Ik had bij de eerste ook het gevoel van 'dit kan ik wel' en zag er totaal niet tegenop. In totaal 4,5 uur over gedaan en prima gegaan. Bij de tweede nog sterker het gevoel, helemaal omdat ik na de eerste ook wist dat ik het kon. Heeft 1uur en 50min geduurd van eerste wee tot baby op de buik. Ging perfect. Nu zwanger van de derde en hoewel het nog even duurt zie ik er best naar uit. Hoop dat het ditmaal weer zo fijn gaat!
Oh ja, ik kijk er ook naar uit! Ik vind bevallen echt fantastisch .. Moet van mezelf eerst genieten van de (laatste) zwangerschap, maar stiekem kijk ik alweer uit naar dat moment.
Ik had precies hetzelfde en eerlijk gezegd viel het me best wel tegen. Had er denk ik iets te makkelijk over gedacht. Niet dat dat erg was, ben blij dat ik er zo ontspannen in kon gaan. Omdat ik nu weet hoe het is vind ik de tweede wel wat spannender, maar kan niet zeggen dat ik er tegenop zie. Achteraf is het toch een mooie herinnering.
Ik was bij ons eerste nuchter maar ook licht gespannen voor wat zou gaan komen, het deed natuurlijk super pijn maar het is me ook erg meegevallen, het is zo bijzonder!! Ben nu net weer zwanger en kan niet wachten tot ik weer mag gaan bevallen, kom maar op
Ik ga over een paar weekjes bevallen ons tweede kindje, eerste geplande keizersnede en nu mag ik natuurlijk bevallen. Van het moment dat ik wist dat ik weer zwanger was, was ik eigenlijk al bezig met de bevalling, en dan meer, zou het nu lukken! Ik kan natuurlijk nog geen garantie erop hebben maar voor nu lijkt het allemaal goed te komen. Ik vind het zo super spannend. Weet gewoon niet wat me te wachten staat, en sta er daarom ook heel relaxed in, kijk er echt naar uit. Ook ben ik heel benieuwd hoe mijn man het dit keer gaat beleven. Hij is heel nuchter en laat zich er niet echt over uit. Pas trouwens dat filmpje terug gekeken van vier handen op één buik, waarbij die jongen steeds verder weg loopt met z'n handen voor z'n mond, hilarisch
Ik ben ook totaal niet bang voor de bevalling. Hoewel mijn eerste bevalling niet echt volgens het boekje ging heb ik er wel zin in. Klinkt gek maar je krijgt wel je baby te zien Mijn vriend daarentegen.........
Dat is het ook, ben zo benieuwd! Mijn man vind het ook maar niets, maar die red zich maar op dat moment
Ik was ook niet bang, had een bevalling van een vriendin meegemaakt en kan ook gewoon naar bevallingen kijken. Het viel me allemaal mee, maar de pijn van de weeen zijn toch wel pittig hoor als je in een weeenstorm komt omdat je een snelle bevalling hebt. Geen tijd om bij de te komen en alleen maar bezig zijn om de pijn op te vangen is iets wat ik niet snel zal vergeten. Maar zou het zo een tweede keer doen allemaal
Ik beschrijf mijn bevallingen altijd als mooi-mooier-mooist. Ik vind het een geweldige ervaring, de oerkracht, dat we het toch maar mooi flikken met zn 2 (baby en ik ). Ja het zijn mijn mooiste ervaringen uit het leven. Zelfs de eerste die in een vacuumverlossing eindigde. Ik hoop in juli af te kunnen sluiten met een 'ultiem' maar gewoon 'mooi' is ook al geweldig
Eerste keer enorm nieuwsgierig en zo enorm hyper toen mijn vliezen braken dat ik niet kon slapen. De bevalling ging goed en duurde 12 uur vanaf de gebroken vliezen, super normaal dus. Meteen erna dacht ik; oh als dit het is dan wil ik nog wel een paar keer Deze zwangerschap kijk ik er nog steeds hetzelfde tegenaan. Vind bevallen eigenlijk wel leuk, als het eenmaal begonnen is weet je dat je je kleintje snel zal zien en dat is een leuk vooruitzicht.
Inmiddels kijk ik ook uit naar de bevalling. Ik begin nu in eens vooral erg nieuwsgierig te worden naar de baby. Vorige bevalling hield ik de pers weeën tegen ivm zeer pijnlijk bekken. Nu krijg ik een ruggenprik. Maandag krijg ik een ballon en als het goed gaat wordt ik dinsdag ingeleid, weer ivm ernstige bekkeninstabiliteit. Ik zie erg uit naar herstel na maanden lang niks meer kunnen en als maar pijn. En ik ben erg benieuwd naar ons kindje!!
