Trouwens Mompelientje, maak je niet zo druk over hoe je schrijft. Mensen weten hoe dat komt en al weten ze dat niet. Who cares. Zolang ze maar begrijpen wat je schrijft. Sommige mensen zijn dyslectisch anderen te lang in een ander land of komen uit een ander land. So be it. Het hoeft niet perfect te zijn, mensen kunnen je begrijpen en dat is waar het om gaat wat mij betreft.
Mijn vriend werkt bij de marine. Hij is geen brede gast, maar een computer nerd. Ik mag in Denemarken wonen omdat hij mij kan onderhouden. Als hij mij niet kan onderhouden, dan moet ik een baan vinden. Elke buitenlander krijgt 3 maanden de tijd om een baan te vinden in Denemarken. Zoniet, dan moet je het land uit. Als je getrouwd bent met een Deen, dan moet je binnen 3 jaar module 3 halen. Dat is het bewijs dat je Deens kan begrijpen en kan spreken. Dan pas krijg je een verblijfsvergunning. Voor een EU citizen, hoeft je geen zorgen te maken. Je kan altijd terugvallen naar je eigen land. Voor iemand buiten de EU, moet men meer zijn best doen om te laten zien dat je waardig ben voor Denemarken. Je krijgt pas een Deense paspoort als je 7 jaren in Denemarken woont. Is voor mij niet noodzakelijk, maar ik ken buitenlandse vrienden die erg hun best doen. Ze willen niet meer terug naar hun eigen land omdat het daar zeer slecht gaat. Denemarken is een mooi land met een goede welvaart. Zoals ook andere scandinavische landen. Dat komt omdat we hoge belasting moeten betalen, zodat we de arme buitenlanders een kans kunnen geven in de mooie samenleving. Ik vind dit erg mooi. Vroeger vond ik buitenlanders niet leuk toen ik in Nederland woonde. Nu ben ik er een zelf. En ik hou van de multiculturele samenleving. Ik hou van mensen omdat ik... van mezelf houd. Ik kan pas mensen helpen als ik mezelf op nummer 1 kan zetten.
Mijn man is advocaat voor een multinational. Soms heeft hij de keus uit een aantal locaties maar vaak is het toch zo dat hij "gestuurd" wordt naar een land waar ze hem dan voor een tijd nodig hebben. Trouwens Amerika is toch wel het land waar je de uitspraak "van krantenjongen tot miljonair" waar kunt maken. In dit land wordt er veel minder gekeken naar de behaalde diploma's. Als je goed bent in je vak en laat zien dat je een serieuze harde werker bent dan kun je echt heel ver komen zonder diploma's.
Maar zijn er ook mensen die naar het buitenland vertrokken zijn omdat ze Nederland zat waren? En dan bedoel ik het drukke stressvolle leven? En heb je gevonden wat je zocht?
Ik woon sinds afgelopen september in Frankrijk. Mijn man is Frans en hoewel we het ook in Nederland geprobeerd hebben was het vanwege de taalbarrière lastig voor hem. Vandaar dat we besloten hebben hierheen te verhuizen. Ik werk tot begin 2012 nog wel bij een Nederlands bedrijf (ze vonden het ok dat ik vanuit huis werk), daarna waarschijnlijk hier iets zoeken.
Yep. We waren niet zozeer nederland zat maar wel het stressvolle leven en het gras wat altijd groener is bij de buurman. En ja, hier hebben we gevonden wat we zochten. Rust, ik hoef niet meer te werken doe maar normaal dan doe je al gek genoeg. We genieten hier nog meer van elkaar, de kleine dingen die je leven groot maken.
Voor mij geld dat we in France wonen vanwege baan van partner. Ik ben freelancer en werk vanuit thuis. Voor mij geld dat ik minder gestrest ben. Ga ik naar NL dan heb ik meteen een benauwd gevoel over me heen. Ik let beter op mijn tas en dergelijke ben heel veel bezig met de omgeving. Hier ben ik rustiger. Het missen van familie heb ik helemaal niet. Ik vind het leuk om ze te zien maar ben oh zo blij weer als ik thuis ben. Verder komen opa's en oma's regelmatig langs en gaan we minimaal 2x per jaar naar NL om iedereen weer te zien. Wat ik ook altijd erg lekker vind is de vrije dagen zijn echt vrij geen familie of vrienden die wat af willen spreken. Dat vond ik in NL meer beklemmend. We hebben hier wel een handje vol echte vrienden maar we claimen elkaar niet. En nog iets wat ik erg lekker vind. Heb je een dag vrij en pak je de auto dan ben je in een uurtje in een compleet nog te ontdekken gebied. Wat veel uitdagingen geeft. Verder vind ik het moeilijk om me aan te passen wat betreft de taal. Ik snap buitenlanders in NL nu ook veel beter. Je kruipt het liefst naar je 'eigen volk' toe. Is er iets dan spreek je toch het liefst even in je eigen taal.
