Ik wil even hier mijn verhaal kwijt, aangezien mijn ouders het nog stil willen houden voor andere familie. Maandag is mijn pa opgenomen omdat hij al enkele weken pijn aan zijn keel had en hees was. Hij had in eerste instantie zijn strottehoofd ontstoken, maar antibiotica hielp niet. Door de pijn die hij had kon hij niet eten en drinken. Maandag is hij opgenomen omdat hij uitgedroogd was. Hij heeft een scan gehad, en dinsdag zouden we de uitslag krijgen. Dinsdag moesten we naar een aparte kamer met de kno arts, en toen kwam het nieuws. Longkanker met uitzaaiingen naar de hersenen.*%$&& Pfff wat een kut nieuws. We moeten nu tot woensdag afwachten, dan gaan ze een punctie nemen van de long, iets wat nu nog niet kan ivm zijn bloedverdunners. Dan zijn het 10 lange dagen wachten voordat we te horen krijgen welke kankersoort het is en of hij nog te behandelen is, en welke behandeling hij dan zal gaan krijgen. Wat is het toch een k*t ziekte..... BAH
Vera, wat vreselijk! De grond zal even onder je voeten vandaan gezakt zijn. Ik kan me je verdriet en machteloosheid goed voorstellen. Zeker ook omdat jullie nu moeten wachten op de uitslag(en). Je geeft aan dat je ouders het nog even stil willen houden. Kun je er met hen wel over praten? Heb je nog broers of zussen waarmee je dit kunt delen? Ik wil je heel veel kracht en sterkte wensen en hier kun je natuurlijk altijd je verhaal kwijt!
Wat een vreselijk nieuws... Ook wel erg moeilijk dat je ouders het stil willen houden, ieder z'n eigen keuze uiteraard. Maar dat maakt het voor jou extra zwaar. Heb je een partner waar je steun kan vinden? Veel sterkte in ieder geval
Bedankt voor jullie berichten. Ik heb gelukkig 2 zussen waarmee ik kan praten en ook mijn partner en schoonfamilie waarbij ik terecht kan. Mijn ouders kan ik ook wel mee praten, maar dat ligt heel gevoelig nu. De longarts heeft al gezegd tot hij niet meer beter kan worden, maar tot het als het tot een behandeling gaat komen het een levensverlengende behandeling wordt. Ik belde toevallig net met mijn moeder en mijn vader heeft het al over zijn einde Daar wil ik nog niet aan denken, hij is pas 60 pffff. Ik weet ik moet reëel zijn, maar dit is zo moeilijk.... Mijn vader en ik hebben een paar jaar niet zo'n goed contact gehad, maar de laatste jaren zijn we zo hecht geworden...
Vreselijk Ik heb ongeveer hetzelfde meegemaakt met mijn vader. Hij had last van een knoop in zijn maag gevoel. Bleek geheel onverwacht ook kanker te zijn. Het wordt voor jullie allemaal een loodzware periode en probeer veel tijd met elkaar door te brengen! Veel liefde kracht en (sorry ik geloof in God) Gods nabijheid toegewenst!