Oh wat fijn! Ik gaf ze een paar weken , gelukkig dat ze nu al zover zijn dat ze het wel in lijken te zien. Inderdaad nog even goed voor gaan zitten... en heb het er meteen dan ook even over dat je niet wil hebben dat ze straks gaan zitten mokken als je niet dat weekend bevalt. Want daar zie ik jouw ouders dan ook wel weer voor aan (klinkt een beetje lullig om dat zo over de ouders van een ander te zeggen, sorry ) Inderdaad wel een heel gezeik... maar misschien juist (achteraf gezien) wel goed. Ik hoop dat het echt helemaal goedkomt, kan me best voorstellen dat dit gedoe een deuk in je vertrouwen in hun heeft gegeven.
Hoi Aszz Wat fijn dat je ouders nu eindelijk proberen te begrijpen hoe het voor jou voelt. heel veel sterkte. Misschien brengt dit hele gedoe jullie wat dichter bij elkaar. Succes! En inderdaad, iemand schreef hier dat niemand 5 weken vrij kan houden. Het spijt mij zeer, maar als ouders moet dat toch geen probleem zijn lijkt mij en zeker niet als je kleinkind (al was het de 12e) geboren gaat worden. Nee hoor, mijn ouders zouden zéker thuisblijven. Mijn moeder had zelfs al onder voorbehoud vrije dagen ingepland op haar werk. Vindt zij heel normaal. de schat.
Mijn schoonouders wonen in Frankrijk, maar komen voor ongeveer een half jaar in een vakantiehuisje in Nederland wonen om bij te kunnen springen bij hun zoon en schoondochter, die borstkanker heeft. Het ziet er naar omstandigheden gelukkig goed uit, maar ze kunnen natuurlijk zeker wel wat hulp en steun gebruiken en mijn schoonouders zijn toch met pensioen. Maar het is toch heel wat, eventjes je eigen leven opzij zetten om er voor je kinderen te zijn... maar het is wel zoals het hoort vind ik! En wat zijn dan 5 weken om klaar te staan....
meid ik snap hem helemaal. dit heb ik dus ook met mijn moeder. heel vaak zegt ze van ja is gezellig als de kleine er is. en dan regel je iets... maar altijd op het laatste moment als je er dus op rekent dan haken ze af. nu heb ik ook nog eens het zelfde probleem. als ik ga bevallen... waar gaat de kleine heen?? nou ik heb zoiets van dat spreek ik dus niet met hun af. dat gaattoch nooit door.
Hee Aszz, fijn dat ze het ein-de-lijk door hebben!! Hopelijk blijft dit ook zo en gaan ze straks niet weer draaien. Een gesprek is inderdaad een goed idee. Tja, de drastische maatregel heeft dan toch goed effect gehad! En onder het mom van het is toch familie etc: dan mag je toch juist het nodige respect etc verwachten en je kiest je familie niet natuurlijk... Maar goed, dit ziet er weer goed uit, fijn joh. Hopelijk kan je het straks ook echt van je af zetten, no more stress!
je ouders niet bellen als je gaat bevallen lijkt me niet zo een slim plan... ik vermoed dat hormonen hier ook een flinke rol spelen (al kan ik het me wel voor stellen dat je het niet euk van ze vind) ik denk alleen dat je band met je ouders kapot maken omdat hun andere prioriteiten hebben dan jij niet erg slim is. ik zeg dit niet omdat ik denk dat je je aansteld ofzo, want ik kan je boosheid goed voor stellen, maar ik heb ooit de band met mijn vader verbroken (ook om een rede die ik hee gegrnd vond en hij niet zo) en heb daardoor bijna 8 jaar met hem verspilt.... waar ik nu veel spijt van heb.. mijn vader leeft gelukkig nog, maar ken ook verhalen waarbij een ruzie niet meer goed gemaakt kan worden.... ik wil niet dramatisch doen, maar denk goed na over iets drastisch als je ouders niet bellen met je bevalling.. sterkte ermee!!