Lieve allemaal, ik zit even met iets en zou graag willen weten wat ik eraan kan doen. Ik heb een dochter van bijna 2, en sinds een paar weken gilt ze echt enorm. Gewoon als ze haar zin niet krijgt, maar ook soms zomaar. Ze is erg dwars momenteel en weet het is een fase, dus het hoort er gewoon bij. Alleen het gillen, ik wordt er echt gek van. Ik ben zeer consequent, en mijn regeltjes zijn ook duidelijk, maar toch blijft ze gillen. Ik sla mijn dochter niet, daar hou ik niet van, en zo ben ik niet, maar als ze gilt zet ik haar of in de hoek waar ze even moet blijven zitten, wat ze ook netjes doet trouwens, of ik zet haar even in bed. Alleen....ze blijft gillen.... Nu was ik benieuwd of er mensen zijn, ik ben alleenstaande moeder, die hetzelfde hebben of hebben meegemaakt, en misschien iets weten wat wel goed werkt? Of moet ik gewoon hiermee blijven doorgaan, met consequent zijn uiteraard, hoekje zetten etc. en het vol houden net zolang het werkt? Ben al echt weken bezig.... We hebben een poosje ergens gelogeerd waar een buurjochie de hele dag door gilde, en als ik haar nu waarschuw of zeg dat het stout is, wijst ze een kant op...met andere woorden, hij doet het toch ook? Ik blijf zeggen dat het stout is... Als ze in een hoek heeft gezeten, moet ze ook altijd bij me komen om een kusje en een knuffel te geven, en dan zeg ik sorry mama...zodat ze weet dat het weer goed is en ik niet meer boos ben. Ben er benieuwd of er nog eventueel tips zijn van jullie die me kunnen helpen...dit put nogal uit Liefs van Gummie... Ps...wil er geen discussie topic van maken, maar alle tips zijn dus welkom
Ik heb ook een gillende keukenmeid als ze haar zin niet krijgt en ik negeer het. Ik maak dan geen oogcontact, want dan gaat ze nog harder gillen. Jouw dochter is wel wat ouder, dus de hoek lijkt me een prima optie en inderdaad consequent blijven. Ze moet in ieder geval geen succes krijgen met haar gegil. Volgens mij doe je het hartstikke goed?
Hier precies hetzelfde; tot een paar weken geleden stond Damien echt minstens 3 keer per dag op de gang. Gillen, krijsen, schreeuwen als iets niet mocht, als iets niet meteen gebeurde op momenten als hij het wilde, of als hij iets moest op een tijdstip wat hem niet uitkwam (douchen, eten, wat dan ook). Helemaal stapelgek word je er van! Alles geprobeerd, negeren, boos worden, het nadoen, er om lachen.. Niets hielp! Sinds een paar weken is het écht een voorbeeldig kind, zo vreselijk lief, een enórm verschil met een paar weken terug! Dus tja, heel veel geduld, volhouden en doorzetten.. Het gaat meestal echt vanzelf weer over
ik zou der op een stoel zetten/ in het hoekje en net zo lang laten zitten tot ze stil is wij hebben op stage (gezinstehuis) ook een meisje van 2 die dit deed en wij hebben der rustig 2 uur op een stoel zitten als ze niet ophoud en geen aandacht proberen te geven neerzetten en negeren het is moeilijk, zelfs als het niet je eigen kind is ' Succes met je gillende meid !!
Ja hoor, doe je heel goed. Het vergt namelijk tijd. Ze zit nu in haar in-test-mijn-mamma-uit-fase... Als je blijft volhouden en consequent blijft, zal het op den duur minder worden. Die van ons heeft ook zo haar momenten, zo had ze er 4 op een dag en nu misschien nog 1 per week. Maar we blijven volhouden! Succes! En volhouden
een meisje van 2 2 uur lang op een stoel laten zitten een kind van een ander??? wat voor een gezinstehuis is dat? staat dit in het zorgplan beschreven, is er overleg geweest met een pedagoog/ dat is gewoon kindermishandeling ik hoop dat je op mijn vragen ingaat
@ ts, je bent goed bezig en je zult veel herkenning vinden bij andere moeders ik zeg altijd tegen mezelf: tisunfasetisunfase kinderen leren door te herhalen en op deze leeftijd is het voor je dochter natuurlijk hartstikke leuk om te ontdekken dat ze de macht heeft om te gillen
Inderdaad ik vroeg me ook al wie de behandelverantwoordelijke in dit GVT is? Hij/ zij mag zich namelijk weleens achter de oren krabben. Ik vind het nogal schokkend en als een kind twee uur lang achter elkaar gilt, zou er eerst maar eens uitgezocht moet worden wat daar de reden van is.
