dikke baby's hebben niet persé een groter hoofd... een baby van 9 pond kán soms zelfs makkelijker bevallen dan een baby van 7, gewoon op basis van de baby's botstructuur, of afhankelijk van de bekkenbouw van de moeder... met de hand voelen vond de gynaecoloog/echoscopist eigenlijk nog beter dan een groeiecho, vaak accurater als mensen echt heel ervaren zijn, maar kan idd lastiger zijn met meer buikvet. dus ik moet wel sowieso nog een groeiecho met 36 weken. ik hoop ook dat zn groei gemiddeld blijft en ik gewoon mag doorlopen tot hij vanzelf komt...
@ rietje88: Tuurlijk zijn het daarvoor schattingen. Maar om op basis daarvan te bepalen of een bevalling wel of niet natuurlijk op gang mag komen vind ik persoonlijk nogal wat. Zeker met zo'n grote foutmarge. Maargoed het scheelt misschien dat ik totaal niet bang ben voor de bevalling, ik ben heel nieuwsgierig!
Echt niet gaan panieken om.de grootte van je kindje! Er zijn vrouwen met maatje 36 en heupen van breekbaar formaat die een 4 kilo kind op de wereld zetten zonder problemen Ook bij te vroeg geboren kindjes kun je uitscheuren of een heel moeilijke bevalling hebben. T zegt echt helemaal niks. Een collegaatje van me echt mega slank, de botten kun je tellen. Ze zet een jongen van 4900gram op de wereld, terwijl de artsen zeiden dat t een gemiddeld kindje zou zijn. Dr buik was niet enorm en had ook geen suiker oid Vertrouwen hebben in jezelf, de vk of gyn en laat t over je heen komen. Wij kunnen dit
Haha nou hysterisch ben ik gelukkig (nog) niet... Ook al weet ik dat het een flinkerd is, mijn dochter van 9 pond heb ik er tenslotte ook normaal uitgekregen! De bevalling duurde wel eindeloos lang, maar dat kwam doordat de weeen niet sterk genoeg waren (ondanks de opwekkers). Toen ik _eindelijk_ mocht persen was ze er zo uit! Ze zeggen ook niet voor niks dat de grootte van de baby niets zegt over of het een zware of makkelijke bevalling wordt. Een grote baby kan zich beter 'afzetten', kleine baby's schijnen nog weleens terug te schieten in het geboortekanaal, dus dat kan de bevalling ook heel lastig maken... Maar goed ik wacht iig eerst maar eens rustig af hoe het er over 2 wkn voorstaat. Wie weet valt het straks allemaal reuze mee met mijn 'reuze' baby...
Nee ik bedoelde niet jou/zwangeren maar juist de 'medische wereld' met hysterisch, sorry dat t verkeerd overkwam. Ik vind t natuurlijk heel fijn dat ze me goed checken en ik vind die echo's stiekem gewoon leuk maar eigenlijk vind ik de 32- en 36 weken echo overdreven. Inderdaad kan maatje 34 net zo goed een groot kind kweken, zeker aangezien overgewicht verder niet een familiekwaal is bij mij of zo. Maargoed, vanmiddag toch weer even lekker bij ons meisje spieken En inderdaad InLove, ik heb veel vertrouwen in mn lichaam. Het is zo natuurlijk en zo goed gergeld allemaal, ik ga het met vertrouwen tegemoet. Het zou me trouwens niks verbazen als ze vannacht is ingedaald. Het leek wel alsof ik bijna de hele nacht 1 lange harde buik heb gehad die voor t eerst ook gevoelig was. En nu heb ik het idee dat mn buik echt lager is. Ze is al een paar weken aanstalten aan t maken dus ik vind t wel prima als het nu zou zijn afgerond. Ik lig nog op bed ( ) maar zal straks als ik rondloop ook eens voelen of het anders voelt. Denk dat ze dat vanmiddag met de echo ook wel kan zien, we wachten af!
Spannend Blie Ik heb een vraagje waarvan ik even niet wist waar ik het beste kon plaatsen. Maar ik heb het idee dat mijn buik de afgelopen weken dunner word. Nou heb ik zelf een bmi van rond de 37 en weet ik niet of dat dus kwaad kan aangezien dr ook speklapjes zitten. Hebben jullie hier ervaring mee?
