mijn schoonouders zijn er steeds over bezig dat we best nog wachten en dat ze geen grootouders willen zijn. Ze zeggen dan van wacht daar nog maar een paar jaar mee. Terwijl vriend 30 wordt en ikzelf 27. We zijn in februari ook al 9 jaar samen en wonen al bijna 5 jaar samen. Ik vond dit altijd al super irritant en wordt hier ook heel boos van. (Verder zijn het wel fijne en lieve mensen) Nu het effectief zo is dat wij in verwachting zijn wil,ik het hun over 8 weken helemaal niet zeggen, ik ben heel bang voor hun reactie dan, dat ik gekwetst en heel boos zal zijn... Nog iemand ervaring hiermee?
Allemaal leuk en aardig van je schoonouders, maar dat is jullie beslissing en niet aan hen om te bepalen wanneer zij uiteindelijk opa en oma zullen worden. Dus leg dat gewoon naast je neer en wapen je alvast voor evt teleurstellende reacties. En anders reageer je nu alvast eens dat zoiets niet aan hen is en dat een dergelijke opmerking je kwetst, voor hetzelfde geld zijn jullie al een hele poos "bezig" en wil het niet lukken... dan komen dat soort opmerkingen helemaal hard aan. Anderzijds kan het best zijn dat ze alsnog super enthousiast zullen reageren,. Gefeliciteerd overigens.
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Misschien reageren ze juist wel heel enthousiast, je weet het niet. Mijn vader zei ook altijd wacht maar tot je 30 ofzo bent. Maar ik was 24 toen ik bewust zwanger werd van de eerste. Ik dacht ook een 'preek' ofzo te krijgen dat ik nog jong was en blabla maar hij kreeg tranen in z'n ogen van blijdschap toen ik het nieuws vertelde en hij opa ging worden. Het is toch een gevoel wat ze dan overkomt dat voorbij verstand gaat.
Allereerst gefeliciteerd! Meestal wordt de soep niet zo heet gegeten als ie opgediend wordt. Mijn moeder had het erover dat we als we kinderen zouden krijgen we zelf de spullen moesten meenemen, want ze had allemaal plannen voor de (onze oude) slaapkamers. Ik was net een paar weken zwanger en er stond al een ledikantje nu heeft ze 2 kamers compleet ingericht voor de kleinkinderen. Ik zou het juist met de blijdschap vertellen die jullie nu voelen. Vaak voelen mensen dan ook minder ruimte om evt negatieve gevoelens te uiten. Succes!
mijn schoonmoeder feliciteerde ons niet, mijn schoonvader zei ik ben te jong om opa te worden, ik vind dit dus echt helemaal niet leuk van jullie ! de hele zwangerschap waren ze negatief..... en ik heb het echt heel erg gevonden, net als mijn man, maar kon het goed "loslaten" en het mij geen stress laten bezorgen, toen mijn oudste geboren werd..... waren ze verliefd, hoewel we met mijn schoonmoeder buiten een baby om nog een aantal puntjes hadden wat niet lekker liepen....ze waren echt oprecht trots, en nu 8 jaar later.... zijn het echt de allerliefste opa en oma die ik me kan bedenken, ik vertrouw ze mijn kinderen ook echt toe, ze zijn geweldig en mijn kinderen zijn dol op ze, ik zou dus proberen het je niet aan te trekken, en hopelijk trekken ze nog bij.
Het kan ook zijn dat ze meer bedoelen over zichzelf nog niet zo oud willen voelen dat ze opa zijn dan dat het over jullie leeftijd en stabiele relatie gaat.
Mijn zus heeft schoonouders die toen ze vertelde dat ze zwanger was letterlijk zeiden nou daar zijn wij niet blij mee. Na de geboorte is mijn zus nooit door hun gefeliciteerd en het eerste wat er gezegd werd was weet je wel hoe druk onze zoon het nu heeft. Mijn zus lag nog bij te komen. Van de bevalling op dat moment. Zij heeft helaas schoonouders die niet zijn bij gedraaid.
Mijn eigen ouders roepen dat ook, ze zijn er nog niet klaar voor om opa en oma te worden. Ja,...dat kan, maar dit is onze keuze, ons gezin. Ik geloof dat ze vanzelf zullen bijdraaien. De ouders van mijn beste vriendinnetje zeiden het ook tegen haar, ze wilde nog geen opa en oma worden. Maar vanaf het moment dat haar kindje er is, zijn ze gek op hem. En zijn ze een super trotse opa en oma. In de meeste gevallen draaien ze wel bij.
Mijn schoonouders vonden zichzelf er ook nog niet aan toe om opa en oma genoemd te worden. Ikzelf had al een dochter uit een eerdere relatie, dus toen ik 5 jaar geleden met mijn man kreeg was er voor hun ook direct een kind in het spel. Ze zijn altijd heel lief voor haar geweest, maar lieten evengoed afentoe doorschemeren dat ze daar dus nog niet aan toe waren. Totdat ik ruim 3 jaar geleden onverwacht zwanger bleek van onze zoon. Natuurlijk waren ze verrast door dat nieuws, maar ze zijn altijd heel betrokken geweest al bij de zwangerschap en super trotse opa en oma geworden toen hun kleinzoon geboren werd. Inmiddels hebben ze nog een kleindochter van mijn schoonzusje en in de 3e nu dus onderweg. Ze zijn compleet omgeslagen hoor! En super trotse grootouders.
Mijn ouders hebben ook al meerdere keren aangegeven dat er nog geen kleinkinderen hoeven te komen, vooral mijn vader roept dat regelmatig ook waar andere mensen bij zijn. 1 keer ben ik daar boos over geworden (ook waar mensen bij waren) en heb hem verteld dat het onze keuze is als wij een kindje willen en niet die van hem. Hij hoeft niet met mijn kinderen om te gaan als hij dat niet wil. Ben ook erg benieuwd hoe hij zal reageren als ik zwanger zou zijn. Vind hij het niet leuk? Jammer maar zijn probleem.. niet het mijne. Mijn schoonouders zullen het wel leuk vinden denk ik, maar ook vanuit hun is een reactie altijd afwachten
Wat kwetsend lijkt me dat! Als mijn (schoon)ouders dit tegen ons hadden gezegd dan was ik er denk ik wel klaar mee geweest, helemaal als er geeneens een felicitatie af zou kunnen bij het vertellen... Is toch jullie eigen keuze