Lieve dames, Ik weet sinds een week dat ik zwanger ben. Het is ons eerste kindje (en mijn eerste zwangerschap), en het is heel spannend. Ik heb een verleden met depressies en angststoornissen, en vind het best moeilijk om niet helemaal geobsedeerd te raken met wat ik wel of niet voel in mijn lijf. Ik ben bang dat ik klachtjes kwijtraak, dat het dan (dus) misgaat, dat het me alsnog niet gegund is. Mijn eerste echo is over een maand, ik tel letterlijk dagen af. Heel diep van binnen heb ik ergens een vertrouwen dat het allemaal goed zit, maar ik moet er over het algemeen hard naar graven om dat ook zo te voelen. Hoe gaan jullie met die zorgjes en angsten om? Hoe kan ik mijn kop weer gefocust krijgen op mijn baan, en genieten van de zwangerschap? Alvast bedankt!
Ik herken het wel ik had paniekaanvallen en heb het deze week ook erg moeilijk vanwege een andere zwangerschap en kan me goed voorstellen dat je je zorgen maakt en de dagen af telt dat doe ik ook, maar probeer er toch van te genieten en er niet teveel aan te denken door iets te zoeken om je af te leiden, het helpt bij mij.
afleiding dat hielp het beste, ik heb zelfs gevraagd of ik niet een dag extra kon gaan werken die eerste periode, nu sinds een week kan ik de baby voelen en ben ik geruster aan het worden. Forceer niks bij jezelf, doe gewoon wat je altijd doet en probeer op de vrije dagen lekker met mensen af te speken ofzo, zodat je bezig bent.
Jullie hebben helemaal gelijk natuurlijk met de afleiding. Het helpt ook niet om steeds weer verhalen te lezen over zwangerschappen die mis gingen etc. Toen ik nog niet zwanger was, was ik er van overtuigd zowat dat we vruchtbaarheidsproblemen hadden, ik verzin steeds weer wat om me druk om te maken! Deze week ben ik een week van huis voor werk, dat zal denk ik al wel schelen
die verhalen over miskramen moet je echt niet lezen en als iemand je een 'naar' verhaal wil gaan vertellen moet je zeggen, dat je het niet wil horen, ik kijk momenteel zelfs ook alleen maar romantische komedie films want van al die thrillers en sience finction verhalen gaan mijn gedachtne helemaal aan de haal!! Ik lees alleen maar de 'goede' dingen over de zwangerschap, de hoodstukken met 'ellende' sla ik mooi over!
het is af en toe lastig. Ik heb zelf ook een verleden met depressies en ik was heel erg bang dat het evt. zelfs erger zou worden door de hormonen enzovoorts. Nu heb ik wel eens wat dipjes maar ik voel me prima. En natuurlijk blijft de angst dat het niet goed gaat. Dat had ik in het begin, maar dat heb ik nu nog steeds. De eerste periode heb ik het miskraamtopic ook een beetje vermeden en geprobeerd steeds aan de leuke dingen te denken. Af en toe toch alvast wat kleins gekocht om het leuk te houden. Ik heb toen ook een angelsound besteld en hoorde het hartje al met 9 w. nogwat dus dat was heel fijn en heel geruststellend.