Hallo allemaal, hier ook iemand met overgewicht (voor zwangerschap ongeveer bmi 35) en inmiddels 33 weken zwanger, leuk dat dit topic er is. Ik heb pcos en ben met behulp van clomid zwanger geworden. Rietjes bij mij verschilt de grootte van de buik met hoe ze ligt (rug naar voren/zij en hoger, dan wel lager en naar achteren). Zou het het daarmee te maken kunnen hebben? Ik lees net de discussie over grote baby's. Heeft dat niet ook te maken met dat baby's dan later meer risico's hebben op ziektes waaronder diabetes, weet dat niet zeker. In mijn geval (zwangerschapsdiabetes) is dat in ieder geval vooral de reden om eerder in te leiden, plus dat bij zwangerschapsdiabetes de baby moeite kan hebben om in het begin suiker in bloed op peil te houden. Die van mij groeit tot nu toe netjes volgens curve dus so far so good. Ik hoor inderdaad vaker dat de metingen niet altijd de grootte goed voorspellen en als er buiten grootte geen andere reden is om eerder in te leiden kan ik me voorstellen dat je liever afwacht tot het kindje er zelf klaar voor is. In de voorlichting van het ziekenhuis heb ik begrepen dat nieuw protocol is dat gewacht wordt tot 41 weken en niet meer 42. Hebben ze bij jullie de glucosewaarden onderzocht? Ik heb zelf een paar weken geleden gevraagd of ik i.v.m. extra risico op zwangerschapsdiabetes (overgewicht en pcos) nog een glucosetest kreeg, dit werd een glucosetolerantietest. Helaas kwam daar zwangerschapsdiabetes uit, nuchtere waarde goed, maar na de belastingstest was de waarde te hoog... Ik hoop het nu met dieet onder controle te krijgen, maar de waardes na ontbijt zijn soms nog te hoog dus nu koolhydraten in ochtend iets meer spreiden, anders insuline spuiten (brr). Vanaf 38 weken kijken ze of ze je gaan inleiden omdat uit onderzoek blijkt dat kindjes van vrouwen met zwangerschapsdiabetes dan soms een groeispurt doormaken met alle mogelijke problemen als gevolg...
Heb je t idee dat je vet minder wordt of dat je baarmoeder kleiner wordt? Dat eerste geval kan bij mijn weten geen kwaad zolang je niet aan het lijnen bent (dan komen er afvalstoffen in je bloed). Veel zwaardere vrouwen vallen (in het begin) af tijdens zwangerschap, ik ben ook eerst een kg of 4 (geloof ik) verloren. De VK zal je gewicht ook in de gaten houden toch neem ik aan?
Oh bericht tussendoor, welkom ijsbeer (wilde al bijna Lars typen door je avatar haha) Ik heb idd een glucoseintolerantietest gehad met ongeveer 26 weken. Volgens mij hebben in principe alle dames met overgewicht dat omdat het een risicogroep is. Wat rottig dat je diabetes ontwikkelt hebt zeg hopelijk krijg je het met t dieet onder controle! (En inderdaad, bij diabetes is een zwaar kind weer een ander verhaal, dan heeft het ook een bepaalde oorzaak natuurlijk. Een baby kan ook 'gewoon' 4kg wegen)
Hallo allemaal, Ik heb ook erg veel overgewicht (BMI 41)en zit nu in de 7e week van mijn zwangerschap. 15 september heb ik mijn eerste echo. Bij mij heeft het 2-2,5 jaar geduurd voor ik zwanger werd.... De gyn wilde me alleen niet helpen met uitgebreidere onderzoeken voor ik een maximum gewicht zou hebben. Sinds ik het dieet iets ruimer volg (koolhydraatarm dieet) en geen werk meer heb, was ik ineens zwanger. Mensen uit mijn omgeving denken dat dit komt omdat ik nu zelf beter in mijn vel zit (veel stress van mijn werk en ook veel van het dieet) Ik vind het erg prettig om te zien dat er meer mensen zijn die een goede zwangerschap hebben met (erge) overgewicht. Ik eet verder gezond, veel groentes, voldoende fruit en bij de warme maaltijd een klein beetje rijs/pasta/aardappeltjes. Sinds ik weet dat ik zwanger ben, ben ik 1,5 kilo afgevallen. Iedereen heel veel succes met de zwangerschap!