dit is afgesproken dat kind woont daar voltijd, en ze vind het nogal leuk om te gillen maar ook om te slaan, schoppen, knijpen enz dit is het enigste wat bij der werkt...... overigens is het ook niet dagelijk dat ze zolang zit, het is een keer gebeurd
Hier ook een gillende dame. Heb echt medelijden met mijn buren. Als ze boos is gilt en schreeuwt ze alles bij elkaar. Maar ook als ze blij en vrolijk is dan gaat dat gepaard met veel lawaai. Soms aan het eind van de dag dan tuuten mijn oren ervan Als ze het te bont maakt dan zet ik haar altijd op de gang...helaas helpt dat maar voor even. De volgende dag doet ze het gewoon weer helaas.
Dan klinkt het meer als een eenmalige noodgreep en geen structurele oplossing. Als dit het namelijk wel zou zijn, dan lijkt het mij tijd dat jullie pedagoog hulp gaat inschakelen (bij de CCE bijvoorbeeld).
ik ben nog steeds in shock een kind van 2 straf je niet 2 uur lang achter elkaar en zelf zou je het ook vreselijk moeten vinden waardoor je het niet aanraad bij anderen
Sorry moderator En tegen alle anderen wil ik zeggen bedankt voor jullie advies en ervaringen. Ja, 2 uur lang op een stoel zetten zou ik ook niet doen hoor, dat gaat mij tever Ik blijf gewoon maar volhouden, en idd toch met dat in het hoekje zetten blijven volhouden. En dat medelijden met de buren begrijp ik helemaal, zit hier dus net zo... Maar dan zegt iemand anders hier....tisunfasetisunfase....dat blijf ik mezelf ook maar herhalen en hopen dat het van korte duur is
Even een heel ander soort advies. Wat als je haar een dikke knuffel geeft en haar vertelt dat je van haar houdt? Mijn ervaring is dat dit soort gedrag vaak voorkomt uit frustratie en onzekerheid. Soms wil een liefdevolle onverwachte aanpak dan werken.
Ik vind je aanpak eigenlijk niet zo goed. Consequent zijn is prima, maar snapt jouw dochter eigenlijk wat jij wilt? Je hebt haar al gestraft door NEE te zeggen op iets dat ze wou. Dat is prima, maar dan gaat zij gillen uit frustratie/ boosheid. En moet vervolgens in een hoek gaan staan! Daarmee leer je je kind dat uiten van emoties stout is. Je leert haar namelijk niet dat ze dat op een andere manier kan doen, alleen dat het stout is en gestraft moet worden. Bij peuters werkt vaak beter dat je op dat moment erbij gaat zitten, op ooghoogte, en heel zacht gaat praten. En dat je zelf heel rustig blijft. Je kunt dan zeggen: - ben je boos? (Bij mijn zoon helpt dit meteen. Hij stopt met krijsen en zegt JA en gaat heel boos kijken) - dit en dit mag je niet omdat..... Zullen we dit en dit gaan doen? Als jij rustig en zacht praat kalmeert een kind sneller. En ze leert dat ze best boos mag zijn, alleen zonder te gillen.
mijn dochter heeft ook zo'n fase gehad en ik ging dan altijd tegen haar fluisteren en dan ging ze naar me proberen te luisteren en dan moest ze dus stoppen met gillen en dan ging ze terug fluisteren. Verder heb ik het gewoon genegeerd. Want hier vind ze het erg grappig als ik zeg dat iets niet mag . Dus negeren en fluisteren werkt hier het beste.