He meiden, nou, ik zit er echt op te wachten dat die kleine gaat komen... sinds 2 weken doe ik vrijwel niets meer, omdat alles me pijn doet. Lekker veel tijd dus ook om steeds bezig te zijn met m'n lijf en alles wat er in m'n lijf gebeurt... Nu rommelt het al een paar dagen achter elkaar, dat ik een uurtje of twee, soms 3 last heb van krampen, (beetje buikgriepachtige krampen, of gevoel dat je kunt hebben als je veel te lang de grote boodschap ophoudt). De kleine ligt al 4 weken helemaal vast ingedaald in m'n bekken en is in die tijd ook behoorlijk diep komen te liggen: vandaar ook de pijn die ik heb bij vooral lopen, fietsen, draaien (bijv in bed) en opstaan. Gevoel alsof het koppie er al bijna uitkomt, zeg maar. Vanochtend vroeg tussen 4 en 6 wakker geweest met krampen weer, (ze worden elke dag iets pijnlijker). Daarna trok het weer weg, maar verder beginnen m'n borsten de afgelopen dagen ook weer steeds pijnlijker en gevoeliger te worden. Had daar in de eerste 20 weken erg last van toen ze erg gegroeid zijn, daarna was het helemaal weg en sinds een paar dagen komt die gevoeligheid en pijnlijkheid dus weer opzetten... Hoe was dat bij jullie? Kwam de bevalling bij dergelijke signalen bij jullie een beetje vlot op gang? Het kan me namelijk nu niet snel genoeg meer gaan... (Nouja, vandaag mag het nog wel even niet: m'n broer en schoonzus zijn op ditzelfde moment in het ziekenhuis voor een ingeleide bevalling en om opa en oma nou op te zadelen met twee kleinkindjes op 1 dag, waarvan eentje in Assen en eentje in Den Bosch woont.... Heb wat dat betreft een beetje het idee dat ik ook zit te wachten tot het er bij hun is, zodat wij hier van start kunnen gaan, ). Maarrehm, dus even benieuwd naar jullie ervaringen...
Bij de eerste had ik totaal geen voortekenen en braken mijn vliezen 's nachts. Nu precies hetzelfde als jij sinds een aantal dagen, maar ook hier nog steeds niets. Er wordt dan gezegd dat de bevalling nadert, maar over hoeveel dagen (misschien weken) ze het dan hebben, geen idee...
Hier ook geen voortekenen. Bij mij begonnen de weeen op de uitgerekende datum. Een dag later was ie er!
Bij de oudste niks, alleen op de dag dat ik gestript zou worden verloor ik de prop met bloed. Die nacht tijdens de (voor)weeën ben ik wel 5x voor mn stoelgang geweest. Bij de tweede beviel ik op 24 september maar de nacht van 23 op 24 sep had ik ontiegelijk zwaar gevoel...en dat sloeg om in weeën.
Ja, hier dat zware gevoel dus ook. En kan momenteel om alles wel janken, hardstikke emotioneel... M'n stoelgang... tja, ik hoor van een heleboel dat ze dan zelfs aan de diarree zijn, maar hier dus het omgekeerde (al de hele zwangerschap en ondanks hoogste dosering laxeer): zo verstopt als wat... Die kleine blokkeert de boel hier 't kan er gewoon niet meer langs, ze ligt echt zo laag.... O, ik hoop zo dat het nu snel begint! Ben het zooooooo zat!
VOoral klagen! Heb ik toen de 23e gedaan, was t zo zat die zwangerschap, ook idd die moeilijke stoelgang en dan niet te zwijgen over de zorg van t oudere kind die toen nog geen 2 jaar was haha Vreselijk vond ik die laatste dag zeg. Ik heb t toen allemaal van me afgeschreven...en ik heb zelf mn voeten maar ff gemasseerd hahaha geen idee of t werkte maar mn meisje werd de in de aovnd van de 24e geboren
O, klagen kan ik tegenwoordig ook echt zoooo goed! Ken mezelf dan ook niet terug en vind mezelf zo'n zeur af en toe. Maar het valt me nu echt zo zwaar! Vooral omdat de verveling gewoon nogal toeslaat! Heb momenteel eigenlijk alleen de keuze tussen internetten, lezen, tv kijken en mensen bellen. En dat laatste maar beperkt, want een groot deel van m'n vriendinnen werkt natuurlijk gewoon.... Pff, laat die kleine nu maar gewoon komen!
ondanks dat hier een peuter rond loopt, verveel ik me enorm, je zit gewoon te wachten en ik kan niet zoveel meer doen, dus lekker wandelen is er ook niet meer bij. Dus elke verandering aan je lichaam wordt opgemerkt, hihi
Erg is dat he? Pfff, heel vervelend. Nouja, heb hier net gehoord dat ik voor de 3e keer tante ben, een half uurtje geleden. Mijn schoonzusje werd vandaag ingeleid, moesten vanochtend vroeg in het ZH zijn en hebben nu net een zoontje gekregen. Daar zat ik ook wel een beetje op te wachten, zo van: wil niet dat ze op dezelfde dag komen.... (wij wonen in Den Bosch, zij in Assen, waar mijn ouders ook wonen, dus helemaal niet handig met verjaardagen enzo). Nou, die druk is er nu in ieder geval vanaf. Nu mag het sowieso beginnen, want als nu de weeen komen, ben ik toch echt niet voor middernacht klaar, lijkt me, Maar aangezien ik vannacht maar 3 uur effectief heb geslapen, ga ik eerst nog even een mooie tuk doen nu. Als het dan vannacht komt, ben ik in ieder geval een klein beetje uitgerust, Hier is wandelen trouwens ook niet echt een optie meer. Ik word tegenwoordig ingehaald door oma's met rollators, die dan -doordat ze vanaf achter niet kunnen zien dat ik zwanger ben: m'n taille is door m'n voordragende buikje nog bijna helemaal in tact- verbaasd achterom kijken van: Wat heeft die jonge meid, dat ze zo langzaam loopt te strompelen? Als ze me dan voorbij zijn en m'n buik zien, zie je ze begrijpend kijken van: Aha, op die manier... Maar goed, net met de VK afgesproken dat zij vrijdag belt en als er dan nog niks is, ze een afspraak gaat plannen in het ziekenhuis voor echo en CTG, dat ze me dan maandag als ik weer op controle moet gaan strippen en als ook dat niets uithaalt ik ergens tussen volgende week woensdag en vrijdag (als dat in het ZH te plannen is) ingeleid word... In ieder geval een concrete einddatum nu,