@ IJsbeer, ja het zou goed met de houding te maken kunnen hebben. Balen van die zwangerschapsdiabetis. Wel fijn dat ze het goed in de gaten houden. @Blie, ik ben ong 4 kilo aangekomen ten opzichte van voor mijn zwangerschap. Ik weet niet hoeveel daarvan de baby etc is. Dus ik heb ook geen idee of ik dan in theorie ben afgevallen. @Hendriet, gefeliciteerd! Lang op gewacht zo te horen.
Hendriet ook welkom! Klinkt kortzichtig van die gyn. Had t hier toevallig maandag nog over met mijn VK en zij maakt zich boos om deze instelling die bij veel gynaecologen heerst. Fijn dat je nu zwanger bent!! Gefeliciteerd! Puur het overgewicht zegt daar echt niets in, dat is zo achterhaald (zelf was ik in 2 maanden zwanger). Hoe je in je vel zit daarentegen.. denk dat je omgeving weleens gelijk kan hebben. Hopelijk heb je een fijne zwangerschap! Nou vanmiddag de laatste (groei)echo gehad. Alles keurig gemiddeld zoals de hele zwangerschap al het geval is ze wordt nu geschat op 2900gr en dat zou met 40weken 3400gr betekenen. Keurig dus, geen obesitas baby (grapje hoor, ik snap dat er ook niks mis is met een 4kg baby). Ben benieuwd of de schattingen zullen kloppen!
Dat is idd een mooi gewicht Blie ben benieuwd of t ongeveer gaat kloppen! Spannend! Het is idd normaal dat vrouwen met overgewicht een suikertest krijgen (of als t in je familie voorkomt of hogere leeftijd hebt ) Ik heb vanuit mn werk een glucosemeter dus kon t zelf in de gaten houden. Als mijn suiker te hoog zou zijn zou ik een test krijgen. Maar tot nu toe hele normale waardes, daar ben ik erg blij mee. Mijn vorige zwangerschappen trouwens niet op getest! De regels veranderen echt per jaar!
Ik heb gehoord dat een laag geboorte gewicht juist sneller voor obesitas zorgt. Iets met ingesteld zijn op een omgeving waar je maar beter goed kan eten voordat de hongersnood weer verder gaat. Stond als ik me goed herinner in 'Ben ik mijn brein' oid.
Ah oke, zou kunnen idd. Gelukkig dan maar dat ze ook geen laag geboortegewicht heeft (lijkt te gaan hebben) Ik weet wel dat baby's en kinderen die daadwerkelijk iets te kort zijn gekomen en later toegang tot eten hebben (extreem voorbeeld: kinderen die concentratiekampen in WOII hebben overleefd) compensatiegedrag kunnen vertonen. Als ik bij 'laag geboortegewicht' moet denken aan eigenlijk te laag en dus gebrek aan voedingsstoffen kan ik me dat dus goed voorstellen. Mijn moeder vindt 3400gr al een flinkerd, in een paar decennia zijn onze maatstaven flink veranderd.
Bedankt Blie! Ik moet zeggen dat het eerste gesprek wat ik met de gyn heb gehad nogal was tegengevallen... Mijn vriend was ook mee en hij had het meteen over mijn overgewicht. Hij zei letterlijk "Je kan even een maagbandje aan laten leggen om af te vallen, maar ik kan je ook doorverwijzen naar een diëtiste". Alsof je 'even' een maagband laat plaatsen. Ik heb de assistente en ook mijn huisarts duidelijk aangegeven dat ik DIE man niet weer wilde. Een vervolg afspraak heb ik met de hoofd gyn gehad. In elk geval ben ik superblij dat het nu op een natuurlijke manier is gelukt en dat ik die nare man niet nodig heb gehad
Welkom Ijsbeer! En jij natuurlijk ook, Hendriet! Alsnog gefeliciteerd met je zwangerschap! Klinkt inderdaad als een erg vervelende arts... Wat jammer is dat toch he, dat er nog steeds weleens zo'n botte %$# tussen zit. Zeker als 'vrouwenarts' zouden ze toch beter moeten weten... @Blie dat klinkt goed allemaal! Is ze nou inderdaad ook al een beetje ingedaald? Wat die aanleg voor obsesitas betreft... ik hoor ook de ene keer weer dat het kleine baby's en de andere keer juist weer grote baby's zijn die meer aanleg hebben. Het zal allemaal wel. Wat ik veel belangrijker vind is dat mijn kinderen bewust met eten omgaan, maar er