Ons meisje krijgt vanaf dat ze 4 maanden is af en toe een liga eerste stap (een kwart koekje). Dit vind ze heerlijk om op te sabbelen, maar af en toe hapt ze ook en bijt ze er stukjes vanaf. Maar dan komt het probleem. Ze verslikt zih altijd. Het valt dan achter in haar keeltje en dat gaat ze toch hoesten en proesten. Ook met het korstje brood wat ik sinds 2 dagen in haar wang stop. Dan glijdt ook langzaam haar keel in en dat stikt ze daar weer bijna in. Is dit normaal op deze leeftijd, of moet ze stukjes wel al goed kunnen eten als ze 6 maanden is. (als ik een koekje verkruimel in haar fruithap, gaat het overigens wel goed)
Elle is bijna 1 en die moeten we ook geen grote stukjes geven of iets zelf laten eten want dan verslikt ze zich ook steeds... Brood eet ze echt weinig van dus die korstjes haal ik er gewoon vanaf.. Komt later wel of niet ... Zie ik dan wel weer Maar tussendoortjes krijgt ze van ons niet.. Ze heeft t niet nodig en is echt een slechte eter...
Eet ze goed rechtop? Dat kan ook helpen, maar het kan inderdaad dat ze zich snel verslikken, op deze leeftijd is de kokhalsreflex heel erg sterk. Luca kon wel een broodkorstje sabbelen, maar dat kan niet ieder kindje al. Kwestie van oefenen en erbij blijven.
Ja kan gewoon hoor; erbij blijven en haar laten oefenen. Iris heeft dat nooit echt gehad; best bizar, dacht er pas aan dat we haar eigenlijk van t begin af aan brood met korstjes hebben gegeven....Ze heeft zich vlgs mij ook nog nooit echt verslikt; is voor ieder kind anders
ik ben er al weer ver uit maar als ze klein zijn, zit het kokhals reflex ook nog vrij ver voorin de keel toch? Dat wordt langzaamaan wat minder gevoelig. Ikvind het op zich wel een goed reflex, maar hier is was het meestal één flinke braakneiging en dan kwam het stukje alweer terug. En dan werd (en wordt) het altijd gelijk weer naar binnen geduwd Ik kan me voorstellen als het bij je kindje veel heftiger is, dat het dan niet zo prettig is om toe te kijken. M'n moeder vond het trouwens wél eng om te zien hier... als ze mee at schrok ik meestal harder van háár dan van m'n dochter 'oooh ohh ze zit te stikken!' en als ik dan keek, kwam het stukje eten alweer vrij rustig terug... Een enkele keer was het wat heftiger en dan werd er soms wat melk mee gespuugd, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik vrij goed heb leren vertrouwen op dat reflex.
Juist vanmorgen nog trok ze een benauwd gezicht toen onze dochter op een broodkorstje zat te sabbelen. Ik schrok me dood en pakte haar uit het wipstoeltje en klopte op haar rug, toen kwam er een best groot stukje broodkorstje uit. Ik schrok me naar! Het zal me toch niet gebeuren dat ze stikt! Ik heb daarna kleine stukjes (geen korst) brood van een paar dagen oud met boter gegeven, echt kleine stukjes en heb haar rechtop gehouden. Dit ging goed al plakte het na een aantal stukjes wel tegen haar gehemelte. Gewone broodkorstjes geef ik niet meer. Pfff.
Stukjes in de mondhoek geven, dan leren ze kauw bewegingen maken. En verplaatst het wurgreflex zich naar achter op de tong. Bij baby's ligt die nog voor op de tong, daardoor kokhalzen ze zo.
Heel herkenbaar. Bij Lenn heeft het ook lang geduurd, voordat hij 'gewoon' een liga kon eten. Bij een soepstengel hetzelfde verhaal. Ik ben het hem wel blijven geven en erbij blijven. Uiteindelijk komt het goed. En inderdaad, de kokhalsreflex zit bij die kleintjes heel hoog.