ik ben kort geleden geemigreerd naar turkije. samen met mijn zoontje van bijna 3. nou ik kan het iedereen aanraden. tuurlijk levens standaart is anders maar het is hier allemaal veel gemoedelijker. mensen houden de normen en waarden nog in stand. er is nog sociale controle. de heren staan nog op in de bus of jongeren voor ouderen. ik woon in alanya en het is hier 300 dagen per jaar mooi weer. zelfs nu nog 20 graden. maar 30 minuten met de auto en in de bergen licht er sneeuw. wij kunnen het hier heerlijk vinden. en het leven is relaxter niet zoveel stress. al is het wel zo dat je met veel minder geld moet leven. hier heb ik die grote plasma niet nodig of een mooie auto. terwijl je in nederland wel alles wilt hebben.
Op je eerste stukje na, ik werk niet herken ik mezelf helemaal in je stuk. We wonen hier nu twee jaar en de taal blijft voor mij het grootste struikelblok. Ik red me maar het kan vele malen beter.
Ja die taal ... als ze het 50% langzamer zouden uitspreken dan zou ik echt zoveel meer begrijpen. Wat me heeft geholpen is bekende films in franse taal en in franse ondertitels kijken. Zo leerde ik veel uitdrukkingen. Niet dat ik die nu dagelijks gebruik maar ik deins niet meer terug als ik ze hoor. Verder vind ik het nog steeds ongelofelijk hoe moeilijk mensen kunnen kijken als ze je niet verstaan. Soms klap ik dan helemaal dicht en ga ik maar op het engels over. Maar gelukkig is dat nog maar af en toe.
Ook zo herkenbaar. Wij kijken veel Franse tv en dan met ondertiteling. Lees veel de krant en probeer elke dag even mijn cursus weer in te kijken maar toch... Het helpt ook niet dat we thuis natuurlijk gewoon Nederlands praten. Maar als ik dat niet doe dan spreken en verstaan de kinderen straks geen Nederlands meer en dat is ook niet de bedoeling. Ik merk aan de oudste twee al goed dat ze zich soms in het Frans beter kunnen uitdrukken dan in het NL. En idd die reactie van sommige mensen is soms heel erg. Ik doe vreselijk mijn best maar dat is nog niet genoeg helaas..
Ja ik woon in België. Alweer bijna een jaartje en niet echt een cultuurshock voor mij, want ik woon in West-Vlaanderen dus met taal geen probleem. Heb hiervoor 7 jaar in Frankrijk gewoond en België is voor mij een mix van Nederland en Frankrijk, heel apart maar zeer vertrouwd. Grappig trouwens, je banner. Heb je je partner via World of Warcraft ontmoet? Ik ook Door mijn vriend zit ik nu in België maar ik heb niks te klagen, heb nu alles in mijn leven wat ik ooit wilde hebben.
Haha! Same here! Ik heb ook niks te klagen. Ik maak nieuwe vrienden, ik heb een leuke baan en ik hou van de multiculturele samenleving. Na een depressie heb ik een enorm grote carriere switch gemaakt! Ik was ongelukkig in NL. Ik voel me heel speciaal hier in dit land. En alle mensen die op hetzelfde scheutje zitten, we delen onze ervaringen. We koken voorelkaar, we drinken koffie, we maken grapjes. En mooiste is, dat de Deense mensen vrijwilligers zijn en die graag vrienden willen worden met de buitenlanders en helpen met hun toekomst. Dat vind ik zo mooi gebaar! Ik heb gemerkt als buitenlander dat ik anders ben geworden. De mensen hebben interesse waar je vandaan komt. Wat de verschillen zijn. Kortom, er is altijd een praatje! <3
Leuk om de ervaringen te lezen van mensen die al wat langer in het buitenland wonen! Hier toch nog wel wat stress, misschien vanwege het effect van het leven in een grote stad, mensen zijn toch vaak gehaast, onbeleefd. Ik vind het hier toch ook lastiger om nieuwe mensen te leren kennen, iedereen is toch wel met z'n eigen ding bezig. We willen op niet al te lange termijn naar een wat rustigere omgeving te verhuizen. Betere kwaliteit van leven, een echt huis ipv een klein appartement en lijkt me ook fijner om onze toekomstige kindjes op te voeden.
