Ik ben pas 9 weken, dus ik moet nog wel even. MAar waar ik nu al enorm naar uitkijk is de bevalling. Toen ik zwanger was van Astrid had ik dat ook zo erg. De zwangerschap kon mij niet snel genoeg gaan. Ik riep voor de bevalling nog dat ik eerder zou gaan bevallen en dat het 8 uur zou gaan duren. Haha.. ik had in beide gevallen ook gelijk. Nu heb ik nog geen gevoel over wanneer en hoe lang. Maar o.. wat kijk ik er weer naar uit. Hebben jullie dat ook (al)?
hmmm nee ik kijk helaas helemaal niet uit naar de bevalling Met mijn dochter deed ik dat wel alleen maar omdat ik nog niet wist wat ik moest verwachten. Ik was uiteindelijk (met verdoving) ingeknipt en heb daarna geschreeuwd NOOIT MEER! haha 3 en een half jaar later was het weer zover. Moet zeggen dat ik helemaal over de bevalling van mijn dochter heen was en ik geen moeite had met de bevalling. (wel met de weeen want had nog nooit zo iets pijnlijks in mijn leven gevoeld ) Toen mijn weeen eindelijk begonnen viel het me reuze mee. (was met mijn dochter ingelijd weeen waren toen veel heftiger) Ik heb er maar 4 uurtjes over gedaan met mijn zoon. Maar de bevalling was een hel. Ik beviel thuis en ales leek goed te gaan. tot dat damiën vast zat met zijn schouders en ik met spoed ingeknipt moest worden (zonder verdoving) Dat heb ik ervaren als ware hel. Nu ben ik weer zwanger en zit er veel minder verschil tussen mijn 2e en deze 3e. En mijn angst is weer helemaal terug. Niet om de weeen maar om de knip. pfff begin al te zweten als ik er aan denk. Ik weet dat ik het wel overleef maar zou het liever overslaan. Gelukkig weet ik hoe ik me voel als het eenmaal voorbij is en daar probeer ik me dan ook aan vast te houden. En daarna gelukkig nooit mer haha
Ik heb een ruggenprik gehad, dus op die manier zou ik nog wel eens willen bevallen. Verder ben ik heel veel weer vergeten, komt wel weer terug als ik weer zwanger ben, denk ik. Maar echt zin in? Nee, dat geloof ik niet (ben kleinzerig van aard). 8)
Ik kijk er niet naar uit, maar ik zie er ook niet tegenop. Ik vind het voorlopig (ondanks vele spugen en alles) veel te leuk om zwanger te zijn.
Ik kijk er meer naar uit in de trant van: he he...dan ben ik tenminste zwanger-af en kan ik gaan genieten van dat kleintje! Maar het bevallen op zich lijkt mij niet echt iets om naar uit te kijken na de verhalen van mijn collega's en vriendinnen.
ik kijk er naar uit op de manier van: als het voorbij is heb ik me baby.. en kan ik eindelijk weer een beetje op krachten komen... want de zwangerschap ervaar ik wel als vermoeiend!
Ik keek er bij mn dochter ook enomr naar uit... had er echt zin in. Achteraf gezien had ik geen reden om ernaar uit te kijken aangezien echt alles tegen heeft gezeten en ik na 40u pijn een keizersnede heb gehad. Maar ondanks dat ik het nooit meer wil doen vind ik het wle een superervaring. Bij deze kijk ik vooral uit naar het moment na de geboorte, als ik hem/haar voor het eerst zie en mn dochter langs komt. Het wordt weer een keizersnede nu gepland dus tja... ik kijk er wel naar uit maar niet toch is het anders als met en gewone bevalling.
Zoals de andere meiden ook al zeiden kijk ik uit naar de bevalling omdat je weet dat je je kleintje erna in je armen kunt houden. Maar aan de andere kant kijk ik er ook wel tegenop...vooral omdat dit de eerste is weet je niet wat op je afkomt
Naar een bevalling kijk ik helemaal niet uit! Integendeel ik zie wel een beetje ertegenop als het zover is. Maar ja het hoort erbij dus we doen het maar..Komt tijd, komt raad
ik kijk er ook naar uit!!! omdat heel veel het hebben over de pijn enzo, ben benieuwd hoe ik dat dan ervaar, ben nl niet zo kleinzerig!! (kom ik misschien later wel op terug haha) maar goed iedere bevalling is natuurlijk anders! ben erg benieuwd!!
De weeen, daar heb ik niet zo'n zin in. Ik heb bij allebei mijn kinderen een weeenstorm gehad (snelle bevallingen) dus dat is bijna niet op te vangen. Maar toch is het een ervaring die ik niet had willen missen. Het persen vond ik geweldig en dat het moment dat je kindje uit je komt. Daar is niets mee te vergelijken. Fantastisch gewoon. Ik was naderhand ook ontzettend trots op mezelf dat ik de klus had geklaard. Gina
Psies.. dat had ik ook heel erg. Zo trots! Zonder pijnbestrijding of massage (wisten simpelweg niet hoe), man aan de ene arm, mama aan de andere (tsja.. ook al ben je 30, soms heb je je moeder gewoon nog ff nodig) Kraamhulp die vertelde hoe ik moest puffen, VK die me nog uitlachte over mijn verwachtte bevallingstijd. (ik riep dat ik om 15.00 wel bevallen zou zijn, de VK lachtte me uit, maar het werd zelfs 14.00) en een man die ik geen tijd gunde om een hap van zijn boterham te nemen .... haha.. en dat heb ik allemaal mogen meemaken!
Ik kijk er naar uit in de zin van: dan is het kleintje er eindelijk. Ik kijk er natuurlijk ook tegenop. Maak me soms wel zorgen hoor, soms wel extreem, terwijl ik weet dat dat geen nut heeft. Daar gaat het uiteindelijk niet beter of slechter door. We moeten eraan geloven of we willen of niet, maar krijgen er iets prachtigs voor terug en daar heb ik wel heel veel zin in ! Groetjes, Nikki F
Toen ik zwanger was van Serjenka keek ik ook uit naar de bevalling, tot op het moment dat ik hoorde dat het een keizersnede ging zijn. Ondanks het feit dat de ks goed verlopen is, vind ik het heel jammer dat ik niet op natuurlijk manier ben mogen bevallen. Ik hoop dat het bij een tweede kindje wel zo mag gaan.
Ik kijk er idd ook naar uit omdat ik dan eindelijk mijn kereltje bij me heb.....maar moet ook zeggen dat ik de zwangerschap een beetje zat begin te worden....