ik vraag me nu echt wat af.. ik ben 21 zwangervan de2e en krijg nog te hore dat dat wel jong is.. als je 35+ bent vinden mensen je weer te oud.. ja wat is dan wel goed.. ik wordt soms echt simpel van die opmerkingen ooh wel jong.. etc.. ik vind het zon onzin dat je eerst carriere moet hebben om een kind te krijgen net of jonge mensen of mensen met minder geld dat niet mogen ofzo of het dom is.. ben ik nu de enige die dit heeft?/ en wat is dan de leeftijd waarop iedereen het wel verwacht.. ik heb bijv amper felicitaties gehad bij mn mans fam..
Vind dat ieder dat voor zich moet weten. Persoonlijk stond mijn hoofd er niet naar op mijn 21 ste, maar ja, als dat wel zo was geweest, tja, dan moet dat toch gewoon kunnen zonder teveel gezeur. Ja, en of je nou carriere ervoor of erna maakt, als het iemand daar om te doen is, kan toch ook allebei. Jammer dat je amper felicitaties krijgt, vooral om zo'n reden. Ben je hartstikke blij, kun je het niet delen. Nou, bij deze in ieder geval van mijn kant gefeliciteerd en geniet ervan!
Ik denk dat het nogal verschilt hoe je bent de een is sneller volwasse als een ander mijn vriendin is nu 26 en die heeft er ook twee een van 5 en een van 4 en dat gaat echt harstikke goed die was al vroeg volwasse,en ze heeft nog een goede baan ook dus kan allebei. Een ander voorbeeld een nichtje van mijn man was 16 toen ze de eerste kreeg die is nu 24 en verwacht haar derde en ze is echt zelf nog een kind dus ik vind het nogal wisselend. Maar ik vind een ding zeker je hoeft zeker geen carriere te maken de een wil dat wel de ander wil graag jong moeder worden. groetjes jeslin
Ligt eraan toen ik 21 was ik ttl nog niet bezig met kids,nog veel stappen enzo. Maar ik heb wel altijd gezegd voor mij 30ste in ieder geval de eerste. Weet wel dat dat er niet altijd in zit voor iedereen maar ik vind 30 jaar en ouder al best wel oud voor een eerste. Maar goed is ook wel weer per situatie verschillend want als je je manneke pas leert kennen op je 29ste kan ik me ook wel weer voorstellen dat je niet zegt 'nou euh wat dacht je ervan'.
ik ging al uit vanaf 14 jaar ja ik wete het jong.. maarja had ook met mn thuis situatie tamken zorge voro mezelf toen ik 14 was want ging niet zo geod voor mn vader mn tanet was er wel marja ook niet elke sec dus ja.. toen ik 19 was raakte ik zwanger van de eerste nu dus van de 2e.. en wilde jong moeer worden ook omdat ik geen keus had. ze zeiden dat het moeilijk zou gaan vanwege mn misvormde barmoeder nou het was in 1 keer raak dus dat is helemaal goed gekomen. maar door mn operatie in maart kan ik waarschijnlijk na mn 30ste geen kinderen meer krijgen voorspellen de artsen ik wordt ook niet mee rongi dan enzo.. zeggen ze.. en we willen er 4.. en vind jong moeder zijn geweldig hoor ik was er ook wel klaar voor.. get uitgaan had ik al gehad
tja wat is jong wat is oud? ik was 25 toen ik zwanger was van de 1e en vond dat zelf een mooie leeftijd, daarvoor was ik er nog niet echt mee bezig en was ik nog "te wild" sommige zijn nooit "wild" geweest en zijn al jonger toe aan kinderen, andere daarentegen zijn met 35 nog "wild" met 25 heb ik nooit geen opmerkingen gehad en nu met de 3e krijg ik wel eens opmerkingen van "o dan ben je nog mooi net op tijd" dus dat 35 nog maar net kan eigenlijk... vindt ikzelf trouwens ook daar niet van hoor ik had voor mezelfd de "grens" op 36 gesteld omdat ik gewoon een leuke vlotte moeder wil zijn als de kids wat ouder zijn, en tis toch wat anders of je 60 bent en je kind is net 10 of je bent 35 en je kind is net 10....nu ben ik met deze "laatste" 45 als ze 10 is dat vindt ik nog wel mooi... maar goed, tis waarschijnlijk nooit goed, denk ook dat het per persoon zal verschillen of iemand je "te jong" vindt of "te oud" aan de manier van hoe je je gedraag cq kleed? en ach je moet maar zo denken andere hebben altijd wel iets te zeuren
Tja, het ligt gewoon aan de situatie. Als je op je 20e al een vaste vriend, samenwonen, redelijk maandinkomen etc. hebt kan ik me voorstellen dat een kindje dan erg welkom is. Bij mij was dat toen nog niet het geval (al wilde ik toen ook al graag een kindje), pas op m'n 27e had ik het allemaal goed genoeg voor elkaar om er serieus voor te gaan.