Ja hoor, ik kijk uit naar de bevalling. De zwangerschap tot nu toe is meer dan bagger, als ik het even zo mag zeggen, en ik weet dat zodra ik bevallen ben en dat mooie meisje in m'n armen heb dat alles weer goed is. De vorige keer is heel onbewust gegaan ivm hellp en inleiding en duurde ontzettend lang (bijna 32 uur) maar toen hij klaar was, kon ik eindelijk genieten van m'n kereltje. En dan nu straks van m'n meisje.
Ik kijk ook erg uit naar de bevalling. Ik ben niet bang voor de pijn en voor de uren van wachten en weeën. Ik beval in het ziekenhuis en ik heb daar een goed gevoel over. Ook heb ik een goed vertrouwen in mijn lichaam en in de baby. We can do this!
Ik kijk er nu al naar uit. De bevalling is een onvermijdelijk iets en ja het zal pijn zijn, en ja ook vervelend. Maar mijn nieuwsgierigheid naar het kindje is zo groot. Lijkt me zo overweldigend om mee te maken en dan eindelijk je baby in je armen te hebben! Aftellen geblazen hier.
Ook ik zag niet op tegen de bevalling. Pijn ging het doen en voorbereiden kon ik toch niet. Je weet nooit hoe het loopt. Ik wist dat ik in het zh moest bevallen. Is standaard het enige enge daaraan vond ik dat er duits gesproken werd wat als ik ze niet versta.. onzin want sprak inmiddels goed duits. Heel nuchter was ik en ben ik. Ik kijk vanaf het begin van deze zwangerschap alweer uit naar de bevalling het is geweldig om te beleven ondanks dat ik ingeleid ben en 2 uur moest persen helemaal geen nare ervaring ik kreeg pas echt weeën toen ik mocht gaan persen heerlijk
Ik heb er totaal nog geen zin in. Ik weet dat het ervan moet komen maar zou het liefste gewoon niet aanwezig willen zijn. Mijn eerste bevalling was er een volgens de boekjes maar had toch echt verdoving nodig. Ik heb ook vreselijk veel pijn gehad op andere plaatsen door de houding die ik moest aannemen.(Armen benen bekken)
Ja, ik heb er wel weer zin in. Bij de eerste keek ik er enorm naar uit en het was ook een fijne (bad)bevalling, al moet ik zeggen dat ik de weeën toch wel heftig vond. Uiteindelijk alles prima gegaan, duurde in totaal 13 uur. Bij de tweede dacht ik weer dat het zo sereen zou gaan, maar dat was een stortbevalling van 2,5 uur van de eerste wee tot ze op mijn buik lag. Was heel heftig omdat het zo snel ging en ik vond het persen vreselijk (in bad voel je dat dus veel minder!) Nu bij de derde kijk ik er al naar uit en hoop ik dat hij iets meer lijkt op de eerste. Ik hoop ook weer in bad te gaan bevallen en ga nu dus wel een ademcursus volgen (bij de eerste wel gehad, bij de tweede niet en ik bleek dus alles vergeten te zijn). Wil iets beter voorbereid zijn deze keer. Bij beide bevallingen geen ingreep, pijnbestrijding of knip gehad. Als dat al zo is de derde keer, is het voor mij geslaagd
Ik keek ook heel erg uit naar m'n bevalling, vond het een heel mooi iets dat je dat als vrouw en baby zijnde kan! Ik heb alleen 1,5 week overtijd gelopen en toen ben ik ingeleid. Dinsdag ochtend zijn ze begonnen en 's nachts al best veel weeën 00:00 zijn mn vliezen gebroken, bijna geen tussen pauzes tussen de weeen dan denk je nou nu zal ik toch wel 4/5 cm hebben, niks bleek minder waar ik zat nog maar op 1, en zo ging het tot begin van de woensdagmiddag verder, uiteindelijk toch om een ruggenprik gevraagd wat ik van te voren eigenlijk niet wilde, maar ik dacht als ze het infuus straks gaan aansluiten en ik moet na 12 uur hevige weeen nog meer pijn opvangen dat lukt me niet.. ruggenprik gehad en infuus standje hoog, toen ben ik s avonds om 21:13 met vacuümpomp en knip eindelijk bevallen van onze lieve dochter. Maar nee, ik kijk nog niet uit naar een volgende bevalling ! Het is me allemaal een beetje tegen gevallen. Ik had me verder niet voorbereid op de bevalling, alleen had ik het liefst thuis bevallen en dat is wat me denk ik zo tegen is gevallen! Maar ga er gewoon nuchter in, je weet toch niet wat je staat te wachten ! En op het moment zelf kan je niet meer terug, en dan heb je echt wel de kracht om de bevalling te door staan! Heel veel succes!