Ik hoop dat iemand me kan vertellen dat dit een fase is.. Ons zoontje is momenteel snel boos(had hier eerder ook topic over gemaakt...) Maar nu is het zo dat als hij zijn speeltje los laat en valt of hij kan er niet bij. Dan gaat hij zo hard huilen! Geef je het dan is het goed.. en speelt hij vrolijk verder. Hij gaat nu ook duidelijk aangeven wat hij wil. Als hij iets ziet zegt hij: HU (haha) en doet zijn handjes vooruit en zijn vuistjes gaan open en dicht.. Wie heeft hier ervaring in, en wat deden jullie? Geef je hem zijn zin? (of haar natuurlijk) of niet?
Ik lees ff mee.... heb hier een kleine van een jaar en kan sinds kort ook gieren.......nou, soms is het voor mij niet om te gieren haha. En inderdaad als hij zijn zin niet krijgt, of als hem iets niet lukt. Ik geef hem zeker niet altijd zijn zin dan. Soms negeer ik het, soms zeg ik dat ik het snap dat 'het' voor hem vervelend is, maar dat hij daar niet zo boos om hoef te worden etc. (jaja, heb ook EHBO gekeken)... Ik hoop dat het een fase is......
Lijkt mij bij de leeftijd horen. Ons zoontje heeft het in ieder geval ook. Jonge kinderen kennen nog geen geduld of uitgestelde aandacht. Alles is NU. Als ons zoontje iets niet mag of als iets niet lukt, laat hij zich vaak hard brullend plat op zijn buikvallen, met zijn armen gestrekt voor zich uit. Lekker temperamentvol. Ik maak me er niet druk om. Mijn man ook niet. We laten hem lekker liggen en dat weet hij. Meestal is het binnen een paar tellen over. Alleen als hij heel moe is, duurt het langer. Dan troost ik hem wel even. Als hij nog niet naar bed kan, bijvoorbeeld omdat we ergens anders zijn, leid ik hem even af door ergens anders mee te spelen. Verder wisselt het een beetje. Als hij iets wil wat niet mag (bijvoorbeeld de afstandsbediening of telefoon) dan heeft hij gewoon pech. Dat mag niet, al brult hij alle bij elkaar. Als hij boos wordt omdat iets niet lukt, dan help ik hem of ik leid hem af. Laatst wilde hij een grote stapelbeker in een kleinere doen. Dat lukte uiteraard niet. Hij werd boos. Toen heb ik laten zien dat het andersom moest. Terwijl ik de grote vasthield, mocht hij de kleine erin doen. Opgelost. Met dat soort dingen laat ik hem niet te lange ploeteren. Ik geef hem de kans om het zelf te ontdekken. Maar als het te lang duurt en hij echt gefrustreerd raakt, help ik hem op weg.
Logisch! Brullen is het enige dat hij kan! Ik vind het wel leuk dat ze hun eigen willetje ontwikkelen. Afleiden werkt inderdaad het beste, is mijn ervaring. Als zoonlief iets wil hebben wat niet mag, omdat het bijvoorbeeld gevaarlijk is, geef ik hem iets anders wat hij mooi vindt. Probleem (meestal) opgelost! Vooral niet te veel "nee" zeggen en/of aandacht aan besteden.
Mijn dochter kan ook heel driftig worden als ze haar zin niet krijgt.. Ik laat haar gewoon brullen en uitleggen waarom ze iets niet mag! Ze kan brullen als brugman maar als ik nu al toe ga geven aan haar willetje, kan ik mijn hart gaan vasthouden haha ze heeft heel veel temprament, en weet heel goed wat ze wel en niet mag! Ook als ze me slaat pak ik haar handje en roep nee, dat mag niet! Dat doet auwa... Ze begint dan ook te brullen, maar begrijpt me heel goed.. af en toe moeilijk hoor!! Is mijn eerste kindje en je hoopt natuurlijk dat je 't goed doet haha.. concequent blijven en alles uitleggen waarom wel, of waarom niet.. dan komt 't wel goed.
Geen idee of het een fase is, maar ik heb daar bij mijn dochter geen genoege mee genomen. Ik heb haar vanaf het begin rustig duidelijk gemaakt dat ze niet meteen hoeft te brullen, maar dat ze rustig kan blijven en duidelijk maken wat ze wil. Begon ze te brullen liep ik naar haar toe, zorgde dat ze rustig was, vroeg wat ze wou, en dan pas pakte ik het voor dr. Het heeft even geduurd, maar na n tijdje was het heel lieve kir geluidjes maken ipv brullen. Sins ze kan lopen komt ze naar me toe, pakt mijn hand, loopt met me naar dat wat ze wil, en wijst het aan (als ze er niet bij kan).
onze man doet/deed dat ook.. maar geef hem zeker niet zijn zin.. is alles is om mee te spelen.. leid hem dan inderdaad vaak af met zn eigen speelgoed.. ik merk wel dat het nu wat minder wordt.. hij weet gewoon dat hij niet altijd zijn zin krijgt.. en geeft het nu dus ookal veel eerder op.. Is niet altijd makkelijk, je moet wel consequent blijven, dat is het moeilijkste eigenlijk
Onze zoon kan ook zo mopperen als hij z'n zin niet krijgt (meestal afstandsbediening, telefoon of de bril op mijn neus). Ik zeg dan vaak 'rustig maar, mama hoort je zo ook wel' en leid hem af met iets anders. Ik moedig hem aan als hij iets wil wat hij nog niet goed kan, dan is hij zo trots als het hem zelf lukt! Maar op het gemopper ga ik zo min mogelijk in. Rustig blijven en consequent handelen. Maar da's makkelijk gezegd, hij is nog maar 9 maanden...