hihi Boulette, ik zal maar niet beginnen over hoe er hier over Parijzenaren wordt gedacht Merk het ook zodra ik in nl ben, dat het weer stressen is. Qua taal zal er altijd wel een barriere blijven denk ik, ik kan me toch beter uitdrukken in het nl. Maar al met al krijg ik juist vaak complimenten over hoe goed mijn frans is (al heb ik wel 7 jaar frans geleerd en gestudeerd in nl dus ik had al wel wat voorkennis). Maar ik zal wel altijd blijven horen dat ik een noordelijk accent heb en mijn achternaam zullen ze ook nooit uit leren spreken (daar zit het woord 'put' in. dus drie keer raden wat ervan wordt gemaakt ) Wat ik grappig vind is dat ik nu sommige duidelijke accenten kan onderscheiden Zoals echt Parijs waar achter elk woord nog een -e in een soort zucht volgt. En Marseillais, waar alles -ng is
Ik heb als kind in Engeland, Frankrijk en de VS gewoond en hoewel dat soms best pittig was (het Franse schoolsysteem paste helemaal niet bij mij) vind ik het ervaringen van onschatbare waarde. Mijn vader werkte voor IBM en kreeg om de paar jaar een andere standplaats. Toen hij dreigde naar Duitsland te worden verkast, was de maat voor mijn moeder vol en zijn ze gescheiden (maar dat had natuurlijk heel veel andere redenen! ) Mijn Engels is 'native' (wel Engels en niet Amerikaans) en mijn Frans is vloeiend... Hartstikke handig voor een baan in de Nederlandse GGZ hahahahaha.. Niet dus maar goed, ik merk wel dat ik NOG altijd er voordeel van heb bij sollicitaties.. zelfs wanneer het helemaal niet ter zake doende is.. Het valt gewoon op. Mijn man heeft een baan bij een Internationaal bedrijf en ik zou heel graag voor een paar jaar naar het buitenland gaan maar hij wil niet.. Durft niet goed en wil zijn (vrij oude) ouders niet 'achterlaten' Dat vind ik erg jammer maar goed, het feit dat mij kids hun opa en oma's vaak zien vind ik ook heel veel waard... zeker gezien hun leeftijden. MIJN oma leeft zelfs nog (94). Wie weet gaan we later nog eens... Kinderen passen zich vaak veel gemakkelijker aan dan de volwassenen dus daar hoef je je vaak helemaal niet zoveel zorgen om te maken @Luca.. je noemt ook wel twee heel specifieke accenten.. Heel mooi vind ik hoe het woord 'lait' (melk) in het Frans zooooo verschillend kan worden uitgesproken! een vraagje voor de 'Fransen'.... hoe is het met de kinderprogramma's op Antenne Deux? Vroeger had je daar Dorothée en dat vond ik bijna net zo leuk als Bleu Peter (blijft het meest geweldige kidsprogramma ooit gemaakt). Goed voor je Frans is en blijft ook: Les chiffres et les lettres
Cygnet; haha ja klopt maar eerst hoorde ik ze niet. Corsicaans accent (dus niet de taal) kan ik nu ook wel horen. Die hebben altijd een raar melodietje in de zin Dorothee is al een hele tijd niet meer op tv. Was laast nog een documentaire over. Mijn vriend keek het wel destijd en het scheen fantastisch te zijn idd verder kijkt mijn dochtertje nog geen tv dus ik zou het niet weten
mwa ik moet nog wat oefenen met accenten, hoor alleen verschil tussen "noord" en "zuid" Wij hebben nog geen kinderen dus ik ben niet echt op de hoogte van die programma's op tv. Vind het trouwens wel irritant dat ze Amerikaanse/Engelse series (CSI, Greys Anatomy etc) nasynchroniseren, vooral als je al bekend met de "echte" stemmen vind ik het niet aan te horen. Zet 'm dan altijd op "originele" versie
grr ja herkenbaar! Mijn vriend weigert films in het Engels te kijken omdat hij dat niet begrijpt En ik haat die stemmen die niet van de persoon zelf zijn haha. Maar onze tv die we nu hebben kan m inderdaad op engels zetten, ideaal als mn lief weer eens in slaap is gevallen!
Wij hebben Franse TV in de keuken en Engelse TV in de woonkamer. Hoewel het beter is voor mijn talenkennis om wat vaker de Franse TV aan te zetten moet ik eerlijk zeggen dat ik de Engelse TV dermate superieur vind dat ik toch nét iets vaker in de woonkamer vertoef