Hallo meiden, Inmiddels zit ik al in mijn laatste zwangerschap week, en vind het met de dag (minuut) spannender worden. zo zo zooo graag zou ik mijn kleine willen vasthouden!! Kan niet wachten om de beeb eindelijk te zien! in het begin van de zwangerschap keek ik tegen het bevallen aan, maar nu heb ik er alleen nog maar zin in! Wie komt dit bekend voor? Vraag me af of dat voor een betere perskracht kan zorgen? Kan me best voorstellen dat je door deze gedachten/gevoelens beter, makkelijker en/of sneller bevalt?? Of is dat ijdele hoop?
Denk zeker dat dat helpt (al ben ik oook geen ervaringsdeskundige). Ik had t zelfde als jij. In t begin van de zwangerschap schoof ik t voor me uit, rond de 28/30 weken kreeg ik er ineens paniek over en met een week of 34/35 kreeg ik er echt zin in. Nou bleek mijn baby erna in stuit te liggen en krijg ik een ks dus die gewone bevalling is van tafel (tenzij de baby zelf nog draait). Ik weet inmiddels ook wanneer de ks is (met precies 38 weken) en ik wordt nu ook wel erg nieuwschierig naar de kleine. T is zo raar dat je gericht kan aftellen....
Ik had er ook zin in na 42 wk. Kon de weeën redelijk aan maar viel me toch wat tegen..duurde dan ook te lang en uiteindelijk ks geworden. Was wel ontzettend blij dat ons meisje er eindelijk was! Daar had ik het voor gedaan!
Op het eind kon ik ook niet meer wachten. Ik was gewoon zo nieuwsgierig naar dat mensje in mijn buik. Ik was ook echt teleurgesteld toen ze in het ziekenhuis bij mijn gebroken vliezen zeiden, als het binnen 48 uur niet uit zichzelf komt, dan gaan we inleiden. Ik dacht echt: 48 uur zolang hoef ik toch niet echt nog te wachten!!! Gelukkig was manneke er 25 uur later.
Had ik ook hoor! Ik zat er nog niet echt op te wachten als in de zin van ongeduldig en er klaar mee zijn, maar had er echt wel zin in. Ben met 39.2 weken bevallen.
Ik kan ook niet meer wachten elke keer als ik krampen heb denk ik zal het nou eindelijk doorzetten hihi.... Ik heb er ook zin in zodat eindelijk de kleine meid komt.... ben nu wel klaar met het wachten
Ook ik beval liever vandaag als morgen!!! Ben de hele zwangerschap al flink ziek (HG), dus zie de bevalling echt als mijn grote verlossing uit het lijden!! En natuurlijk ben ik steeds nieuwschieriger naar wie er steeds zo zit te trappelen van binnen! Kan niet wachten tot het begint...!!!!!
Denk dat een positieve houdimg zeker helpt bij je bevalling. Bij de eerste ook noet tegen op gezien en ook wel nieuwschierig maar nog niet verwacht. Nu moet ik gelukkig nog even zwanger zijn maar ben wel weer benieuwd hoe het zal gaan.
Ik heb ook zin in de bevalling! Het lijkt me zo'n ervaring en ben ook zoooo benieuwd naar onze kleine meid. Ik heb al de hele zwangerschap dat ik er niet bang voor ben maar er juist naar uitkijk Ben alleen bang, omdat ik er zo positief naar uitkijk, het eerder een teleurstelling wordt en juist enorm zwaar zal zijn...
Ik zit er nou wel echt op te wachten... Ik wil wel weten wie er steeds in mijn buik zit te trappelen Maar zin de de bevalling zelf weet ik niet, heb geen flauw idee hoe die weeën gaan aanvoelen en hoe de bevalling zelf gaat verlopen. Ben daarin dus een beetje blanco omdat ik niet echt weet wat ik ervan moet verwachten. Mocht het zwaar worden, dan heb ik een superschattig shirtje mee van de kleine die we in de kamer hangen, dan weet ik waar ik het voor doe
Ik zit ook al wel te wachten tot de kleine er is. Ik weet het,het is wat aan de vroege kant, maar ik heb een aantal kwaaltjes die dan hopelijk opgelost zijn
Bij Eva had ik er erg veel zin in, had erge last van jeuk, dus wilde heel graag bevallen. Bevalling ging ook erg goed, ik wilde ook heel graag thuis bevallen dus heb goed mijn best gedaan om goed naar de verloskundige te luisteren en dat lukte ook goed. Bij Lisa had ik er nog helemaal geen zin in, het ging allemaal lekker en ik was er nog niet klaar voor ofzo en ik had helemaal geen zin in dat gedoe van bevallen . Niet eens bang voor de pijn ofzo, maar je bent toch een paar uurtjes in ieder geval bezig en het kan best pittig zijn. Toen de bevalling begon had ik het niet meteen door en toen ik het wel door had, was Lisa er 3,5 uur later na een zeer relaxte bevalling. Maar ik zat wel telkens op de klok te kijken en te rekenen voel nat het nog zou duren, ik had nog steeds geen zin erin. Maar ze kwam 2 uur eerder dan ik had berekend en dat viel dus heel erg mee!
Ik had er de eerste keer ook alleen maar zin in en een gevoel van "kom maar op!". Ik heb mooie thuisbevalling gehad, alles is perfect gegaan en ik heb 8 uur weeen opgevangen en 24 min geperst: perfect toch? Maar ik had weeenstorm en kon het echt niet wegpuffen en kwam ook niet in een trance wat je vaak hoort. Ik ben nu dan ook echt heel erg bang voor de bevalling. Ik wil wel graag (dan is het achter de rug en natuurlijk extreem nieuwsgierig naar mijn zoon) maar die angst is wel heftig momenteel, moet ik zeggen...
Ik had er na 2 keer ruim overtijd gelopen ook zin in. En het waren super ervaringen (1e keer 13,5 uur met vacuum, 2e keer 6,5 uur zonder kunstverlossing). Ik denk dat als je je positieve instelling tijdens de bevalling vasthoud het zeker vlotter kan verlopen dan als je je ertegen gaat verzetten. Dus succes!