Onze zoon heeft sinds een ruime week weer wat nieuws: hij bedenkt zelf woorden. Heel fijn, aangezien hij soms redelijk geïrriteerd raakt als wij niet eens weten wat skitten of skak is. "Mama, ik wil skitten." "Oh, nou... veel plezier." (?) "Ga jij ook met mij skitten?" "Wat is dat dan, skitten?" "Ik wil skitten." "Ja, maar wat is dat dan?" "Jij weet wel wat skitten is." "Nee, ik weet het niet. Wil jij het me uitleggen?" - DRAMA - krijsend kind op de vloer "IK WIL GEWOON SKITTEN." Inmiddels heeft hij uitgelegd dat skitten betekent dat we met de duplotrein gaan rijden. Dussss. (Iets wat hij ook prima in het gewoon normaal Nederlands kan zeggen.) Op zich vind ik het wel grappig hoor. Maar er komen steeds meer nieuwe woorden bij en ik kan er steeds vaker echt geen wijs uit, waardoor ik dus met een zwaar gefrustreerde peuter zit. Nu is dat een beetje risico van het vak, als peuter zijnde Maar voor een zwangere mama soms ook wel erg vermoeiend. Herkenbaar? Fase? Duurt ie lang???
spelen met taal, eigen woordjes etc vinden we hier erg leuk. als zoon ergens mee komt vraag ik dan niet wat het betekent.ik zeg dan bijvoorbeeld: "ik wil ook skitten"(dan doe ik iets vreemds) hij gaat dan uit leggen wat het wel is, of gewoon erg lachen. wij hebben ook taal/raar dingetjes(hoe de chienezen dit zeggen/doen) hij noemde net 10 kinderen die in mijn moederland wonen..allemaal verzonnen namen die naar turks klinken. ik maak dus er een bizaar speel van. het is zo dat hij niet vr echte dingen nieuwe woorden verzint. misschien je kindje doet dat ook niet, misschien zei dat t duplo auto rijden etc was omdat jij het echt wilde weten?
Hier een peuter die met een ernstige spraakachterstand te kampen heeft gehad. Momenteel maakt hij een enorme inhaalslag, maar nog regelmatig kunnen we hem niet verstaan. Zeker andere mensen dan ik hebben er moeite mee. Wat helpt is om te vragen: wil je aanwijzen wat je bedoelt of kun je het voordoen. En als we er echt niets van kunnen maken dan zeg ik maar gewoon: mamma begrijpt niet wat je bedoelt. En wat je ook zou kunnen doen als je t echt niet begrijpt: Mamma maakt even af waar ze mee bezig is, ga jij alvast beginnen met skitten en dan kom ik als klaar ben met jou mee skitten.
Haha, dat laatste is wel een goeie Romy! Dan kan ik vast spieken. Een spelletje ervan maken helpt hier niet echt. Onze zoon heeft echt wel een bepaalde betekenis in zijn hoofd zitten. Dus als ik er iets anders van maak dan wat hij bedacht heeft, wordt hij toch weer boos. Ik vind het spelen met taal op zich erg leuk hoor. Het is alleen zo jammer dat hij soms zo ontzettend kwaad wordt omdat we hem niet begrijpen. En als hij nou niet anders zou kunnen, is het nog tot daar aan toe. Maar hij kan gewoon goed praten. Ach, het blijft een peuter natuurlijk, wordt hij hier niet kwaad om, dan is het waarschijnlijk wel wat anders.
ja precies! papa deed vandaag de knikkers niet in de juiste doos.zo ineens gillend boze jongen, rennend nr zijn eigen kamer om uit te huilen...impuls control is er nog niet.gelukkig gebeurt het niet zo vaak.
Hihi, ik zie het voor me. Sorry hoor, irritant natuurlijk. Maar ook wel heel schattig. Ons meisje doet het ook, wordt alleen niet zo boos. Ik probeer zvm mee te praten. Ik vind haar ook meestal heel grappig als ze een nieuw - niet bestaand - woord gebruikt en laat dat dan ook merken. Dat houdt het aan de "vrolijke" kant denk ik. Als ze boos wordt, of het lijkt daar op, dan zeg ik: "Maar lieve schat, ik ken dat woord toch niet! Dan moet jij mij maar even uitleggen wat dat is." Ze had vandaag trouwens een heel serieus fantasie-verhaal over lekkere mugjes, soep met mugjes eten. Dat had ze in een cafeetje gedaan, met vrienden van ons Haha, ik lag in een deuk. Maar goed, das niet hetzelfde natuurlijk.
O ja hoor, hier ook de vreemdste woorden. Hier kriekolakken we heel wat af. Mijn zoon kan er gewoon van genieten dat hij zulke mooie woorden bedenkt . Ook heeft hij een levendige fantasie. Van de week vertelde hij over een sinsen. Je weet wel, zo'n diertje met 10 poten, zonder ogen en het is groen. Hij was zo overtuigend dat ik begon te twijfelen of het echt zou bestaan (hij kwam net van school af). Een lange fase is het hier, maar hij legt nu wel uit wat hij bedoelt!