ik krijg ook te horen dat ik nog zo jong ben maar ja dan antword ik altijd maar dat het niet anders is en ik het prim vindt
HI cristel1986, ik denk dat jong of oud niks met leeftijd te maken heeft. als mensen niet of nauwelijks reageren op jou zwangerschap, zegt dat natuurlijk niks over jou, jouw leeftijd, of jou carriere. dat zegt iets over de bekrompenheid van die mensen. of je nou vroeg, laat of helemaal geen carriere wilt maken, vind ik ieders vrije keuze. of je jong, oud, of helemaal geen kinderen wilt krijgen ook. maar iedere keuze heeft wel zijn consequenties. kinderen kosten geld, en als je geen of te weinig geld heb, word het wat lastiger in onderhoud. maar dan nog heeft ieder mens gelukkig een eigen keuze! ik ben heel blij voor jou, en je zwangerschap. geniet ervan, en jij hebt op jouw 'jonge' leeftijd een les geleerd die die 'oude' mensen nog niet hebben begrepen!
zit trouwens ook nog wel een verschil in denk ik, ik denk dat jij als 21 jarige en moeder van 3 kinderen andere (positiever) reactie's krijgt dan menig ander "kind" van 21.... uit je naam - ondertekst maak ik op dat je moslima bent? het is vaak in de moslimcultuur heel normaal dat je op jonge leeftijd kinderen krijgt, dat zie ik hier in mijn omgeving terug, dat zie ik terug bij de collega's van mijn man en hun vrouwen (heel jong ook) en dat dat ook meer geaccepteerd is, een "kaaskop" daarentegen krijgt vaak de vraag te horen of het een ongelukje was als ze al vroeg moeder is, of dat ze veel te jong is e.d. terwijl het is sommige culturen zoals ik al zei "gewoon" is.... net zo goed dat het in sommige culturen "normaal" is een groot gezin te hebben terwijl de kaaskoppen het vaak bij 2 pakweg 3 kinderen houd (vroeger was dat wel anders maar he dat zal wel door de pil komen ) wij wilden ook altijd "maar" 2 kids, maar het begon toch nog te kriebelen ik kom zelf uit een gezin van 4 en zie niet veel Nederlandse gezinnen die er meerdere hebben dan 2....gezinnen met een andere achtergrond bij ons in de omgeving (en ook daarbuiten natuurlijk) hebben vaak 5-6 kids.
Ik vind mezelf echt nog jong voor een kindje. Deze zwangerschap was -hoe vreselijk welkom dan ook- ongepland. Niet dat we het erg vinden, maar heel wat van onze plannen moeten wijken. Ook mijn "carriere" zet ik op een lager pitje. Ik vind dus (persoonlijke mening) meiden nog jonger dan ik ben, echt jong voor een kindje. Wil niet zeggen dat ik ze ongeschikt acht. 35 vind ik echt niet te oud, ik zag mezelf altijd met een jaar of 30 zwanger zijn. ik wil wel graag 3 of 4 kindjes dus dan zou ik op 35 jarige leeftijd nog wel voor een zwangerschap kunnen kiezen.