vooral ook lekker van genieten. Mijn dochter heeft duidelijk wel de 'aanleg' om dik te worden, ze was met de geboorte dus al heel flink en zit ook al vanaf dat moment op de bovenste lijn van de curve. Ze is ook erg lang voor haar leeftijd, en sinds dit jaar begint het keurig bij te trekken en verdwijnt het babyvet. Het consultatiebureau heeft de eerste 2 jaar heel veel zitten zeuren over haar gewicht en eventuele aanleg om te dik te worden, en ze vonden toen al dat ik goed moest opletten met het geven van extraatjes, zoals koekjes en dergelijke... Daar werd ik echt gestoord van. En soms ook echt boos. Omdat ik zelf te zwaar ben denken ze waarschijnlijk dat ik mijn kind maar vol stop met snoep. Ik heb telkens gezegd dat ik juist heel bewust met haar voeding omga en zeker weet dat het nog wel bijtrekt (wat dus ook is gebeurd) en heb haar ook gewoon af en toe wat lekkers gegeven. Ze eet heerlijk, ze geniet er echt van en lust vrijwel alles. Ze kiest uit zichzelf ook nog eerder voor fruit of komkommertjes ipv snoep, dus ik doe er echt niet moeilijk over als ze een keer een zakje chips eet. Volgens mij is dat de beste manier om te voorkomen dat je kind te dik wordt... of ze nou aanleg hebben of niet...
Raar he hoe moeilijk mensen het vinden om niet kortzichtig te zijn. Dat maakt het voor mij vaak ook lastig om boodschappen te doen. Ik krijg inmiddels vaak het gevoel alsof ze aan het bestuderen zijn wat ik aan het kopen ben. Komt denk ik nog door het vele pesten. Mijn grootste angst is denk ik om een zwaar kind te hebben. Niet omdat ik dan minder van hem zou houden, of minder vind. Maar door mijn eigen ervaring over hoe iemand behandeld kan worden en wat je er 10 jaar later nog aan over kan houden.
Gelukkig ben ik nooit gepest en heb ik geen slecht zelfbeeld. Wat ik het lastigste vindt is dat mijn moeder (die had op mijn leeftijd maatje 36 als t niet kleiner was en is nu nog steeds heel slank) er altijd best wel mee bezig is geweest om mij af te laten vallen. Ik weet dat dat voortkwam uit goedheid/ouderlijke bezorgdheid maar ik denk dat ze geen idee heeft dat ik daardoor juist onzekerder ben geworden. Gelukkig ben ik niet super onzeker, maar toch. Zoals gisteren was ze mee naar de echo en dan is het voor mij echt wel een overwinning dat mijn moeder mn blote buik/heupen ziet. Eigenlijk zou dat niet moeten zijn natuurlijk. Ik ben het dus volledig met je eens fishergirl, niet hysterisch mee omgaan. Bewust bezig zijn met (gezonde) voeding en niet wanhopig proberen altijd 'ongezonde' dingen weg te houden bij ze. Door deze houding van mn moeder ben ik als puber stiekem in bed s avonds aardig wat chocola gaan wegwerken (en door een broertje met een stoornis die obtzettend veel aandacht opeiste in ons gezin in negatieve zin). Ik heb dit nooit met mn moeder zo besproken omdat ik het haar niet kwalijk neem en ik niet wil dat ze zich schuldig voelt (ze heeft t al moeilijk genoeg met bovenstaand broertje en een verslaafde broer :/ ) maar ik vind het wel belangrijk om, àls mijn kind aanleg heeft, hier anders mee om te springen. Wow heel verhaal zo, oeps Oh en over de indaling, dat kon ze niet zien op de echo maar ze moest wel heel laag zijn voor t hoofdje. Dus dinsdag VK bezoek maar afwachten
@Blie, zo'n moeder heb ik ook maar dan met maatje 38/40. Ik werd als kind van dietist naar dietist gesleurd. Heeft eigenlijk alleen averechts gewerkt. Daarom is mijn plan betreft eten dat groente iig belangrijk is. Kwa eten wil ik er een beetje tussen in gaan zitten. Lekkere maar zelfgekookte maaltijden en af en toe wat ongezonds. En verder veel bewegelijke activiteiten zoals stukjes fietsen en zwemmen enzo aanbieden, met de nadruk op plezier hebben. Misschien ook nog goed voor mijn eigen gezondheid.