zwanger te mogen worden, maar helaas, moet nog wat jaren de kuur volgen, durf het risico niet aan en zal daarna ook te oud zijn om 'zomaar' weer te kunenn proberen. Na de geboorte van mijn dochter voelde ik direct een strengetje, paar keer in anderhalf jaar voor naar de huisarts geweest maar nee hoor, moest me nergens druk om maken...totdat mijn dochter anderhalf was en dat ding er nog zat en ik het zeker wilde weten. Affijn, lang leve de Nederlandse gezondheidszorg, half dec 2003 bel ik voor een echo, begin febr 2004 echo, half febr. mammo, biopsie, eind febr diagnose: borstkanker. Eind maart 2004 amputatie, van mei tot aug. chemo, vervolgens antihormoonkuur. Nu kan ik het eigenlijk nog niet geloven, zo mondig als ik altijd was, waarom ben ik niet eerder wakker geworden. Van alle zogeheten risicofactoren die op het lijstje staan, heb ik maar een ding 'fout' gedaan: na mijn dertigste een eerste kind krijgen. Verder krijgt maar 1 op de 250 vrouwen voor haar veertigste borstkanker die niet erfelijk is! Dus wie had daar nou aan gedacht, ik niet in ieder geval! Maar misschien wist ik diep van binnen dat als het mis was, het over en uit zou zijn met de tweede kinderwens en daar wilde ik waarschijnlijk nog niet aan, wie zal het zeggen. Nu moet ik nog minstens drie jaar een antihormoonkuur volgen, zit ik in de overgang en daarna ben ik 43. Hormonen....die je het liefste in je leven kunnen schenken maar ook je grootste vijand kunnen zijn, en hoe vaak sta je daarbij stil.... Ik wil jullie in jullie geluk absoluut niet belasten, alleen wat alertheid meegeven. Alsjeblieft vertrouw altijd je eigen intuitie. Had ik dat nl. gedaan, had ik mijn borst nog gehad, twee jaar eerder van de antihormoonkuur afgeweest en wie weet nog een tweede kind.... Wie mij meer wil vragen, schroom niet. Ik weet dat dit nou niet iets is waar je rond zwanger worden en zwangerschap mee bezig wilt zijn, maar ik wou maar dat ik dat rond de mijne wel had gekund. Als er al een vrouw is die ik kan helpen, is alle frustratie niet voor niets geweest. Zo denk ik dan maar. Voor meer info of tips....pb me maar of kijk evt. naar mijn ervaringsverhaal op http://www.de-amazones.nl/welkom.html onder de nick Loesje. In de hoop dat niemand van jullie ooit zo aan het lijntje zal worden gehouden als ik.....groetjes en veel sterkte in jullie zwangerschap! Amazonnetje