Ik vind mijzelf juist best wel oud voor een eerste kindje, (ben net 31 geworden). Maar goed, toen ik mijn man leerde kennen was ik 28, we zijn getrouwd toen ik 29 was en we besloten om een jaartje te wachten voordat we voor een kindje aan de slag gingen en ja, dan krijg je inderdaad dat je op je 30e zwanger wordt van je eerste kindje. Aan de andere kant hebben wij er heel bewust voor gekozen en ik heb ook het idee dat ik er heel bewust meemaak en intens beleef. Helemaal nu ik bijna verplicht rust moet nemen na een buikoperatie vorige week. Ik ben me van bijna elke beweging van ons klein pareltje bewust en ik vind het geweldig. Ook ken ik wel meiden die behoorlijk jong waren toen zij hun eerste kindje kregen en dat gaat ook goed. Ik denk dat het meer aan de persoon ligt of je het aan kunt en of je er aan toe bent. Natuurlijk ook wanneer je de 'juiste' man tegen het lijf loopt waarmee je graag een gezinnetje zou willen stichten. Trek je dus maar niets aan van opmerkingen van de mensen om je heen. Jullie weten waarvoor je kiest en waarom. Geniet van je zwangerschap en van je gezinnetje.
Ik ben bijna dertig en in verwachting van de derde. De opmerkingen zijn niet van de lucht. En waarom? Ik was 25 toen ik de eerste kreeg. Is dat jong? Oud? Geen idee. We waren er aan toe en dat is wat voor ons telde. Wat de rest vind is voor mij geheel onbelangrijk.
ik vind dus persoonlijk dat iedereen er op een andere leeftijd aan toe is.. er zijn mensen zoals ik van 19 die aan kinderen toe zijn nouja was al bijna 20 en erzijn mensen die er pas mee bezig zijn als ze 30 zijn.. ik vind het ieder zn keus.. maar het lijkt net of je in de samenleving tussen de 25 en 35 moet zijn ben je jonger ben je te jong en kijken je ze raar aan ben je ouder dan ben je weer egoistisch om wat voor een reden dan ook.. soms dan vind ik dat zoo vervelend... ik bedoel vind zel fook wel dat er grenzen zijn hoor.. en bijd e eerste zwnagerschap had ik ook geen felicitaties verwacht ookal was het wel geplant maar bij de 2e zeker wel... dus ja wanneer verwachten mensen het van je ?
Advies van mij, een oude taart die ook opmerkingen krijgt : niet naar luisteren. Trek gewoon je eigen plan, het is heel persoonlijk en daar ga alleen jij (en je partner) over. Ook kunnen anderen niet oordelen over waarom een leven soms anders loopt dan die persoon gewild zou hebben.
Je moet er niet al teveel naar luisteren hoor. Bij mij reageerden sommige mensen ook heel raar en kon er geen felicitatie af. Ik ben nu 23 en vind dat een heel mooie leeftijd, maar dat is ook erg persoonlijk. Ik vind zelf een carriere niet belangrijk en heb liever kinderen, maar dat moet iedereen zelf weten.
ik dacht er toen ook zo over van stik er toch in haha ja dat was even mn reactie op dat moment.. marja zie je op tv mensen heel enthousiast reageren en dan denk je nou dat had ik ook wel gewild.. ik onthoud dingen namelijk altijd.. dan denk ik eerst lopen zeuren maar over 9 maanden wel mn kindje vast willen houden gemengde gevoelens dus
Ik was 22 toen ik gepland zwanger werd van de oudste, jullie willen niet weten hoevaak ik gevraagd werd of het wel niet gepland was.. Ik werd vaak nagekeken en ook staarde mensen naar mijn buik alsof ik een enge ziekte had! Toen mijn dochter eenmaal geboren was, werd mij vaak gevraagd of het mijn kind wel was, of dat ik haar oppas/zus ofzo was.. Het enige wat denk ik belangrijk is, is wat je een kind kunt bieden. Dat kan bij iemand van 35 soms minder zijn als bij iemand van 20. Ik heb het altijd als een voordeel beschouwd dat ik zo jong moeder ben geworden. Het enige nadeel was wel dat ik nog niet 'uitgefeest' was op die leeftijd, ik ging nog graag regelmatig op stap. Hoe laat ik ook thuis kwam, ik was er altijd in de ochtend, hoe vroeg ook voor mijn dochter. Maar ach, wat geeft dat als je goede oppas (papa) hebt als je kindje op bed ligt. Toen de tweede kwam waren de wilde haren verdwenen haha. Geen enkele leeftijd is te jong of te oud, mits er geen medische risico's aan vast zitten dan. Het is maar wat je je kind te bieden hebt, dat is denk ik veel belangrijker.